پرش به محتوا

تسبیحات حضرت زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Sarsm (بحث | مشارکت‌ها)
جز تصحیح
Rezvani (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


{{حضرت فاطمه(س)}}
{{حضرت فاطمه(س)}}
[[ar:تسبيح الزهراء عليها السلام]]
[[en:Tasbih of Lady Fatima (s)]]
[[fr:Tasbih Az-Zahra (a)]]
[[tr: Hz. Fatıma Tesbihat’ı]]
[[ur:تسبیحات حضرت زہرا(س)]]
[[es:Tasbih de Fátima al-Zahra (P)]]
[[id: Tasbih Fatimah Zahra Sa]]
[[ru:Тасбих Госпожи Фатимы (с)]]


<onlyinclude>{{درجه‌بندی
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
خط ۵۸: خط ۴۹:
  | توضیحات =  
  | توضیحات =  
}}</onlyinclude>
}}</onlyinclude>
[[ar:تسبيح الزهراء عليها السلام]]
[[en:Tasbih of Lady Fatima (s)]]
[[fr:Tasbih Az-Zahra (a)]]
[[tr: Hz. Fatıma Tesbihat’ı]]
[[ur:تسبیحات حضرت زہرا(س)]]
[[es:Tasbih de Fátima al-Zahra (P)]]
[[id: Tasbih Fatimah Zahra Sa]]
[[ru:Тасбих Госпожи Фатимы (с)]]
[[de:Tasbīḥāt Fāṭīma az-Zahrā᾽s]]


[[رده:حضرت زهرا]]
[[رده:حضرت زهرا]]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۱۳

نیایش

تسبیحات حضرت زهرا(س) ذکری شامل ۳۴ بار الله اکبر، ۳۳ بار الحمدلله و ۳۳ بار سبحان الله. بنابر روایات، این ذکر را پیامبر(ص) به حضرت زهرا(س) آموخت. در منابع حدیثی، روایات فراوانی درباره اهمیت تسبیحات حضرت زهرا(س) پس از نمازهای واجب روزانه آمده و جزو مشهورترین تعقیبات شمرده می شود.

آموختن تسبیحات به حضرت زهرا

بر اساس روایتی که از زبان امیرالمومنین در منابع شیعی ثبت شده است، این ذکر را پیامبر به حضرت زهرا(س) آموزش داد. طبق این روایت، حضرت زهرا که از زیادی کارهای روزانه به سختی افتاده بود، قصد داشت از پدرش خادمی برای خانه بخواهد، اما پیامبر در پاسخ به درخواست وی، این تسبیح را به ایشان آموخت و آن را از هر خادمی بالاتر دانست و حضرت زهرا از آموختن این تسبیح خرسند شد.[۱]

شرایط و احکام تسبیحات

تسبیحات حضرت زهرا پس از هر نماز (واجب یا مستحب) مستحب است اما ذکر آن پس از نماز صبح مستحب موکد است.[۲] چنان که از متون روایی شیعه بر میاید گفتن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها شرایطی دارد:

  1. حفظ و رعایت ترتیب اذکار و تعداد هر ذکر؛ (اول الله‌اکبر ۳۴ بار، الحمدلله ۳۳ بار و بعد سبحان‌الله ۳۳ مرتبه)؛ جایز است ذکر سبحان الله جلوتر از ذکر الحمد لله گفته می‌شود، ولی بهتر آن است که ذکر الحمد لله جلوتر گفته شود.
  2. حضور قلب و توجه معنوی در هنگام تسبیح؛
  3. آغاز کردن ذکر تسبیح بلافاصله پس از پایان نماز و بدون بر هم زدن حالت نماز و انجام کاری دیگر؛
  4. رعایت موالات بین اجزای تسبیح به معنای فاصله نیانداختن بین اذکار و قطع نکردن تسبیح با کاری دیگر.[۳]

اهمیت تسبیحات در روایات

در منابع حدیثی، روایات متعددی در باب اهمیت تسبیحات حضرت زهرا نقل شده است:

  1. ابو هارون مکفوف می‌گوید: امام صادق(ع) به من فرمود:‌ای ابو هارون، ما کودکان خود را همان‌گونه که به نماز فرمان می‌دهیم به تسبیح حضرت زهرا(س) نیز امر می‌کنیم. پس بر این ذکر مداومت کن. زیرا هر بندهای بر آن مداومت کند، تیره‌بخت نمی‌شود.[۴]
  2. امام باقر(ع) فرمود: هر کس تسبیح حضرت زهرا(ع) را بگوید سپس طلب آمرزش کند آمرزیده خواهد شد. این تسبیح به زبان یک صد مرتبه است ولی در میزان عمل یک هزار تسبیح به شمار می‌رود، و شیطان را دور می‌کند، و خداوند رحمان را خشنود می‌سازد.[۵]
  3. از امام باقر(ع) روایت شده است: از جهت حمد و ذکر، خدا با چیزی بهتر از تسبیح حضرت فاطمه زهرا(س) عبادت نشده است. اگر عملی بهتر از آن بود، پیامبر خدا آن را به زهرا(س) عطا می‌کرد.»[۶]
  4. در روایت دیگری از آن حضرت نقل شده است: هر کس تسبیح حضرت فاطمه زهرا(س) را بگوید و بعد از آن استغفار نماید، بخشیده می‌شود. و این ذکر زباناً ۱۰۰ تا است اما در میزان، ۱۰۰۰ تا به حساب می‌آید. شیطان را دور می‌کند و خدا را راضی می‌نماید.»[۷]
  5. از امام صادق(ع) روایت شده است: هر کس پس از نماز واجب، با تسبیح فاطمه(س) صد بار به تسبیح خدا بپردازد، و به دنبال آن یک بار «لا اِلهَ اِلَّا اللَّه» بگوید، آمرزیده می‌شود.»[۸]
  6. در حدیث دیگری از آن حضرت روایت شده است: تسبیح فاطمه زهرا(س) هر روز بعد از هر نماز، از هزار رکعت نماز در هر روز، نزد خدا محبوب‌تر است.»[۹]
  7. از امام صادق(ع) روایت شده است: هر کس بعد از نماز واجب، پیش از آنکه پاهای خود را جفت کند (قبل از به هم خوردن حالت جلوس تشهد و سلام)، تسبیح فاطمه زهرا(س) بگوید، خداوند او را می‌آمرزد.»[۱۰]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • اکبری، محمود، «احکام و نکته‌هایی درباره حضرت زهرا»، مجله مبلغان، قم، معاونت تبلیغ و آموزشهای کاربردی حوزه علمیه قم، شهریور ۱۳۸۲ش، شماره۴۴.
  • الحر العاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، تحقیق وتصحیح وتذییل : الشیخ عبد الرحیم الربانی الشیرازی، بیروت،‌دار إحیاء التراث العربی، الطبعة الخامسة، ۱۴۰۳ق-۱۹۸۳م.
  • صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، محقق علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
  • صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه محمد رضا انصاری محلاتی، قم، نشرنسیم کوثر، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.


  1. صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲۰.
  2. اکبری، «احکام و نکته‌هایی درباره حضرت زهرا»، ص۴۱.
  3. اکبری، «احکام و نکته‌هایی درباره حضرت زهرا»، ص۴۱.
  4. صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۳۱۵.
  5. صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۳۱۵.
  6. الحر العاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۳ق، ابواب تعقیب، باب ۹، ح۱، ج۴، ص۱۰۲۴.
  7. الحر العاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۳ق، ابواب تعقیب، باب۸، حدیث۳، ج۴، ص۱۰۲۳.
  8. الحر العاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۳ق، ابواب تعقیب، باب۷، حدیث۳، ج۴، ص۱۰۲۱.
  9. الحر العاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۳ق، ابواب تعقیب، باب ۹، حدیث۲، ج۴، ص۱۰۲۴.
  10. الحر العاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۳ق، ابواب تعقیب، باب ۷، حدیث۴، ج۴، ص۱۰۲۲.