پرش به محتوا

ابودجانه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Fayaz
Kadeh (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵۸: خط ۵۸:
* نصر بن مزاحم منقری، وقعـة صفین، به کوشش عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۳۸۲ق.
* نصر بن مزاحم منقری، وقعـة صفین، به کوشش عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۳۸۲ق.
* واقدی، محمد بن عمر، الردة، به روایت ابن اعثم کوفی، به کوشش محمد حمیدالله، پاریس، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
* واقدی، محمد بن عمر، الردة، به روایت ابن اعثم کوفی، به کوشش محمد حمیدالله، پاریس، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
* واقدی، المغاری، به کوشش مارسدن جوئز، لندن، ۱۹۶۶م.
* واقدی، المغازی، به کوشش مارسدن جوئز، لندن، ۱۹۶۶م.
* یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ، بیروت، ۱۳۷۹ق/۱۹۶۰م.
* یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ، بیروت، ۱۳۷۹ق/۱۹۶۰م.
{{پایان}}
{{پایان}}

نسخهٔ ‏۸ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۴۸

ابودجانه
مشخصات فردی
نام کاملابودجانه سماک بن اوس بن خَرَشَـة بن لَوذَان
لقباَبودُجانه
محل زندگیمدینه
مهاجر/انصارانصار
نسب/قبیلهبنی ساعده
شهادت۱۲ق
نحوه شهادتدر جنگ با مسیلمه کذاب
مشخصات دینی
حضور در جنگ‌هابدر، احد، دیگر غزوات پیامبر(ص) و جنگ یمامه


سماک بن (اوس بن) خَرَشَـة بن لَوذَان(شهادت ۱۲ق) معروف به اَبودُجانه، از انصار و صحابی پیامبر(ص). او در جنگ‌های بدر و احد و دیگر غزوات پیامبر(ص) شرکت داشت. وی از معدود اصحابی بود که در جنگ احد به رغم پیشروی و پیروزی قریشیان، از پیامبر(ص) جدا نشد. ابودجانه در جنگ با مسیلمه کذاب به شهادت رسید.

صحابه پیامبر(ص)

ابودجانه، صحابی پیامبر(ص)[۱] از انصار و از قبیله بنی ساعده بود.[۲] وی در جنگ‌های بدر و احد و دیگر غزوات پیامبر(ص) شرکت داشت.[۳]

پیامبر(ص) در جنگ احد شمشیری به او بخشید[۴] ابودجانه در این جنگ رشادت و پایداری بسیار از خود نشان داد و از معدود اصحابی بود که به رغم پیشروی و پیروزی قریشیان، از پیامبر(ص) جدا نشد[۵] و به همین سبب پیامبر(ص) او را دعا فرمود.[۶]

در سال ۴ق، پس از پیروزی مسلمانان بر یهودیان بنی نضیر، پیامبر(ص) اموال آنها را میان مهاجران تقسیم کرد و با آنکه انصار از آن سهمی نیافتند، پیامبر(ص) سهمی به ابودجانه و سهل بن حنیف که فقیر بودند بخشید.[۷]

پس از پیامبر(ص)

پس از رحلت پیامبر(ص)، ابودجانه در سال ۱۲ق در جنگ یمامه شرکت داشت. هنگامی که پیروان مسیلمه کذاب به باغی پناه برده بودند، وی شجاعانه مسلمانان را به جنگ برانگیخت و بر اثر پایداری و شجاعت او، مسلمانان به درون باغ نفوذ یافتند.[۸] گفته‌اند که وی بر مسیلمه زخم زد و جنگید تا به شهادت رسید.[۹] بنابر نقلی دیگر، مسیلمه او را به شهادت رساند.[۱۰]

تشابه اسمی

شباهت نام ابودجانه (سماک) صحابی پیامبر(ص) با سماک بن مخرمة اسدی که از عثمانیان بود و از علی(ع) کناره گرفت، [۱۱] یا سماک بن خرشة جعفی[۱۲] سبب شده تا برخی گمان برند که وی در جنگ صفین حضور داشته است.[۱۳]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن اثیر، علی بن محمد، اسدالغابة، قاهره ۱۲۸۰ق.
  • ابن اسحاق. محمد، السیر و المغازی، به کوشش سهیل زکار، بیروت، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.
  • ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصاحبة، قاهره، ۱۳۲۷ق.
  • ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر.
  • ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب. به کوشش علی محمد بجاوی، قاهره، ۱۳۸۰ق/۱۹۶۰م.
  • ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویـة، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۵۵ق/۱۹۳۶م.
  • ابو علی مسکویه، احمد بن محمد، تجارب الامم. به کوشش ابوالقاسم امامی، تهران، ۱۳۶۶ش.
  • بلاذری، احمد ین یحیی، انساب الاشراف، به کوشش محمد حمید الله، قاهره، ۱۹۵۹م.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، به کوشش صلاح الدین منجد، قاهره، ۱۹۵۶ـ۱۹۶۰م.
  • ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، به کوشش جلال الدین محدث، تهران، ۱۳۵۵ش.
  • دارقطنی، علی بن عمر، المؤتلف و المختلف، به کوشش موفق بن عبدالله، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.
  • سهمی، حمزة بن یوسف، تاریخ جرجان، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷م.
  • عسکری، مرتضی، خمسون و مائة صحابی مختلق، بیروت، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م.
  • نصر بن مزاحم منقری، وقعـة صفین، به کوشش عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۳۸۲ق.
  • واقدی، محمد بن عمر، الردة، به روایت ابن اعثم کوفی، به کوشش محمد حمیدالله، پاریس، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
  • واقدی، المغازی، به کوشش مارسدن جوئز، لندن، ۱۹۶۶م.
  • یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ، بیروت، ۱۳۷۹ق/۱۹۶۰م.

پیوند به بیرون

  1. ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۹۳۶م، ج۲، ص۳۵۳؛ بلاذری، فتوح البلدان، ج۱، ص۱۱۰؛ ابن اثیر، اسد الغابة، ج۲، ص۳۵۲.
  2. ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۳۲۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۹۳۶م، ج۲، ص۳۵۳.
  3. واقدی، المغازی، ج۱، ص۷۶؛ ابن اثیر، اسد الغابة، ج۲، ص۳۵۲.
  4. ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۹۳۶م، ج۳، ص۷۱؛ ابن اسعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۵۶۶ـ۵۵۷.
  5. ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۹۳۶م، ج۳، ص۸۷؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۴۰.
  6. واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۴۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۲۰.
  7. واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۷۹؛ بلاذری، فتوح البلدان، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.
  8. واقدی، الردة، ص۷۲، ۷۴.
  9. واقدی، الردة، ص۷۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۵۵۷؛ بلاذری، فتوح البلدان، ج۱، ص۱۱۰.
  10. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۳۰.
  11. ثقفی، الغارات، ج۱، ص۳۲۳، ج۲، ص۴۸۴؛ دارقطنی، المؤتلف، ج۱، ص۳۱۳ـ۳۱۴.
  12. نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۳۷۵.
  13. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۱۵ـ۶۵۲؛ قس: ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۲۸؛ عسکری، خمسون، ج۲، ص۱۹۵.