۳۰ رمضان

از ویکی شیعه
رمضان ۱۴۴۵
شنبه
یک‌شنبه
دوشنبه
سه‌شنبه
چهارشنبه
پنج‌شنبه
جمعه

۳۰ رمضان در تقویم هجری قمری قراردادی دویست و شصت و ششمین روز سال است.


برای این روز، علاوه بر اعمال مشترک همه روزهای ماه رمضان، برخی دعاها و اعمال اختصاصی نیز نقل شده است:

اعمال و دعاهای اختصاصی روز ۳۰ ماه رمضان
شب ۳۰

الْحَمْدُ لِلَّهِ لا شَرِیک لَهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ کمَا ینْبَغِی لِکرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ کمَا هُوَ أَهْلُهُ یا قُدُّوسُ یا نُورُ یا نُورَ الْقُدْسِ یا سُبُّوحُ یا مُنْتَهَی التَّسْبِیحِ یا رَحْمَانُ یا فَاعِلَ الرَّحْمَةِ یا اللَّهُ یا عَلِیمُ یا کبِیرُ یا اللَّهُ یا لَطِیفُ یا جَلِیلُ یا اللَّهُ یا سَمِیعُ یا بَصِیرُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ لَک الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیا وَ الْکبْرِیاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُک أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یذْهِبُ الشَّک عَنِّی وَ تُرْضِینِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکرَک وَ شُکرَک وَ الرَّغْبَةَ إِلَیک وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ. ([یادداشت ۱])

  • خواندن سوره‌های «انعام» و «کهف» و «یس»
  • گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیهِ
  • خواندن دعای:

اَللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِک الْکرِیمِ یا رَبِّ أَنْ یطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیلَتِی هَذِهِ أَوْ یتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَک قِبَلِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُعَذِّبَنِی بِهِ یوْمَ أَلْقَاک. ([یادداشت ۲])

  • وداع با ماه رمضان و خواندن دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه
  • خواندن دعای وداع: اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیامِی لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِک أَنْ یطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّیلَةِ إِلا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِی. ([یادداشت ۳])
  • ده رکعت نماز، در هر رکعت سوره حمد یک مرتبه و سوره توحید ده مرتبه، در هر رکوع و سجود ده مرتبه ذکر سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکبَرُ و پس از پایان ده رکعت، هزار مرتبه استغفار کرده و در پایان، در سجده این دعا را بخواند: یا حَی یا قَیومُ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکرَامِ یا رَحْمَانَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمَا یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صَلاتَنَا وَ صِیامَنَا وَ قِیامَنَا ([یادداشت ۴])
روز ۳۰
  • خواندن دعای:

اللَّهُمَّ اشْرَحْ بِالْقُرْآنِ صَدْرِی وَ اسْتَعْمِلْ بِالْقُرْآنِ بَدَنِی وَ نَوِّرْ بِالْقُرْآنِ بَصَرِی وَ أَطْلِقْ بِالْقُرْآنِ لِسَانِی وَ أَعِنِّی عَلَیهِ مَا أَبْقَیتَنِی فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِک. ([یادداشت ۵])

  • خواندن دعای نقل شده از امام علی(ع):

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک إِخْبَاتَ الْمُخْبِتِینَ وَ إِخْلاصَ الْمُوقِنِینَ وَ مُرَافَقَةَ الْأَبْرَارِ وَ اسْتِحْقَاقَ حَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ کلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ کلِّ إِثْمٍ وَ وُجُوبَ رَحْمَتِک وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِک وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ. ([یادداشت ۶])

نماز

دوازده رکعت در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و بیست مرتبه سوره توحید

دعای روز
اَللّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ بِالشُّکرِ وَ الْقَبُولِ عَلَی مَا تَرْضَاهُ وَ یرْضَاهُ الرَّسُولُ
مُحْکمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ
بِحَقِّ سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
خدایا روزه‌ام را در این ماه بر پایه آنچه تو و پیامبر آن را می‌پسندد مورد سپاس و پذیرش قرار ده،
در حالی‌که فروعش بر اصولش استوار باشد،
به حق سرورمان محمّد و اهل بیت پاکش،
و سپاس خدای را پروردگار جهانیان


اعمال و دعاهای دهه آخر ماه رمضان
دعاهای هر شب
  • خواندن دعای:

أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ عَنِّي شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عَلَيْهِ. ([یادداشت ۷])

  • خواندن دعای:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلائِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ، ([یادداشت ۸]) وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي وَ تَمُنَّ عَلَيَّ [إِلَيَ ] بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلالِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِذْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ،  ([یادداشت ۹]) إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ ([یادداشت ۱۰])

دعای پس از هر نماز
  • اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِيرَنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَى أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِينَ. ([یادداشت ۱۱])

پانویس

یادداشت

  1. خدا را سپاس که شریکی ندارد، خدا را سپاس آن‌گونه که سزاوار بزرگواری جلوه و عزّت جلال اوست، و چنان که شایسته اوست،‌ای قدوس،‌ای نور،‌ای مقدس،‌ای سبّوح،‌ای نهایت پاکی،‌ای بخشنده،‌ای به انجام رسان رحمت،‌ای خدا،‌ای دانا،‌ای بزرگ،‌ای خدا،‌ای لطیف،‌ای برجسته،‌ای خدا،‌ای شنوا،‌ای بینا،‌ای خدا،‌ای خدا،‌ای خدا، نام‌های نیکوتر و نمونه‌های برتر، و بزرگ‌منشی و نعمت‌ها از آن توست، از تو می‌خواهم بر محمّد و اهل بیتش درود فرستی، و قرار دهی نامم را در این شب از سعادتمندان، و روحم را با شهیدان، و نیکوکاری‌ام را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت، و گناهم را آمرزیده، و به من ببخشی یقینی که قلبم همراه آن باشد، و ایمانی که شک را از من برطرف کند، و خشنودی به آنچه نصیبم کردی، و پاداش نیکو در دنیا و در آخرت را به ما عنایت کن، و ما را از عذاب آتش سوزان حفظ فرما، و در این شب ذکر و شکر خویش و رغبت به سوی خود، و بازگشت و توبه را روزی‌ام کن، و به آنچه محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و آنان) را بر آن موفق نمودی توفیقم ده.
  2. خدایا این است ماه رمضان، که قرآن را در آن نازل کردی، اینک در حال گذشتن است، و من به ذات کریمانه‌ات پناه می‌آورم از این‌که سپیده این شب طلوع کند، یا ماه رمضان بگذرد، و نزد تو برایم نتیجه کار ناشایست یا گناهی باشد که بخواهی مرا به سبب آن روزی که ملاقاتت کنم عذاب نمایی.
  3. خدایا این ماه را آخرین بار روزه‌ام در ماه رمضان قرار مده، و به تو پناه می‌آورم از این‌که سپیده این شب سر زند، مگر اینکه مرا آمرزیده باشی.
  4. ای زنده به خود پاینده!‌ای دارای بزرگی و بزرگواری،‌ای بخشنده دنیا و آخرت و‌ای مهربان دنیا و آخرت،‌ای مهربان‌ترین مهربانان،‌ای معبود گذشتگان و آیندگان، گناهانمان را بیامرز، و نماز و روزه و شب بیداری‌مان را قبول کن.
  5. خدایا، به قرآن سینه‌ام را بگشا، و به قرآن بدنم را بکار انداز، و به قرآن دیده‌ام را روشن ساز، و به قرآن زبانم را بازگردان، و به عمل به آن تا زنده‌ام می‌داری یاری‌ام ده، که جنبش و نیرویی جز به خواست تو نیست.
  6. خدایا از تو درخواست می‌کنم، خشوع خاشعان، و اخلاص اهل یقین، و مدارای نیکان، و شایستگی حقایق ایمان، و بهره‌مندی از هر نیکی، و سلامت از هر گناه، و وجوب رحمتت، و اراده‌های آمرزشت، و رسیدن به بهشت، و رهایی از آتش را.
  7. پناه می‌آورم به عظمت ذات كريمت، از اينكه ماه رمضان از من سپرى شود، يا سپيده اين شب طلوع كند، و از سوى من نزد تو گناهى يا نتيجه كارى مانده باشد، كه مرا بر آن عذاب نمايى.
  8. خدايا تو در كتاب نازل شده ات فرمودى: ماه رمضان، ماهى كه قرآن براى هدايت مردم در آن نازل شده و دلايلى روشن از هدايت و تميز دادن حق از باطل است، با نازل كردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردى، و آن را به شب قدر اختصاص دادى، شبى كه آن را از هزار ماه ماه بهتر قرار دادى. خدايا اين روزهاى ماه رمضان است كه گذشت، و شب هاى آن است كه از دست رفت، من از اين ماه چنان شده ام كه تو از من به آن داناترى، و شماره آن را از تمام آفريدگانت شمارنده ترى، در نتيجه از تو درخواست میكنم به آنچه از تو درخواست كردند فرشتگان مقرّبت، و پيامبران مرسلت،
  9. و بندگان شايسته ات، اين كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و وجودم را از آتش آزاد كنى، و به رحمتت به بهشتم وارد نمايى، و به عفو و كرمت بر من تفضّل آرى، و نزديك جويى ام را بپذيرى، و دعايم را به اجابت رسانى، و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسى كه براى قيامتم آماده ساخته اى بر من منت نهى، خدايا به ذات كريم و به جلال بزرگت پناه میآورم، از اينكه روزها و شبهاى ماه رمضان سپرى گردد، و براى من نزد تو نتيجه كارى يا گناهى باشد كه مرا به سبب آن مؤاخذه كنى، يا خطايى كه بخواهى انتقامش را از من بگيرى، و مرا در آنها نيامرزيده باشى، اى آقاى من، اى آقاى من، اى آقاى من از تو میخواهم كه معبودى جز تو نيست، آنگاه كه معبودى جز تو نبود،
  10. اگر در اين ماه از من خشنود بوده اى، بر خشنودی ات از من بيفزا، و اگر خشنود نبوده اى از هم اكنون از من خشنود شو اى مهربان ترين مهربانان، اى خدا، اى يكتا، اى بینياز، اى كه نزاييده و زاده نشده، و احدى برايش همتا نبود.
  11. خدايا از ما حق آنچه را كه از ماه رمضان گذشته ادا فرما، و كوتاهى ما را از عبادت در اين ماه بيامرز و ماه رمضان را از ما پذيرفته تحويل گير، و ما را از زياده روي هاى بر عليه خويشتن مؤاخذه مكن، و از رحمت شدگان قرار ده، نه از محرومان.



سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال برای این روز دعاهای بیشتری نقل کرده است.[۱]