غسل توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
Abbasahmadi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abbasahmadi (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، به شرح محمدحسین حسینی طهرانی، مشهد، علامه طباطبایی، ۱۴۱۸ق. | * بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، به شرح محمدحسین حسینی طهرانی، مشهد، علامه طباطبایی، ۱۴۱۸ق. | ||
* بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، مصابیح الاحکام، به تحقیق مهدی طباطبایی، فخرالدین صانعی، قم، میثم التمار، ۱۳۸۵ش. | * بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، مصابیح الاحکام، به تحقیق مهدی طباطبایی، فخرالدین صانعی، قم، میثم التمار، ۱۳۸۵ش. | ||
* توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان | * توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان ببزرگ، تهران، کتاب طه (وابسته به مؤسسه فرهنگی طه)، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص)، سمت، ۱۳۹۴ش. | ||
* جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل البیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۳ق. | * جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل البیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۳ق. | ||
* حجاوی مقدسی، موسی بن احمد و شرف‌الدین صالحی، الإقناع فی فقه الإمام أحمد بن حنبل، به تحقیق عبد اللطیف محمد موسی السبکی، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا. | * حجاوی مقدسی، موسی بن احمد و شرف‌الدین صالحی، الإقناع فی فقه الإمام أحمد بن حنبل، به تحقیق عبد اللطیف محمد موسی السبکی، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
* شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق. | * شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق. | ||
* شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، به تحقیق مؤسسة النشر الإسلامی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم، ۱۴۱۰ق. | * شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، به تحقیق مؤسسة النشر الإسلامی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم، ۱۴۱۰ق. | ||
* طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّٰی)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق. | |||
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسة آل البیت (َع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق. | * علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسة آل البیت (َع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق. | ||
* علامه حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، با مقدمه، محمود بستانی و صفاءالدین بصری، به تحقیق مجمع البحوث الاسلامیه، قسم الفقه، مشهد، آستانة الرضویة المقدسة، مجمع البحوث الإسلامیه، ۱۴۱۲ق. | * علامه حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، با مقدمه، محمود بستانی و صفاءالدین بصری، به تحقیق مجمع البحوث الاسلامیه، قسم الفقه، مشهد، آستانة الرضویة المقدسة، مجمع البحوث الإسلامیه، ۱۴۱۲ق. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
* نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام، با مقدمه محمود هاشمی شاهرودی، به تحقیق مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۱ق. | * نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام، با مقدمه محمود هاشمی شاهرودی، به تحقیق مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۱ق. | ||
* وحید بهبهانی، [http://lib.eshia.ir/10438 مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح الشرایع]، به تحقیق مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌جا، مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌تا. | * وحید بهبهانی، [http://lib.eshia.ir/10438 مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح الشرایع]، به تحقیق مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌جا، مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌تا. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{احکام طهارت}} | {{احکام طهارت}} | ||
[[رده:مقاله‌های جدید]] | [[رده:مقاله‌های جدید]] | ||
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]] | [[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]] | ||
[[رده:غسل‌های مستحب]] | [[رده:غسل‌های مستحب]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۴
غسل توبه غسلی مستحب و از آداب توبه است. به فتوای فقیهان شیعه غسل توبه از کفر، فسق و گناه صغیره مستحب است. برخی از اهل سنت، غسل توبه از کفر را واجب دانسته‌اند.
بنا بر روایتی، امام صادق (ع) به فردی که قصد داشت از گناهِ گوش دادن به غناء، در حالی که این گناه را مداوم انجام می‌داد توبه کند، سفارش کرد ابتدا غسل کند.
فلسفه غسل توبه را کامل شدن توبه و سریع‌تر پذیرفته شدن آن و نشانه‌ای از پاکیِ باطنی دانسته‌اند.
جایگاه
غسل توبه از آداب توبه شمرده شده است.[۱] از این غسل در کتاب‌های فقهی، در باب طهارت، در بخش غسل و در قسمت اقسام غسل مستحبی سخن گفته شده است.[۲] در برخی از کتاب‌های اخلاقی[۳] و عرفان عملی[۴] نیز، به غسل توبه اشاره شده است.
به گفته سید محمدکاظم یزدی، نویسنده کتاب العروة الوثقی، گروهی از فقیهان غسل توبه را مانند غسلِ طواف جزء غسل‌هایی دانسته‌اند که پیش از فعلی خاص مستحب است و گروهی آن را جزء غسل‌هایی مانند غسلِ قضا کردنِ نماز کسوف، شمرده‌اند که پس از انجام فعلی خاص، مستحب است.[۵]
استحباب
غسل توبه گاهی از کفر، گاهی از فسق و گاهی از گناه صغیره انجام می‌شود. در استحباب غسل توبه از کفر و فسق اتفاق‌نظر و در استحباب غسل توبه از گناه صغیره اختلاف‌نظر وجود دارد.[۶]
غسل توبه از کفر
به گفته صاحب جواهر (درگذشت ۱۲۶۶ق)، همه فقیهان شیعه، فتوا داده‌اند غسل توبه از کفر، چه کفر اصلی یا کفر ارتدادی، مستحب است.[۷] مستند این حکم اجماع و روایات است.[۸] بر اساس روایتی، پیامبر (ص) به دو نفر از کافرانِ تازه‌مسلمان دستور داد غسل کنند.[۹]
به گفته شهید ثانی، فقیه شیعه قرن دهم قمری، برخی از اهل سنت غسل توبه از کفر را واجب دانسته‌اند.[۱۰] در منابع اهل سنت از این غسل به «غُسل الاِسلام» تعبیر شده‌است.[۱۱] در مسیحیت نیز، فرد با غسل تعمید به جامعه مسیحیت وارد می‌شود.[۱۲]
غسل توبه از فسق
به گفته علامه حلی (درگذشت ۷۲۶ق)، همه فقیهان شیعه معتقدند، غسل توبه از فسق مستحب است.[۱۳] فسق به معنای انجام گناه کبیره یا اصرار بر گناه صغیره دانسته شده است.[۱۴]
استحباب غسل توبه از فسق، با اجماع و روایات ثابت شده‌است.[۱۵] بنا بر روایتی، امام صادق (ع) به فردی که قصد داشت از گناهِ گوش دادن به غناء، در حالی که این گناه را مداوم انجام می‌داد توبه کند، سفارش کرد ابتدا غسل کند.[۱۶]
غسل توبه از گناه صغیره
در استحباب غسل توبه از گناه صغیره، بین فقیهان اختلاف نظر است.[۱۷] به گفته سید محمدمهدی بحرالعلوم (درگذشت ۱۲۱۲ق)، بیشتر فقیهان غسل توبه از گناه صغیره را مستحب دانسته‌اند.[۱۸] در برابر، برخی فقیهان مانند شیخ مفید (درگذشت ۴۱۳ق) و ابوالصلاح حلبی (درگذشت ۴۴۷ق)، استحباب غسل توبه را منحصر به توبه از گناهان کبیره شمرده‌اند.[۱۹]
فلسفه
سید محمدکاظم یزدی (درگذشت ۱۳۳۷ق)، نویسنده کتاب العروة الوثقی، فلسفه غسل توبه را کامل شدن توبه و سریع‌تر پذیرفته شدن آن دانسته‌است.[۲۰]
به باور سید محمدمهدی بحرالعلوم مرجع تقلید در قرن سیزدهم قمری، غسل کردن که پاکیزگی ظاهری است، نوعی خوش‌بینی به پاکی معنوی است که با توبه به دست آمده‌است؛ زیرا ظاهر نشانه باطن است.[۲۱]
پانویس
منابع
- ابن تیمیة حرانی، احمد بن عبد الحلیم، شرح العمدة فی الفقه، به تحقیق سعود بن صالح العطیشان، ریاض، مکتبة العبیکان، ۱۴۱۲ق.
- ابن‌زهره، حمزه بن علی، غنیة النزوع إلی علمی الأصول و الفروع، به تحقیق ابراهیم بهادری، قم، مؤسسة الإمام الصادق (ع)، ۱۴۱۷ق.
- ابوالصلاح حلبی، تقی بن نجم، الکافی فی الفقه، تهران، اصفهان، مکتبة الإمام أمیرالمؤمنین علی (ع) العامه، بی‌تا.
- بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، به شرح محمدحسین حسینی طهرانی، مشهد، علامه طباطبایی، ۱۴۱۸ق.
- بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، مصابیح الاحکام، به تحقیق مهدی طباطبایی، فخرالدین صانعی، قم، میثم التمار، ۱۳۸۵ش.
- توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان ببزرگ، تهران، کتاب طه (وابسته به مؤسسه فرهنگی طه)، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص)، سمت، ۱۳۹۴ش.
- جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل البیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۳ق.
- حجاوی مقدسی، موسی بن احمد و شرف‌الدین صالحی، الإقناع فی فقه الإمام أحمد بن حنبل، به تحقیق عبد اللطیف محمد موسی السبکی، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا.
- حسینی تهرانی، سید محمد، لب اللباب در سیر و سلوک، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ۱۴۱۹ق.
- شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، به تحقیق مؤسسة النشر الإسلامی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم، ۱۴۱۰ق.
- طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّٰی)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسة آل البیت (َع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، با مقدمه، محمود بستانی و صفاءالدین بصری، به تحقیق مجمع البحوث الاسلامیه، قسم الفقه، مشهد، آستانة الرضویة المقدسة، مجمع البحوث الإسلامیه، ۱۴۱۲ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به تحقیق و تصحیح دارالحدیث، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق.
- محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام، به تحقیق و تصحیح عبد الحسین محمد علی بقال، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق.
- محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، به تحقیق مؤسسة آل البیت (ع) لاحیاء التراث، مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۴ق.
- مدنی، علی‌خان بن احمد، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین، به تحقیق محسن حسینی امینی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق.
- نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام، با مقدمه محمود هاشمی شاهرودی، به تحقیق مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، ۱۴۲۱ق.
- وحید بهبهانی، مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح الشرایع، به تحقیق مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌جا، مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، بی‌تا.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۳۳، ص۶۷.
- ↑ بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۰۷.
- ↑ مدنی، ریاض السالکین، ج۴، ص۳۸۲.
- ↑ بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۱۸ق، ص۲۱۳؛ حسینی تهرانی، لب اللباب، ۱۴۱۹ق، ص۹۲،
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۳۳، ص۶۷.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۷.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۸.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۸.
- ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۷.
- ↑ حجاوی مقدسی، الإقناع فی فقه الإمام أحمد بن حنبل، دار المعرفة، ج۱، ص۴۵؛ ابن تیمیه، شرح العمدة فی الفقه، ۱۴۱۲ق، ص۳۵۰.
- ↑ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۱۹۵.
- ↑ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۷۴.
- ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۷؛ جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۳۳، ص۶۹.
- ↑ بهبانی، مصابیح الظلام، مؤسسة العلامة المجدّد الوحید البهبهانی، ج۴، ص۹۲.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۲، ص۷۸۵.
- ↑ بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۰۸.
- ↑ بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۰۸.
- ↑ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۱؛ ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، مکتبة الإمام أمیرالمؤمنین، ص۱۳۵؛ ابن زهره، غنیة النزوع، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۶۲.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷.
- ↑ بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۱۸.