میرزا غالب دهلوی

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از میرزا غالب)
میرزا اسدالله بیگ خان
اطلاعات
نام کاملمیرزا اسدالله بیگ خان غالب
لقبنجم‌الدوله دبیرالملک، نظام جنگ، میرزا، اسد
ملیتهند
محل زندگیآگره هند
محل دفننزدیک آرامگاه خواجه نظام‌الدین اولیاء
مذهبشیعه
کتاب‌هاسپد چین، گل رعنا، و..


میرزا اسد‌‌الله بیگ خان غالب‌ دِهلَوی (۱۲۱۲-۱۲۸۵ق) از شاعران برجسته، سخنوران و نویسندگان شیعی اهل هند. وی علاوه بر زبان اردو به زبان فارسی نیز می‌نوشت و شعر می‌سرود. او در مناقب و فضائل اهل‌بیت(ع) به ویژه امام علی(ع) و امام حسین(ع) شعر سروده است.

بلندترین قصیده دهلوی، ۱۱۲ بیت دارد که در مدح امام حسین(ع) سروده شده و قصیده‌ای ۱۱۰ بیتی نیز در مدح امام علی(ع) دارد. وی همچنین اشعار زیادی به عنوان نوحه و فاتحه در مصائب اهل بیت(ع) سروده است. آثار وی جزو ادبیات وزین و کلاسیک فرهنگ و زبان فارسی محسوب می‌شود و شعرای اردو زبان از سبک و روش وی استفاده نموده اند. مجموعه‌ اشعارش شامل قصیده، غزل، قطعه، نوحه و دیگر اقسام متداول شعر‌ فارسی می‌شود.

سخنرانان و مداحان از اشعار و قصیده‌های وی در محافل و مجالس امامان شیعه استفاده می‌کنند. برخی از آثار وی به زبان فارسی همانند مهر نیمروز، گل رعنا، کلیات فارسی و در زبان اردو شامل دیوان اردو و نادرات غالب است.

معرفی و جایگاه

میرزا اسدالله بیگ خان مشهور به میرزا غالب یا غالِب دِهلَوی است، در هشتم رجب ۱۲۱۲ق در آگره زاده شد.[۱] نیاکان و اجداد او از مرزبان‌زادگان و کشاورزان سمرقند بودند و زبان آنها ترکی بود، که به هندوستان هجرت کردند.[۲] او در آگره و بیشتر در خانه درس خواند. آموزش‌های ملا عبدالصمد موجب شکوفایی نخستین شکوفه‌های فطری دانش و هنر غالب شده بود.[۳]

میرزا غالب را از شاعران و نویسندگان پارسی‌گو و اردونویس شیعی سدهٔ سیزدهم هجری در شبه‌قاره هند معرفی کرده‌اند.[۴] برخی شعرای اردو زبان همانند: وَحٌشت کَلْکَتَوِی، عزیز لَکهنوی، فانی بَدایوانی از سبک و روش اشعار غالب متأثر بوده‌اند و در ترکیب اشعار خود از سبک او بهره برده‌اند.[۵]

اقبال لاهوری درباره غالب شعری به زبان اردو دارد و او را ستوده است. ‌‌اقبال در این شعر غالب را چنین مورد خطاب قرار داده که وجود تو ذهن انسان روشن کرده که افکار تا چه ارتفاعی می توانند پرواز کنند.[۶] اقبال از بلندی و بلند‌پروازی تخیل غالب متأثر بود.[۷] اشعار غالب دهلوی افکار سیاسی و اجتماعی زمان خود و دورۀ بعدی را تحت تأثیر قرار داده است.[۸] او شاگردانی زیادی داشت[۹] و در ۷۳ سالگی درگذشت.[۱۰]

در هندوستان به سال ۱۹۵۴م فیلمی در مورد زندگی غلب دهلوی ساخته شده است.[۱۱]

اهل بیت(ع)در اشعار غالب دهلوی

میرزا غالب دهلوی شیعه بود[۱۲] و در اشعار خود به شیعه بودنش اشاره کرده است.[۱۳] او قصاید و اشعار زیادی در توحید، مدح پیامبر(ص)، دین اسلام و امامان شیعه سروده است.[۱۴] وی به اهل‌بیت پیامبر(ص) عشق می‌ورزید و اظهار ارادت می‌کرد. به ویژه به حضرت علی(ع) بسیار علاقه‌مند بوده و قصاید متعددی در مدح آن حضرت سرود.[۱۵] او ۷۱ قصیدۀ فارسی دارد. مجموعه ادبیات این قصیده‌ها ۳۹۱۷ بیت است که بلندترین قصیده آن ۱۱۲ بیت و در مدح امام حسین(ع) می‌باشد. یکی از طولانی‌ترین قصیده‌های غالب ۱۱۰ بیت (عددی که به حروف ابجد برابر با نام امام علی(ع) است) دارد.[۱۶] او در مدح رسول خدا(ص)[۱۷] و درباره حضرت امام حسن(ع)،[۱۸] امام حسین(ع)،[۱۹] امام مهدی(عج)[۲۰] و حضرت عباس(ع) شعر سروده است.[۲۱] وی در ماتم و مصائب امامان شیعه با عنوان نوحه و فاتحه اشعار زیادی سروده است.[۲۲] او در مصائب اهل بیت(ع) در واقعه عاشورا این شعر را سروده است.

ابر، اشکبار و ما خجل‌ از ناگریستن‌
دارد تفاوت‌، آب‌ شدن‌ تا گریستن‌
فوّاره‌وار، اشک‌ ز فرقم‌ جهد به‌ هجر
گم‌ کرده‌ راه‌ چشم‌ به‌ شب‎ها گریستن‌


غالب در منظومه‌ای که در مورد معراج پیامبر اسلام(ص) سروده، تعابیری در یگانگی رسول خدا(ص) و حضرت علی(ع) دارد.[۲۴] در مسئله امامت و ولایت هم بر اساس روش مذهب شیعه امام علی(ع) را خلیفۀ بعد از پیامبر(ص) دانسته است:[۲۵]

شاه نجف وصیِّ نبی مرتضی علی
آن از ائمه اول و ثانی زپنج تن
ذاتش دلیل قاطع ختم نبوت است
وقت غروب مهر، دَمَد ماه بی‌سخن


سبک شعری

غالب در «چامه» سرودن پیرو سبک «هندی» و مکتب «وقوع» بود و در نوشته‌های خود از واژه‌های فارسی ساده و همچنین واژه‌های «دساتیری» نیز استفاده می‌نمود.[۲۷] بیشتر نوشته‌های غالب ادب و فلسفه و عرفان را تشکیل می‌دهند.[۲۸] او بر اساس روش شاعران قبلی شعر می‌سرود ولی با استفاده از شیوه کلاسیک، شیوه و روش ویژه خود را داشت و به خاطر این ویژگی خاص از شاعران معاصر خود متمایز بود.[۲۹] غالب به تمام قالب‌های شعری، سروده دارد اما غزل را برای بیان عشق، محبت و عواطف انسانی استفاده می‌کرد.[۳۰] کلیات دیوان فارسی غالب دهلوی در امتداد ادب وزین و کلاسیک فرهنگ و زبان فارسی قرار داشته و همچون آثار اقبال لاهوری در بیرونِ مرز سیاسی و جغرافیائی ایران پدیدار گشته است.[۳۱]

دیوان میرزا غالب مجموعه‌ای از غزل، قصیده، قطعه، مثنوی و اقسام دیگر شعر فارسی است.[۳۲] محتوای کلیات غالب (فارسی به این شرح است: عنوان عدد اشعار قطعات ۴۱ ۳۸۶ مثنویات ۵ ۶۵۵ فاتحه ۳ ۷۶نوحه ۳ ۴۰ترکیب بند ۲ ۱۴۶قصیده‌ها ۳۱ ۱۸۶۱غزلیات ۳۰۹ ۳۳۴۹رباعیات ۸۴ ۱۶۸تعداد کل اشعار: ۶۶۸۱هزار.)[۳۳] اشعار غالب در محافل شیعی شبه قاره هند جایگاه خاصی دارد و روضه خوانان، مداحان و سخنرانان از اشعار وی در مجالس و محافل عزاداری استفاده می‌کنند.[۳۴]

ترجمه اشعار غالب به زبان های دیگر

براساس گفته های محققین اشعار ارودی غالب به دیگر زبان ها ترجمه شده است.[۳۵]

ترجمه اشعار غالب به زبان انگلیسی:

  • ترجمانیان غالب، این ترجمه را جِیا لال کُول انجام داده است. این کتاب در سال ۱۹۵۷م به چاپ رسید.[۳۶]
  • منتخب اشعار غالب با مقدمه، این کتاب را احمد علی به زبان انگلیسی ترجمه کرد و در سال ۱۹۶۹م به چاپ رسید.[۳۷]
  • اشعار غالب،‌ این ترجمه توسط مجیب انجام شده است و در سال ۱۹۶۹م به چاپ رسید.[۳۸]
  • ترجمه اشعار غالب به انگلیسی،‌این ترجمه توسط محمد یوسف حسین انجام شده است.[۳۹]

اشعار به زبان بنگالی،‌ اشعار غالب را ابو سعید ایوب، منیر الدین یوسف و راشد فاروقی به زبان بنگالی ترجمه نمودند.[۴۰] همچنین اشعار غالب به زبان های کشمیری[۴۱] ، پنجابی [۴۲] و عربی ترجمه شده است.

دیوان غالب

آثار

آثار فارسی

کُلیات فارسی، ده هزار بیت شعر دارد.[۴۳] اَبر گُهربار. کلیات نثر فارسی (پنج آهنگ، مهر نیمروز، دستنبو)، قاطع برهان، درفش کاویانی، تاریخ شهریارن تیموری، سبد چین، مآثر غالب، متفرقات غالب، رسالۀ فن بانگ.[۴۴] باغ دو در و نامه‌های فارسی آثار دیگر غالب می‌باشد.[۴۵] دعای صباح، غالب دهلوی دعای صباح را به نظم در آورده است:

یا الهی! قلب من محجوب و تنگ
عقل من مغلوب و نفس من بتنگ
معترف آمد زبانم در ذنوب
چیست تدبیر من علام الغیوب
ای خدا! از آسمان آور فرود
بر نبی و آل اطهارش درود!.[۴۶]


آثار اردو

عود هندی، لطائف غیبی، دیوان اردو، منظومه قادر نامه، مکاتیب غالب، نادرات غالب، نادر خطوط غالب، انتخاب غالب و اروی معلی از جمله آثار منظوم اوست.[۴۷] همچنین در مباحثه و گفتگوی‌های ادبی و علمی از وی، آثاری همچون قاطع برهان، نامۀ غالب، تیغ تیز، شمشیر تیز، سؤالات عبدالکریم و لطائف غیبی به جا مانده است.[۴۸] اثر دیگری که از وی به یادگار مانده است گل رعنا است که آمیخته‌ای است از فارسی و اردو.[۴۹]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۴.
  2. محمد اکرم، حیاتِ غالب، ۲۰۰۹م، ص۳۵؛ لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۶.
  3. حائری، سومنات خیال، ۱۳۸۱ش، ص۱۱.
  4. »دیوان شعرغالب دهلوی«،
  5. »جدید اُردو غزل پر غالب کے اثرات قلم بند کریں«، پایگاه آسان اردو
  6. چستی، بانگ دِرا، ۱۹۹۱م، ص۴۶۵.
  7. »جدید اُردو غزل پر غالب کے اثرات قلم بند کریں«، پایگاه آسان اردو.
  8. »جدید اُردو غزل پر غالب کے اثرات قلم بند کریں«، پایگاه آسان اردو.
  9. موهانی، تذکرۀ الشعرا، ۱۹۹۹م، ص۷۶۸.
  10. محمد اکرم، حیاتِ غالب، ۲۰۰۹، ص۲۳۳.
  11. «Mirza Ghalib»، سایت IMDB.
  12. کیانی، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۷۶ش، مقدمه، ده.
  13. محمد اکرم، حیاتِ غالب، ۲۰۰۹م، ص۷۰.
  14. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۱۷۳۔
  15. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۱۷۳۔
  16. کیانی، سومنات خیال، ۱۳۸۱، ص۱۷۹.
  17. کیانی، سومنات خیال، ۱۳۸۱، ص۱۷۹.
  18. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۳، ص۱۳۳.
  19. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۲، ص۷۵.
  20. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۲، ص۷۵
  21. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۲، ص۷۵.
  22. کیانی، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۷۶ش، مقدمه بیست.
  23. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۸۱ش، ص194.
  24. لکهنوی، کلیات دیوان غالب، مجلس ترقی ادب، ص۱۷۷.
  25. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.
  26. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.
  27. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۳۴.
  28. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ص۳۹.
  29. محمداکرم، حیاتِ غالب، ۲۰۰۹م، ص۴۳.
  30. لکهنوی، کلیات غالب، ج۱، مجلس ترقی ادب، ص۵۶.
  31. کیانی، دیوان غالب، ۱۳۸۶ش، مقدمه ده.
  32. کیانی، دیوان غالب، ۱۳۸۶ش، مقدمه ده.
  33. لکهنوی، ‌کلیات غالب فارسی، مجلس ترقی ادب، ج۱، ص۱۹.
  34. لکهنوی، ‌کلیات غالب فارسی، ج۱، مجلس ترقی ادب، ص۱۱۲.
  35. سرور، غالب کی اردو شاعری، ۱۹۹۷م،‌ ص۶۲۵.
  36. سرور، غالب کی اردو شاعری، ۱۹۹۷م،‌ ص۶۲۵.
  37. سرور، غالب کی اردو شاعری، ۱۹۹۷م،‌ ص۶۲۸.
  38. سرور، غالب کی اردو شاعری، ۱۹۹۷م،‌ ص۶۲۸.
  39. سرور، غالب کی اردو شاعری، ۱۹۹۷م،‌ ص۶۲۹.
  40. سهسرامی،‌کلام غالب، ۱۹۵۷م،‌ ۲۴۰-۲۴۵.
  41. تَینگ،‌کلام غالب کی کشمیری ترجمه، ۱۹۵۷م، ص ۶۴۹.
  42. شیخ، کلام غالب کی پنجابی ترجمه،‌۱۹۵۷م، ص ۶۵۵.
  43. فاروقی، غالب کی آبیتی، ۲۰۰۴م، ص۸۵.
  44. موهانی، تذکرۀ الشعرا، ۱۹۹۹م، ص۴۸۸.
  45. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲.
  46. لکهنوی، کلیات غالب، مجلس ترقی ادب، ص۴۲۹.
  47. موهانی، تذکرۀ الشعرا، ۱۹۹۹م، ص۴۸۸.
  48. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲.
  49. حائری، دیوان غالب دهلوی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲.

منابع

  • تصور،‌ تسلیم احمد، سُورج لاهور،‌ لاهور، سورج پبلشنگ بیورو،‌ چاپ اول، ۱۹۹۷م.
  • چستی، یوسف سلیم، بانگ دِرا مع شرح، دهلی، اعتقاد دپبلشنگ هاؤس، چاپ اول، ۱۹۹۱م.
  • حائری، محمد حسن، سومنات خیال (مقدمه، تصحیح و تحقیق، قصیده‌های فارسی غالب دهلوی، تهران، مؤسسۀ انتشارات امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
  • حائری، محمدحسن، مقدمه، تصحیح و تحقیق، دیوان غالب دهلوی، تهران، میراث مکتوب، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
  • حائری، محمدحسن، میخانۀ آرزو، شرح احوال، بررسی آثار و گزیده اشعار غالب دهلوی، تهران، نشر مرکز، چاپ اول، ۱۳۷۱ش.
  • دهلوی، مرزا اسدالله خان، کلیات غالب فارسی، ج۳، ترتیب، سید مرتضی حسین لکهنوی، لاهور، مجلس ترقی ادب، بی‌تا.
  • غالب دهلوی، میرزا اسدالله خان، دیوان غالب، کراچی، تاج کمپنی، بی‌تا.
  • فاروقی، نثار احمد، غالب کی آبیتی، لاهور، سبک هوم، چاپ دوم، ۲۰۰۴م.
  • محمد اکرم، حیاتِ غالب، لاهور، اداره ثقافتِ اسلامیه، ۲۰۰۹م.
  • موهانی، حسرت، تذکرۀ الشعرا، ادارۀ یادگارِ غالب، کراچی، ۱۱۹م، چاپ اول.
  • »جدید اُردو غزل پر غالب کے اثرات قلم بند کریں«، پایگاه آسان اردو، تاریخ درج مطلب: ۳۰ژوائن ۲۰۲۲م، ‌تاریخ بازدید:۱۲خرداد۱۴۰۲.