پرش به محتوا

انگشتر سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Sarsm (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری
Rezvani (بحث | مشارکت‌ها)
جز درج الگوی درجه بندی
خط ۳۳: خط ۳۳:
* [http://www.ensani.ir/fa/content/46048/default.aspx خاتـم سليمان نبى(عليه السلام) افسانه يا واقعيت مهدى پيشوايى.]
* [http://www.ensani.ir/fa/content/46048/default.aspx خاتـم سليمان نبى(عليه السلام) افسانه يا واقعيت مهدى پيشوايى.]
{{امامت}}
{{امامت}}
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>


[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:ودایع امامت]]
[[رده:ودایع امامت]]

نسخهٔ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۶

انگشتر سلیمان، از نشانه‌ها و نمادهای نبوت و قدرت سلیمان(ع) و از مواریث نبوت که شیعیان معتقدند به انبیاء بعدی منتقل شده و سرانجام به امامان شیعه رسیده است. به باور شیعیان این انگشتر اکنون نزد حضرت مهدی(عج) است و در هنگام ظهور، آن را همراه خواهد داشت. در کتاب‌های تاریخی، قصص انبیا و تفسیر، مطالبی درباره آن آمده که ناصحیح و از اسرائیلیات دانسته شده است.

ویژگی‌های ظاهری

در روایات شیعه و سنی، مطالبی درباره جنس، شکل و نقش روی این انگشتر نقل شده که مهمترین آنان عبارت است از اینکه حلقه آن از نقره است،[۱] نگین آن از آسمان آمده،[۲] یاقوت[۳] و هشت‌گوش است.[۴]

در روایتی از امام رضا(ع)، نقل شده است که روی انگشتر حضرت سلیمان(ع)، چنین نوشته شده است: «منزه است خداوندی که جنیان را به کلمات خود لجام کرد.»[۵] همچنین در کتاب ینابیع المودة، آمده است که نقش انگشتر سلیمان، اسم اعظم و مرکب از حروف مقطعه اوائل سوره‌های قرآن است.[۶] ابن عساکر، نقش انگشتر مذکور را «لا اله الا اللّه وحده لاشریک له محمد رسول الله.» دانسته است.[۷]

ویژگی‌های معنوی

از مجموع احادیث فریقین استفاده می‌شود که این انگشتر، دارای خصوصیت ویژه‌ای است. مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:

  1. امام صادق(ع) فرمود: «خداوند پادشاهی سلیمان را در انگشترش قرار داده بود. پس هرگاه آن انگشتر را در دست می‌کرد، جن و انس و شیاطین و همه پرندگان و وحشیان نزد او حاضر می‌شدند، و از او اطاعت می‌کردند.»[۸]
  2. خاتم حضرت سلیمان از نشانه‌های نبوت و حکومت او بوده، مانند عصای موسی، اما پیامبری و حکومتش به آن وابسته نبود.
  3. این انگشتر جزء مواریث نبوت است که نزد امامان معصوم بوده و گاهی برای حقانیت وصایت و امامت خود به آن احتجاج می‌کردند. حسین بن موسی بن جعفر می‌گوید: روزی در دست امام رضا(ع) یک انگشتری از نقره دیدم که باریک و نازک شده بود. گفتم: شخصی مثل شما چنین انگشتری می‌پوشد؟ گفت: این، انگشتری سلیمان بن داود است.[۹]
  4. الآن نزد حضرت مهدی(عج)است و در عصر ظهور نمایان می‌شود[۱۰] و امام معصوم با آن کافران و مؤمنان واقعی را تشخیص و جدا می‌سازد.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، تحقیق لجنة من اساتذة النجف الاشرف، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
  • ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق الکبیر، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
  • ابن ماجه،ابوعبدالله محمد بن یزید قزوینی، سنن، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی، داراحیاءالتراث العربی، بی‌تا.
  • بحرانی، سید هاشم، مدینة المعاجز، تحقیق عزت الله مولائی همدانی، قم، مؤسسة معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
  • ترمذی، محمد بن عیسی بن سوره، سنن، تصحیح عبدالرّحمن محمد عثمان، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، عیون اخبار الرضا، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
  • صفار،ابوجعفر محمد بن الحسن، بصائر الدرجات، تهران، مؤسسة الأعلمی، ۱۳۶۲.
  • قندوزی، سلیمان حنفی، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، [بی تا].
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الأصول من الکافی، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۳۸۱ ق.
  • مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ق.
  • هیثمی، نورالدین علی بن ابی‌بکر، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق.

پیوند به بیرون


  1. مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص۲۲۲.
  2. هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۵۲.
  3. بحرانی، مدینة المعاجر، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۴۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۷، ص۳۴.
  4. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۴۴۴.
  5. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰.
  6. قندوزی، ینابیع الموده، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، باب ۹۷، ص۵۴.
  7. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۲، ص۲۴۵.
  8. مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۹۹.
  9. مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص ۲۲۲.
  10. مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۵۲، ص۱۹۴؛ ابن ماجة، سنن، داراحیاءالتراث العربی، ج۲، ب ۳۱، ص۱۳۵۱، ح۴۰۶۶؛ ترمذی، سنن، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۱.