تفسیر جامع تفسیر روایی اثر سید ابراهیم بروجردی به زبان فارسی که از زاویه حدیث به تفسیر نگریسته و معانی آیات را با جستجو در روایات دنبال کرده است. این تفسیر در حقیقت، گردآوری روایات تفسیر منسوب به امام عسکری، تفسیر عیاشی و تفسیر قمی است.

تفسیر جامع
اطلاعات کتاب
نویسندهسید ابراهیم بروجردی
موضوعتفسیر قرآن
سبکروایی
زبانفارسی
اطلاعات نشر
ناشرکتابخانه صدر

معرفی کلی

تفسیر جامع، در حقیقت گردآوری شده روایات تفسیر امام عسکری، عیاشی و قمی است، نه جامع در معانی و روش‌های تفسیری. به همین دلیل باید تفسیر جامع را ترجمه این چند کتاب روایی دانست؛ زیرا مؤلف در این تفسیر جز ترجمه و نقل روایات و دیدگاه‌ها، در نقد و بررسی و تحلیل کلمات سخنی و توضیحی از خود نیاورده است. این تفسیر، احکام فقهی را به تفصیل بیان می‌کند و از قصص قرآن تا آنجا که اخبار و روایات نقل کرده‌اند آورده و نظرات مفسران شیعه را بیان می‌کند.[۱]

علم تفسیر
تفسیرهای مهم
شیعیتفسیر ابو الجارودتفسیر قمیکتاب التفسیر (عیاشی)تفسیر التبیانتفسیر مجمع البیانتفسیر الصافیتفسیر المیزان
سنیتفسیر جامع البيان (طبری)المحرر الوجیز (ابن عطیه)تفسیر الجامع لأحكام القرآن (قرطبی)تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)تفسیر جلالین (سیوطی)
گرایش‌های تفسیری
تفسیر تطبیقیتفسیر علمیتفسیر عصریتفسیر تاریخیتفسیر فلسفیتفسیر کلامیتفسیر عرفانیتفسیر ادبیتفسیر فقهی
روش‌های تفسیری
تفسیر قرآن به قرآنتفسیر رواییتفسیر عقلیتفسیر اجتهادی
شیوه‌های نگارش تفسیر
تفسیر ترتیبیتفسیر موضوعی
اصطلاحات علم تفسیر
اسباب نزولناسخ و منسوخمحکم و متشابهاعجاز قرآنجری و انطباقمکی و مدنی


انگیزه تألیف

مؤلف در آغاز مقدمه، انگیزه خود را چنین بیان می‌کند که دیرزمانی بود شوق و آرزوی نوشتن تفسیری به زبان فارسی با بیانی سهل و ساده را داشتم تا شیعیان فارسی‌زبان از آن بهره‌مند شوند و ذخیره‌ای برای روز معاد بشود؛ اما ابتلائات روزگار و آلام روحی و جسمی موجب تأخیر می‌شد تا بر حسب اتفاق به منزل یکی از دوستان متدین گُذارم افتاد و صحبتی از تفسیر قرآن و ودائع پیغمبر اکرم و اهمیت آن دو ثقل بزرگ شد، مرا تحریص و ترغیب نمودند و در همان مجلس توفیق حضرت پروردگار و توجه نظر ولی عصر که روز میلادش بود قرینم شد و به‌نام نامی آن امام همام از همان روز شروع به کار نموده و آرزوهای گذشته را به مرحله عمل در آوردم.[۲]

دیدگاه مؤلف

مؤلف در ابتدای کتاب، دیدگاه خویش را این گونه بیان می‌کند که کتاب‌های زیادی به نام تفسیر به زبان عربی و فارسی از طرف خاصه و عامه نگاشته شده، اما در حقیقت بیشتر آنها را نمی‌توان تفسیر نامید؛ زیرا اکثرش تفسیر به رأی بوده و تفسیر به رأی حرام است. به عقیده مؤلف، تفسیر منحصراً بیان ائمه و روایات رسیده از آنهاست و اینگونه تفسیر، معدود و آن هم بیش از چند تفسیر نیست و در بعضی از آنها هم به ذکر ادبیات و اِعرابِ قرآن پرداخته و از معانی صرف نظر شده و از اصل قرآن دور گشتند.[۳]

مقدمات دوازده‌گانه تفسیر جامع

مفسر در آغاز تفسیر، مقدماتی را در دوازده بخش ارائه داده است:

  • مقدمه اول: فرق بین تفسیر و تأویل و ترجمه.
  • مقدمه دوم: حرام بودن تفسیر به رأی و اظهار نظر نمودن در قرآن و کتاب خدا.
  • مقدمه سوم: علم و دانش قرآن منحصرا نزد ائمه(ع) می‌باشد و دیگران را خداوند از این دانش، بهره‌ای نداده است.
  • مقدمه چهارم: در قرآن بیان هر چیزی است و از برای قرآن ظاهر و باطن‌هایی متعدد می‌باشد. و از برای هر ظاهری باطنی و از برای هر باطنی باطن‌هائی است تا هفتاد باطن.
  • مقدمه پنجم: کیفیت و زمان جمع قرآن و بیان عدم تحریف قرآن و مراد از تحریف.
  • مقدمه ششم: فضیلت قرآن و ثواب تلاوت آن.
  • مقدمه هفتم: نام‌ها و اسامی قرآن و چگونگی نزول آن.
  • مقدمه هشتم: آداب تلاوت و صحیح‌ترین قرائت و ثواب قرائت قرآن.
  • مقدمه نهم: بیان آنکه تمام قرآن در شأن ائمه و دشمنان ایشان وارد شده است.
  • مقدمه دهم: احادیثی که مخالف قرآن است از ائمه(ع) نمی‌باشد و آن‌ها بر خلاف قرآن حدیثی نفرموده‌اند.
  • مقدمه یازدهم: معنای سوره و آیات و خواص قرآن به طور اختصار.
  • مقدمه دوازدهم: کتاب‌هایی که از آن‌ها روایت می‌کنیم.[۴]

منابع تفسیر

مؤلف در ذیل مقدمه دوازدهم به منابع خویش اشاره می‌کند که از این قرار است:

چاپ

چاپ این تفسیر توسط کتابخانه صدر تهران و با همت مختار معینی صورت گرفته که تا کنون چندین بار تجدید شده است.[۶]

پانویس

  1. خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۶۸۹.
  2. بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳.
  3. بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳.
  4. بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، فهرست کتاب.
  5. بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۴۶.
  6. خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۸۹.

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، دوستان - ناهید، ۱۳۷۷ش.
  • بروجردی، سید محمد ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، ۱۳۶۶ش.