جواد الائمه (لقب)
جواد از مشهورترین القاب امام محمد تقی(ع) امام نهم شیعیان[۱] و بهمعنای سخاوت و بخشش است.[۲]
نقل شده چون امام نهم از افرادی بود که به جود و سخاوت شناخته میشد، به «جواد» ملقب گردید.[۳] بهگفته باقرشریف قرشی (درگذشته ۱۴۳۳ق)، پژوهشگر تاریخ تشیع، در کتاب حیاة الامام محمد الجواد(ع)، امام محمدِ تقی(ع) را بهدلیل خیر و نیکی و احسان فراوانی که به مردم میکرد، لقب جواد دادند.[۴] جود و بخشش امام جواد(ع) بهحدی بود که او را منفرد و متمایز از دیگران میساخت.[۵]
در کتاب کَشف الغُمَّه (تألیف قرن هفتم قمری) از حافظ عبدالعزیز مورخ، فقیه و محدث حنبلی نقل شده که امام محمدِ تقی ملقب به جواد است.[۶] همچنین امام جواد در دعای توسل، با عنوان جواد مورد خطاب قرار گرفته است.[۷]
محمدحسین غروی اصفهانی (درگذشت ۱۳۶۱ق) شاعر و مجتهد شیعه اینچنین سروده است:
ترجمه: او بینهایت بخشنده است و بخشش او غایت هر هدفی است. بخشش و جود با وجود او در همه جا جاری است و بخشش او مظهر جود و بخشندگی خداست. بخشندگیاش برای رسیدن به غایت و هدفی نیست زیرا که او خودش نقطه آغاز و پایان است. هر چه در جهان است از فیض جود اوست و جود و بخشندگی در ذات اوست.[۸]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۹، ص۷.
- ↑ فیروزآبادی، القاموس المحیط، ج۴، ص۳۴۱.
- ↑ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۰۷ق، ج۱۵، ص۳۸۵.
- ↑ قرشی، حیاة الإمام محمد الجواد(ع)، ۱۴۱۸ق، ص۲۳.
- ↑ خنجی اصفهانی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۲۵۳.
- ↑ اربلی، کشف الغمه، دارالاضواء، ج۳، ص۱۳۷.
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۴۱۵ق، ۱۸۵.
- ↑ غروی اصفهانی، الانوارالقدسیه، مؤسسة المعارف الإسلامیّة، ص۱۰۴.
منابع
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، بیروت، دارالاضواء.
- خنجی، فضلالله روزبهان، وسیلة الخادم إلی المخدوم در شرح صلوات چهارده معصوم علیهم السلام، قم، انصاریان، ۱۳۷۵ش.
- ذهبی، تاریخ الاسلام، تحقیق: عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
- غروی اصفهانی، محمدحسین، الانوار القدسیه، مؤسسة المعارف الإسلاميّة، بیتا، بیجا.
- فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، بینا، بیجا.
- قرشی، باقرشریف، حیاة الإمام محمد الجواد(ع)، نشر امیر، ۱۴۱۸ق.
- قمی، عباس، مفاتیح الجنان، بیروت، دار الملاک، ۱۴۱۵ق.