خیمه‌گاه: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Alikhosravi |
imported>Alikhosravi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[آبان]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Alikhosravi }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[آبان]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Alikhosravi }} | ||
[[پرونده:واقعه طف.jpg|300px|بندانگشتی|نمایی از موقعیت استقرار خیمه‌ها و صف آرایی لشکر عمرسعد]] | [[پرونده:واقعه طف.jpg|300px|بندانگشتی|نمایی از موقعیت استقرار خیمه‌ها و صف آرایی لشکر عمرسعد]] | ||
'''خیمه‌گاه''' محلى كه [[امام حسین علیه السلام|امام حسين (ع)]] پس از رسيدن به سرزمين [[كربلا]] در آن قسمت خيمه زد. منطقه‌ای پوشیده از نیزار و بوته‌زار که با تپه‌هایی كه از شمال شرقى تا جنوب و غرب كشيده مى‌شد، محاصره شده بود. مجموعه اين منطقه، یک نيم دايره تشكيل مى‌داد و امام حسین (ع) و اصحاب‌اش در همين محل استقرار يافته بودند. خیمه‌ها از ميدان درگيرى و نيروهاى دشمن حدود سیصد متر فاصله داشت. فاصله | '''خیمه‌گاه''' محلى كه [[امام حسین علیه السلام|امام حسين (ع)]] پس از رسيدن به سرزمين [[كربلا]] در آن قسمت خيمه زد. منطقه‌ای پوشیده از نیزار و بوته‌زار که با تپه‌هایی كه از شمال شرقى تا جنوب و غرب كشيده مى‌شد، محاصره شده بود. مجموعه اين منطقه، یک نيم دايره تشكيل مى‌داد و امام حسین (ع) و اصحاب‌اش در همين محل استقرار يافته بودند. خیمه‌ها از ميدان درگيرى و نيروهاى دشمن حدود سیصد متر فاصله داشت. فاصله خيمه‌گاه تا [[تل زینبیه]] پانصد متر است. برخى از خيمه‌ها محل اسكان نفرات و برخى خيمه آب و آذوقه و امكانات بود. | ||
پس از [[شهادت]] امام حسين (ع) دشمن به خیمه‌ها حمله آورد و آنها را غارت کرده و به آتش كشيد. | پس از [[شهادت]] امام حسين (ع) دشمن به خیمه‌ها حمله آورد و آنها را غارت کرده و به آتش كشيد. | ||
نسخهٔ ۲۵ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۱۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۳ آبان ۱۳۹۵ توسط کاربر:Alikhosravi برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
خیمه‌گاه محلى كه امام حسين (ع) پس از رسيدن به سرزمين كربلا در آن قسمت خيمه زد. منطقه‌ای پوشیده از نیزار و بوته‌زار که با تپه‌هایی كه از شمال شرقى تا جنوب و غرب كشيده مى‌شد، محاصره شده بود. مجموعه اين منطقه، یک نيم دايره تشكيل مى‌داد و امام حسین (ع) و اصحاب‌اش در همين محل استقرار يافته بودند. خیمه‌ها از ميدان درگيرى و نيروهاى دشمن حدود سیصد متر فاصله داشت. فاصله خيمه‌گاه تا تل زینبیه پانصد متر است. برخى از خيمه‌ها محل اسكان نفرات و برخى خيمه آب و آذوقه و امكانات بود.
پس از شهادت امام حسين (ع) دشمن به خیمه‌ها حمله آورد و آنها را غارت کرده و به آتش كشيد.
ترتیب و چگونگی چینش خیمه‌ها
آرايش خيمه‌ها حالت نعل اسبى داشت تا قابل حفاظت بيشترى باشد. در پشت اين خيمه‌ها خندق حفر شده بود تا از آن سمت، مورد تهاجم قرار نگيرند.[۱] اولین خیمه‌ای که نصب شده خیمه امام حسین (ع) بود. این خیمه بزرگ‌ترین خیمه بود؛ چون محل گردهمایی و جلسات به شمار می‌رفت.[۲]
خیمه‌های بانوان را در غرب خیمه امام (ع) برپا کردند. اما خيمه حضرت زينب را پشت خيمه امام حسين (ع) نصب كردند و خيمه بنی‌هاشم اطراف خيمه زنان و کودکان و همگی در پشت خیمه امام حسین (ع) قرار داشت.[۳] خیمه‌های اصحاب و یاران در قسمت شرقی و در کنار خیمه‌های بنی‌هاشم نصب شد، به طوری که تمامی خیمه‌ها چون نیم دایره‌ای بود و در نقطه محور و مرکز آن، خیمه بزرگ امام حسین (ع) قرار داشت.[۴]
انواع خيمه‌ها
- خيمه فرماندهى
- خيمه امدادگران
- خيمه آب‌رسانى
- خيمه شهدا
- خيمه انبار
- خيمه نظافت و پاكيزگى
- خيمه سنگرى (فقط به عنوان سنگر استفاده مى‌شده است.)
- خيمه حضرت سجاد(ع)
- خيمه‌هاى ياران
- خيمه‌هاى بنى‌هاشم
- خيمه‌هاى خانوادگى (زنها، بچه‌ها)
- خيمه حضرت زينب (س).[۵]
تعداد خیمه‌ها
تعداد خیمه‌های کاروان امام حسین (ع) حدود ۶۰ خیمه و فاصله میان هر خیمه در حدود دومتر و محیطی که خیمه‌های امام در آن قرار گرفت یک صدو هشتاد متر بوده است.[۶]
خیمه‌گاه هم اکنون
امروزه، در جنوب غربی حرم و ۲۵۰ متری صحن، مکانی را به مساحت دو هزار متر مربع دیوار کشی کرده‌اند و در وسط آن ساختمانی شبیه خیمه‌ای بزرگ ساخته‌اند که چهار صد متر مربع مساحت دارد. این مکان در زمان‌هاى قديم نبود و بعدها در محل خيمه‌گاه امام حسين (ع) ساخته شده تا نشانى از آن مكان باشد. بناى فعلى ساختمان و قبه خيمه‌گاه (مخیم)، ساخته «مدحت پاشا» براى پذيرايى ناصرالدين شاه و درباريان او بوده و به قولى هم «عبدالمؤمن دده» آن را ساخته است.[۷]
قسمت‌های مختلف در خیمه‌گاه کنونی
وسط ساختمان، سمت قبله، جایگاه امام سجاد (ع) و محل عبادت آن حضرت است. در قسمت ورودی، در بزرگی است که با چند پله به سطح خیمه‌گاه می‌رسد. بعد از در ورودی، سمت راست و چپ شانزده فرو رفتگی قوسی شکل همانند کجاوه در دو طرف با آجر ساخته اند که نشان از شانزده کجاوه ای است که خانواده های شهیدان کربلا را از آن جا به سوی کوفه بردند. در قسمت پایانی و سمت راست ساختمان، که حدود ۵/ ۱ متر گودتر است، غرفه ای حدود بیست متر قرار دارد که محل عبادت اهل بیت بود. بر سر در و آستان ورودی خیمه گاه شعرهایی از سید حسین علوی کربلایی روی سنگ مرمر نقش بسته است.[۸] در زیر خیمه گاه چاهی است که به چاه حضرت عباس (ع) «بئر العباس» مشهور است و به زیر ساختمان منتهی می‌شود و زیر زمین آن آب دارد.[۹]
پانویس
منابع
| سنت‌ها و مراسم‌ها | فهرست آیین‌های عاشورایی • سیاه‌پوشی • تشت‌گذاری • زنجیرزنی • سینه‌زنی • سنج و دمام • مرثیه‌خوانی • نوحه‌خوانی • دسته عزاداری • هیئت عزاداری • تعزیه‌خوانی • روضه‌خوانی • مقتل‌خوانی • قمه‌زنی • نخل‌گردانی • تابوت‌گردانی • مراسم‌تابوت • مشعل‌گردانی • حسی • گِل‌مالی • شاخسِی واخسِی • همایش شیرخوارگان • پیاده‌روی اربعین • خیمه‌سوزان • چاووش‌خوانی • عَلَم‌کشی • چهل منبر • یزله‌خوانی • عزاداری طویریج • پرده‌خوانی • یوم‌الحسین • جاماندگان اربعین • یوم العباس • کفن‌پوشی |  |
|---|---|---|
| روضه‌ها | ||
| تعزیه‌ها | ||
| مناسبت‌ها | ||
| مکان‌ها | کربلا • حرم امام حسین(ع) • حرم حضرت عباس(ع) • بین‌الحرمین • تل زینبیه • گودال قتلگاه • کف‌العباس • خرابه شام • خیمه‌گاه • فرات • غاضریه • نهر علقمه • نینوا • حسینیه • تکیه • سقاخانه • امام‌باره • حسینی‌دالان • بازار شام | |
| کتاب‌ها | ||
| آداب | ||
| مرثیه‌ها | ||
| وابسته | سوگواری • مقتل • توغ • زیارت عاشورا • تحریفات عاشورا • ادبیات عاشورایی • موکب • لعن یزید • گریه بر حسین(ع) • حدیث ریان بن شبیب • پیرغلام اهل‌بیت • فقه عزاداری | |
- ↑ عوالم (امام حسين علیه السلام)، ص ۲۴۵
- ↑ محمدبن جریر طبری، تاریخ طبری، ۱۳۶۵ش، ج۵، ص۳۸۹
- ↑ عمادزاده، زندگانى سيدالشهدا، ۱۳۶۸ش، ص ۳۲۹
- ↑ قرشی، حياة الامام الحسين، ج۳، ص۹۳
- ↑ جزوه «تشكيلات توحيدى عاشورا»، فاطمى پناه، ص ۲۸
- ↑ سنگری، آینه داران آفتاب، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۱۹۷
- ↑ سید سلمان هادی آل طعمه، تراث کربلا، ص۱۱۱
- ↑ سید سلمان هادی آل طعمه، تراث کربلا، ص۱۱۲
- ↑ سید سلمان هادی آل طعمه، تراث کربلا، ص۱۵۷