سال ۱۸۶ هجری قمری
سال ۱۸۷ هجری قمری سال ۱۸۵ هجری قمری | |
امامت | |
---|---|
امام رضا(ع) (دوره امامت: ۲۰ سال از ۱۸۳ تا ۲۰۳ق) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
بنیعباس در عراق | هارون عباسی |
وقایع مهم | |
پیشگویی امام رضا(ع) در مورد سقوط برامکه | |
تولدها و وفاتها | |
تولد یعقوب بن اسحاق اهوازی | |
وفات حاتم بن اسماعیل | |
وفات عبدالعزیز بن محمد اندراوردی |
سال ۱۸۶ هجری قمری از سالشمار هجری قمری مصادف است با چهارمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) و هفدهمین سال خلافت هارون الرشید عباسی. در این سال امام رضا(ع) سقوط برمکیان را پیشگویی کرد.
تولد یعقوب بن اسحاق اهوازی معروف به ابن سکیت و وفات برخی از اصحاب امامان(ع) چون حاتم بن اسماعیل، عبدالعزیز بن محمد اندراوردی، محمد بن غالب بن عثمان و سلمة بن صالح الاحمر از اتفاقات سال ۱۸۶ هجری قمری است.
معرفی
روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با دوشنبه ۲۴ دی سال ۱۸۰ شمسی و ۱۴ ژانویه سال ۸۰۲ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۲۹ ذیالحجه، مصادف است با پنج شنبه ۱۲ دی سال ۱۸۱ شمسی و ۲ ژانویه سال ۸۰۳ میلادی.[۱]
سال ۱۸۶ هجری قمری، چهارمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) در زمان حکومت هارون الرشید بود.[۲]
رویدادها
در این سال پیشگویی از امام رضا(ع) در عرفات[۳] و یا منا[۴] نسبت به فرجام شوم و سرنگونی برمکیان[۵] که در اواخر محرم و اوایل صفر سال ۱۸۷ق رخ داد، ثبت شده است.[۶]
مورخان به برخی از حوادث از جمله سرکوب چندین شورش در سرزمینهای اسلامی و همچنین بیعت گرفتن هارون عباسی برای فرزند سوم خود به نام قاسم ملقب به مؤتمن اشاره کردهاند.[۷] هارون در این سال به همراه دو فرزند خود محمد امین و عبدالله مأمون، به حج رفت و در آن سفر پیماننامههایی برای جانشینی خلافت بین فرزندان او منعقد و به دیوار کعبه آویخته شد.[۸]
تولدها
در این سال یعقوب بن اسحاق اهوازی معروف به ابن سکیت[۹] از اصحاب معروف[۱۰] امام جواد(ع) و امام هادی(ع)[یادداشت ۱] و نویسنده کتب در زمینههای مختلف[۱۲] به دنیا آمد.[۱۳] برخی معتقدند که او از راویان صادق و ثقه بوده.[۱۴] و جملهای در مذمت او وجود ندارد.[۱۵] وی به خاطر اظهار تشیع به دست متوکل عباسی[۱۶] در سال ۲۴۴ق و در ۵۸ سالگی به شهادت رسید.[۱۷]
درگذشتها
حاتم بن اسماعیل از اصحاب[۱۸] و راویان[۱۹] امام صادق(ع). نام او در کتاب الفهرست شیخ طوسی بهعنوان یکی از مصنفین شیعه آمده است.[۲۰] اما عدهای او را سنی مذهب[۲۱] و غیر ثقه معرفی کردهاند.[۲۲] برخی وفات او را در این سال دانستهاند.[۲۳]
عبدالعزیز بن محمد اندراوردی از اصحاب امام صادق(ع).[۲۴] برخی از رجالیان او را امامی مجهول الحال قلمداد کردهاند.[۲۵] شماری چون شیخ طوسی وفات او را در این سال دانستهاند.[۲۶]
محمد بن غالب بن عثمان از راویان امامیه[۲۷] و از اصحاب امام صادق(ع).[۲۸] برخی وفات او را در این سال دانستهاند.[۲۹]
سلمة بن صالح الاحمر از اصحاب امام صادق(ع)[۳۰] و از محدثان امامی مذهب.[۳۱] نویسنده قاموس الرجال، اهل سنت بودن او را بعید ندانسته است.[۳۲] رجالیان شیعه او را در نقل حدیث از ضعفا دانستهاند.[۳۳] درباره سال وفات او اختلاف وجود دارد. خطیب بغدادی به نقل از محمد بن جریر طبری وفات او را در این سال ذکر کرده است.[۳۴]
هچنین میتوان از افراد دیگری که در این سال وفات نمودند، نام برد؛ از جمله حسان بن ابراهیم ملقب به قاضی کرمان[۳۵] فقیه و محدث و یکی از راویان حدیث غدیر،[۳۶] عثمان بن عیسی بن کنانة از فقیهان مدینه و از شاگردان مالک بن انس،[۳۷] مغیرة بن عبد الرحمن بن الحارث از فقیهان مدینه،[۳۸] سلم بن عمرو بن حماد معروف به سلم الخاسر[۳۹] از شاعران دولت عباسیان،[۴۰] خالد بن الحارث الهجیمی از راویان سرشناس[۴۱] و محمد بن مروان السّدی الصغیر[۴۲] یا الاصغر[۴۳] راوی تفسیر الکلبی[۴۴] و نویسنده کتب در زمینههای مختلف.[۴۵]
پانویس
- ↑ «تبدیل تاریخ هجری»، باحساب.
- ↑ خضری، تاریخ تشیع، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۱؛ منتظر القائم، تاریخ امامت، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۳؛ گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶.
- ↑ عیون أخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۲۵؛ مسعودی، إثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۲۰۸–۲۰۹.
- ↑ صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۸۴؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۹۱؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۲۲۵؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۵۸.
- ↑ ابوصلاح حلبی، تقریب المعارف، ۱۴۰۴ق، ص۱۷۶.
- ↑ ابن خیاط، تاریخ خلیفه، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۳؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۰۰.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۲۷۵.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۲۷۵.
- ↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۲۶۹.
- ↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۲۶۹.
- ↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۲۶۹.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۴۴۹.
- ↑ قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۶-۲۷.
- ↑ حر عاملی، الرجال، ۱۴۲۷ق، ص۲۵۹.
- ↑ حر عاملی، الرجال، ۱۴۲۷ق، ص۲۵۹
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج۲۱، ص۱۳۹.
- ↑ قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۶.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۹۴.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۷.
- ↑ طوسی، الفهرست، نجف اشرف، ص۱۶۸.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۷؛ حلی، الرجال، ق۲، ص۴۳۶.
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال، ۱۴۳۱ق، ج۱۷، ص۱۷.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۷، ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۹۳؛ ذهبی، الإعلام بوفیات الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۱۸؛ ابن العماد حنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۳۸۷.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۳۹.
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال، بیتا، ج۲، القسم الاول، ص۱۵۵؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۱۸۲.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۳۹؛ سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۵، ص۳۳۰؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۹۶.
- ↑ شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۱۶۱.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۹۲.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۹۲؛ شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۱۶۱؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۱۳۰.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۱۹؛ علامه حلی، الرجال، ۱۴۰۲ق، ص۲۲۷.
- ↑ شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۷۳.
- ↑ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۲۱۶.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۱۹؛ علامه حلی، الرجال، ۱۴۰۲ق، ص۲۲۷؛ شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۷۳؛ ساعدی، الضعفاء من رجال الحدیث، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۱۳۲.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۳۵.
- ↑ ابن العماد الحنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۳۸۷.
- ↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۱۲۰.
- ↑ قاضی عیاض، جمهرة تراجم الفقهاء المالکیة، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۸۳۲.
- ↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۶۰؛ ابن العماد الحنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۳۸۸؛ قاضی عیاض، جمهرة تراجم الفقهاء المالکیة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۲۶۴.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۲، ص۳۵۰.
- ↑ یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۳، ص۱۳۸۲-۱۳۸۴؛ ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۲، ص۳۵۰.
- ↑ صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۰۱ق، ج۱۳، ص۲۵۰.
- ↑ حاجی خلیفه، کشف الظنون، بیروت، ج۱، ص۴۲۹.
- ↑ خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۹.
- ↑ قهپایی، مجمع الرجال، ۱۳۶۴ش، ج۶، ص۴۰؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۵۶۴؛ داودی، طبقات المفسرین، بیروت، ج۲، ص۲۵۵.
- ↑ داودی، طبقات المفسرین، بیروت، ج۲، ص۲۵۵.
یادداشت
- ↑ برخی او را از اصحاب امام رضا(ع) نیز دانستهاند.[۱۱]
منابع
- ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الأنساب، بیروت،دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
- ابن العماد الحنبلی، ابوالفلاح عبدالحی بن احمد العکری، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، تحقیق الأرناؤوط، بیروت،دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق.
- ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، دارالفکر، بیتا.
- ابنسعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.
- ابوالصلاح الحلبی، تقی بن نجم، تقریب المعارف، قم، الهادی، ۱۴۰۴ق.
- حاجی خلیفه، مصطفی بن عبد الله، کشف الظنون عن أسامی الکتب و الفنون، بیروت،دار إحیاء التراث العربی، بیتا.
- حر عاملی، محمد بن حسن، الرجال، قم، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۴۲۷ق.
- خضری، سید احمد رضا، تاریخ تشیع، قم، نشر معارف، ۱۳۹۱ش.
- خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۷ق.
- خلیفة بن خیاط بن أبی هبیرة اللیثی، تاریخ خلیفة بن خیاط، تحقیق فواز، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
- خوانساری، محمد باقر بن زین العابدین، روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، قم، دهاقانی (اسماعیلیان)، ۱۳۹۰ق.
- خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، بینا، بیجا، چاپ پنجم، ۱۴۱۳ق.
- داودی، محمد بن علی، طبقات المفسرین، بیروت، دارالکتب العلمیة، بیتا.
- ذهبی، محمد بن احمد، الإعلام بوفیات الأعلام، بیروت، مؤسسة الکتب الثقافیة، ۱۴۱۳ق.
- ساعدی، حسین، الضعفاء من رجال الحدیث، قم، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۴۲۶ق.
- سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الأنساب، حیدرآباد، دائرة المعارف العثمانیة، ۱۳۸۲ق.
- شبستری، عبدالحسین، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، قم، مؤسسة النشرالإسلامی، ۱۴۱۸ق.
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال،، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا(ع)، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق.
- صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد(ص)، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
- صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، بیروت، دارالنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۱ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
- طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، نجف اشرف، مکتبة المرتضویة، بیتا.
- طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامة الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
- قاضی عیاض، عیاض بن موسی، جمهرة تراجم الفقهاء المالکیة، دبی، دارالبحوث للدراسات الإسلامیة و إحیاء التراث، ۱۴۲۳ق.
- قنوجی البخاری، صدیق بن حسن خان، أبجد العلوم، بیروت،دار الکتب العلمیة، ۱۴۲۰ق.
- قهپایی، عنایةالله، مجمع الرجال، قم، اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش.
- کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
- گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
- گروه علمی موسسه امام صادق(ع)، زیر نظر جعفر سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، رحلی، بینا، بیجا، بیتا.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محی الدين مامقانی، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۳۱ق.
- مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۲۶ق.
- مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- منتظر القائم، اصغر، تاریخ امامت، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۶ش.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش.
- نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، فرزند مولف، ۱۴۱۴ق.
- یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم الأدباء، بیروت، دارالغرب الإسلامی، ۱۹۹۳م.