انیس الموحدین (کتاب)
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | ملا مهدی نراقی |
| موضوع | کلام |
| سبک | استدلالی |
| زبان | فارسی |
| مجموعه | یک جلد |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | دار الزهراء |
| تاریخ نشر | ۱۳۶۹ش |
اَنیسُ المُوَحّدین کتابی کلامی به زبان فارسی نوشته محمدمهدی نراقی (درگذشته: ۱۲۰۹ق) در پنج باب اثبات خدا، صفات الهی، نبوت، امامت و معاد.
هدف نراقی از تألیف این کتاب، آشنایی شیعیان با مسائل اعتقادی به شیوه‌ای استدلالی و برهانی است. این کتاب به وسیله شیخ عبدالرسول جواهری به عربی ترجمه شده است.
درباره مؤلف
محمدمهدی بن ابی‌ذر فاضل نراقی معروف به محقق نراقی (۱۱۲۸ - ۱۲۰۹ق)، از علمای شیعه در قرن دوازده و سیزده هجری قمری، در نراق کاشان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را همان جا گذراند. سپس راهی اصفهان شد و در درس عالمان آن شهر حضور یافت. از میان استادان او در اصفهان، ملا اسماعیل خواجویی جایگاه خاصی داشت.[۱]
محقق نراقی در سال ۱۲۰۹ق در کاشان درگذشت و پیکر او به نجف منتقل و در حرم امیرالمؤمنین به خاک سپرده شد.[۲]
انگیزه تألیف
هدف نراقی از تألیف این کتاب، آشنایی شیعیان با مسائل اعتقادی به شیوه‌ای استدلالی و برهانی است. او تأکید می‌کند که باید این علم و معرفت، ناشی از دلیل و برهان بوده و از روی تقلید نباشد. به این دلیل تصمیم گرفت تا رساله‌ای در اثبات مطالب مذکور تألیف نماید و آن را به عبارات روشن بیان نماید تا اکثر شیعیان از آن فیض ببرند[۳]
ابواب
این کتاب در پنج باب تنظیم شده است:
نراقی در آغاز کتاب براین نکته تصریح کرده که اثبات وجود واجب نیاز به دلیل ندارد ولی از آنجا که برخی عقول ضعیف و عاجزند و وجود واجب در نهایت روشنی و وضوح است همین شدتِ وضوح باعث واله و حیران شدن عقول و مخفی شدن واجب بر آنها می‌شود.[۵]پایان بخش کتاب اثبات معاد جسمانی و روحانی با ادله عقلی و نقلی است. نراقی تصریح کرده که عدل الهی مبنای اثبات معاد است تا در سرای آخرت به حساب وکتاب خلق رسیدگی شود و اگر چنین سرایی نباشد آفرینش انسان بیهوده و نابخردانه است.[۶]نراقی معاد جسمانی را برای رسیدن جسم به لذّات جسمانی یا همان ثواب و آلام جسمانی یا همان عذاب و معاد روحانی را برای رسیدن روح به لذات و آلام روحانی برشمرده است.[۷]
ترجمه و چاپ
آقابزرگ تهرانی از ترجمه کتاب به عربی، به وسیله شیخ عبدالرسول جواهری از نوادگان صاحب جواهر خبر داده است.[۸] این کتاب با تصحیح و پاورقی سید محمدعلی قاضی طباطبایی و مقدمه حسن حسن‌زاده آملی مجموعاً در ۲۳۲ صفحه توسط انتشارات الزهراء در سال ۱۳۶۳ش مطابق با ۱۴۰۳ق به چاپ رسیده است.[۹]
پانویس
- ↑ نراقی، جامع السعادات، الناشر: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۱، ص۴.
- ↑ مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۶، ص۱۶۵.
- ↑ نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۱۹.
- ↑ نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، فهرست کتاب.
- ↑ نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۴۳.
- ↑ نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۲۳۰-۲۳۱.
- ↑ نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۲۲۷-۲۲۸.
- ↑ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۷؛ ج۴، ص۸۲
- ↑ انیس الموحدین، کتابخانه مجازی الفبا.
منابع
- نراقی، مهدی، انیس الموحدین، تهران، دار الزهراء، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش.
- تهرانی، آقابزرگ، الذریعه، بیروت، دارالاضواء.
- مدرس، محمد علی، ریحانه الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، خیام، ۱۳۶۹ش.
- نراقی، مهدی، جامع السعادات، بیروت، اعلمی.
- انیس الموحدین، کتابخانه مجازی الفبا، تاریخ بازدید: ۱ دی ۱۳۹۹ش.