انگشتر سلیمان: تفاوت میان نسخهها
جز تمیزکاری |
جز درج الگوی درجه بندی |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
* [http://www.ensani.ir/fa/content/46048/default.aspx خاتـم سليمان نبى(عليه السلام) افسانه يا واقعيت مهدى پيشوايى.] | * [http://www.ensani.ir/fa/content/46048/default.aspx خاتـم سليمان نبى(عليه السلام) افسانه يا واقعيت مهدى پيشوايى.] | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | |||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جعبه اطلاعات = <!--نمیخواهد، ندارد، دارد-->نمیخواهد | |||
| عکس = <!--نمیخواهد، ندارد، دارد-->نمیخواهد | |||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| رعایت شیوهنامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| کپیکاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | |||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل | |||
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| زیادهنویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| توضیحات = | |||
}}</onlyinclude> | |||
[[رده:مقالههای با درجه اهمیت ج]] | [[رده:مقالههای با درجه اهمیت ج]] | ||
[[رده:ودایع امامت]] | [[رده:ودایع امامت]] |
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۶
انگشتر سلیمان، از نشانهها و نمادهای نبوت و قدرت سلیمان(ع) و از مواریث نبوت که شیعیان معتقدند به انبیاء بعدی منتقل شده و سرانجام به امامان شیعه رسیده است. به باور شیعیان این انگشتر اکنون نزد حضرت مهدی(عج) است و در هنگام ظهور، آن را همراه خواهد داشت. در کتابهای تاریخی، قصص انبیا و تفسیر، مطالبی درباره آن آمده که ناصحیح و از اسرائیلیات دانسته شده است.
ویژگیهای ظاهری
در روایات شیعه و سنی، مطالبی درباره جنس، شکل و نقش روی این انگشتر نقل شده که مهمترین آنان عبارت است از اینکه حلقه آن از نقره است،[۱] نگین آن از آسمان آمده،[۲] یاقوت[۳] و هشتگوش است.[۴]
در روایتی از امام رضا(ع)، نقل شده است که روی انگشتر حضرت سلیمان(ع)، چنین نوشته شده است: «منزه است خداوندی که جنیان را به کلمات خود لجام کرد.»[۵] همچنین در کتاب ینابیع المودة، آمده است که نقش انگشتر سلیمان، اسم اعظم و مرکب از حروف مقطعه اوائل سورههای قرآن است.[۶] ابن عساکر، نقش انگشتر مذکور را «لا اله الا اللّه وحده لاشریک له محمد رسول الله.» دانسته است.[۷]
ویژگیهای معنوی
از مجموع احادیث فریقین استفاده میشود که این انگشتر، دارای خصوصیت ویژهای است. مهمترین آنها عبارت است از:
- امام صادق(ع) فرمود: «خداوند پادشاهی سلیمان را در انگشترش قرار داده بود. پس هرگاه آن انگشتر را در دست میکرد، جن و انس و شیاطین و همه پرندگان و وحشیان نزد او حاضر میشدند، و از او اطاعت میکردند.»[۸]
- خاتم حضرت سلیمان از نشانههای نبوت و حکومت او بوده، مانند عصای موسی، اما پیامبری و حکومتش به آن وابسته نبود.
- این انگشتر جزء مواریث نبوت است که نزد امامان معصوم بوده و گاهی برای حقانیت وصایت و امامت خود به آن احتجاج میکردند. حسین بن موسی بن جعفر میگوید: روزی در دست امام رضا(ع) یک انگشتری از نقره دیدم که باریک و نازک شده بود. گفتم: شخصی مثل شما چنین انگشتری میپوشد؟ گفت: این، انگشتری سلیمان بن داود است.[۹]
- الآن نزد حضرت مهدی(عج)است و در عصر ظهور نمایان میشود[۱۰] و امام معصوم با آن کافران و مؤمنان واقعی را تشخیص و جدا میسازد.
پانویس
منابع
- ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، تحقیق لجنة من اساتذة النجف الاشرف، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
- ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق الکبیر، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
- ابن ماجه،ابوعبدالله محمد بن یزید قزوینی، سنن، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی، داراحیاءالتراث العربی، بیتا.
- بحرانی، سید هاشم، مدینة المعاجز، تحقیق عزت الله مولائی همدانی، قم، مؤسسة معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
- ترمذی، محمد بن عیسی بن سوره، سنن، تصحیح عبدالرّحمن محمد عثمان، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، عیون اخبار الرضا، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
- صفار،ابوجعفر محمد بن الحسن، بصائر الدرجات، تهران، مؤسسة الأعلمی، ۱۳۶۲.
- قندوزی، سلیمان حنفی، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، [بی تا].
- کلینی، محمد بن یعقوب، الأصول من الکافی، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۳۸۱ ق.
- مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ق.
- هیثمی، نورالدین علی بن ابیبکر، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق.
پیوند به بیرون
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص۲۲۲.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۵۲.
- ↑ بحرانی، مدینة المعاجر، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۴۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۷، ص۳۴.
- ↑ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۴۴۴.
- ↑ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰.
- ↑ قندوزی، ینابیع الموده، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، باب ۹۷، ص۵۴.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۲، ص۲۴۵.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۹۹.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص ۲۲۲.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۵۲، ص۱۹۴؛ ابن ماجة، سنن، داراحیاءالتراث العربی، ج۲، ب ۳۱، ص۱۳۵۱، ح۴۰۶۶؛ ترمذی، سنن، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۱.