سال ۱۶۷ هجری قمری
سال ۱۶۸ هجری قمری سال ۱۶۶ هجری قمری | |
امامت | |
---|---|
امام کاظم(ع) (دوره امامت: ۳۵ سال از ۱۴۸ق تا ۱۸۳ق) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
بنیعباس در بغداد | مهدی عباسی |
امویان در اندلس | عبدالرحمن الداخل |
وقایع مهم | |
شیوع وبا در بغداد و بصره | |
وفاتها / شهادتها | |
حسن بن صالح بن حی همدانی ثوری کوفی از اصحاب امام باقر (ع) |
سال ۱۶۷ هجری قمری در سالشمار هجری قمری، همزمان با سال ۱۶۲ و ۱۶۳ هجری شمسی مصادف است با نوزدهمین سال از دوره سی و پنج ساله امامت امام کاظم(ع)، زندگانی امام رضا(ع) و دهمین سال خلافت مهدی عباسی.
معرفی
روز نخست این سال یعنی سهشنبه، ۱ محرم مصادف است با ۱۷ مرداد سال ۱۶۲ شمسی و ۹ اگوست سال ۷۸۳ میلادی. روز پایانی این سال جمعه، ۳۰ ذیالحجه نیز مصادف است با ۵ مرداد سال ۱۶۳ شمسی و ۲۷ جولای سال ۷۸۴ میلادی.[۱]
سال ۱۶۷ هجری قمری، نوزدهمین سال از دوره سی و پنج ساله امامت امام کاظم(ع) در زمان حکومت مهدی عباسی بود.[۲]
رویدادها
در سال ۱۶۷ مهدی عباسی سپاهی انبوه به فرماندهی فرزندش هادی برای جنگ با ونداد هرمز و شروین به سمت طبرستان در ایران فرستاد.[۳] در این سال بیماری وبا در بغداد و بصره شیوع پیدا کرد.[۴] خلیفه عباسی همچنین به پیگرد زنادقه ادامه داد و عمر کلوذانی را مأمور دستگیری آنها کرد.[۵] در این سال همچنین اعراب بادیهنشین در صحراهای بصره و بحرین دست به فساد، ناامنی و دزدی زدند. خلیفه نیز سپاهی به سوی آنان فرستاد اما طی نبردی سخت، نیروهای مهدی شکست سختی خوردند و قدرت یاغیان فزونی یافته و شرارتشان بیشتر شد.[۶]
خلیفه عباسی در سال ۱۶۷ق به توسعه مسجدالحرام، مسجدالنبی و مسجد موصل اقدام کرد.[۷]
وفات
پانویس
- ↑ «تبدیل تاریخ هجری»، باحساب.
- ↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۳۷۹-۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۶۴؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۴۷.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۵۹.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۴۷.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۴۹؛ ترمائینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۶۴؛ابن اثیر، الکامل، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۴۸؛ ترمائینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۴۹.
منابع
- ابن اثیر، ابوالحسن عزالدین، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۷ق.
- ابن کثیر، إسماعيل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
- ترمائینی، عبدالسلام، دائرهالمعارف تاریخی رویدادهای تاریخ اسلام، مترجم جمعی از پژوهشگران، انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۵ش.
- جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه. قم: انصاریان، ۱۳۸۱ش.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.