امالمؤمنین (لقب)
| خدیجه دختر خویلد | (ازدواج: ۲۵ عامالفیل) |
| سوده دختر زمعه | (ازدواج: قبل از هجرت) |
| عایشه دختر ابوبکر | (ازدواج: ۲ق) |
| حفصه دختر عمر بن خطاب | (ازدواج: ۳ق) |
| زینب دختر خزیمه | (ازدواج: ۳ق) |
| ام سلمه دختر ابوامیه | (ازدواج: ۴ق) |
| زینب دختر جحش | (ازدواج: ۵هجری) |
| جویریه دختر حارث | (ازدواج: ۵ یا ۶ق) |
| امحبیبه دختر ابوسفیان | (ازدواج: ۶ یا ۷ق) |
| ماریه دختر شمعون | (ازدواج: ۷ق) |
| صفیه دختر حیی | (ازدواج: ۷ق) |
| میمونه دختر حارث | (ازدواج: ۷ق) |
اُمُّالْمُؤْمِنين یا امهات المؤمنین (مادران مؤمنان) لقبی است که در قرآن برای همسران پیامبر(ص) بهکار رفته است.[۱]
این لقب از آیه «النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ؛ پیامبر، نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسرانش مادران آنانند.»،[۲] برگرفته شده است. بهگفته مفسران، این آیه همسران پیامبر را به منزله مادران مؤمنان معرفی میکند؛ به این معنا که پس از رحلت پیامبر(ص)، ازدواج با آنان حرام است و احترامگذاشتن به آنان واجب شمرده میشود.[۳] حکم ممنوعیت ازدواج با زنان پیامبر در آیه ۵۳ سوره احزاب نیز آمده است.[۴]
به باور مفسران شیعه، وجوب حفظ حرمت همسران پیامبر مشروط به پایبندی آنان به فرمان خدا و اطاعت از امام معصوم است و در صورت تخطی از این اصل، جایگاه احترامآمیز خود را از دست میدهند، اما ازدواج با آنان حرام ابدی است و حرمت آن همچنان پابرجا خواهد ماند.[۵]
مرتضی مطهری (۱۲۹۸ـ۱۳۵۸ش) حکمت این حکم را جلوگیری از سوءاستفاده سیاسی و اجتماعی از جایگاه همسران پیامبر دانسته است.[۶]
پانویس
- ↑ سوره احزاب، آیه ۶.
- ↑ سوره احزاب، آیه ۶.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۱۲۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۲۷۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۰۵.
- ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۷۹-۸۰.
- ↑ فیض کاشانی، التفسیر الصافی، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۱۴؛ ثقفی، روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۴، ص۳۰۴.
- ↑ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۴۳۱.
منابع
- قرآن کریم
- ثقفی، محمد، روان جاوید، انتشارات برهان، چاپ سوم، ۱۳۹۸ق.
- فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، الناشر: دار الكتب الإسلامية - إيران - طهران، ۱۴۱۶ق.
- طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، اسماعیلیان، بیروت، ۱۳۹۳ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
- شهید ثانی، زینالدین بن علی، مسالک الافهام الی تنقیح شرایع الاسلام، قم، مؤسسة المعارف الاسلامیة، ۱۴۱۳ق.
- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، صدرا، تهران، ۱۳۸۴ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ش.
