دعای پنجاهم صحیفه سجادیه
اطلاعات دعا و زیارت | |
---|---|
موضوع | دعا هنگام خوف و خشیت از خدا |
مأثور/غیرمأثور | مأثور |
صادره از | امام سجاد(ع) |
راوی | متوکل بن هارون |
منابع شیعی | صحیفه سجادیه |
دعاها و زیارات مشهور | |
دعای توسل • دعای کمیل • دعای ندبه • دعای سمات • دعای فرج • دعای ابوحمزه ثمالی • زیارت عاشورا • زیارت جامعه کبیره • زیارت وارث • زیارت امینالله • زیارت اربعین |
دعای پنجاهم صحیفه سجادیه از دعاهای مأثور از امام سجاد(ع) است که هنگام ترس و خشیت از خدا بهخاطر گناهان خوانده میشود. در این دعا خدا خالق، پرورشدهنده و روزیدهنده انسان معرفی شده و مغفرت او عامل ایجاد امید برای انسان دانسته است. همچنین به آگاهی خدا از ذات انسان و توبهپذیر بودن خدا اشاره شده است.
دعای پنجاهم در شرحهای صحیفه سجادیه همچون شهود و شناخت اثر حسن ممدوحی کرمانشاهی به زبان فارسی و در کتاب ریاض السالکین اثر سید علیخان مدنی به زبان عربی شرح شده است.
نیایش |
آموزهها
دعای پنجاهم، از دعاهای صحیفه سجادیه است که هنگام ترس از خدا خوانده میشود. به گفته ممدوحی کرمانشاهی از شارحان صحیفه گناهان موجب هراس مؤمن میشود. از اینرو در این دعا بازگشت به سوی خدا، یگانه پناهگاه مؤمن به شمار میآید.[۱] آموزههای این دعا به شرح ذیل است:
- خدا خالقِ انسان، پرورشدهنده و روزی دهنده او
- ترس از رسوایی بهخاطر گناهان ثبتشده در پرونده اعمال
- گناه عامل هدررفتن استعدادهای انسانی و ایجاد گرفتاری
- نجات از یأس و ناامیدی با مژده مغفرت از سوی خدا
- امید به عفو الهی عامل امید به زندگی
- بی فایده بودن گریز از قلمرو خداوند
- اعتراف به استحقاق داشتن برای عذاب در برابر گناهان
- عذاب پروردگار عین عدالت است.
- نیاز نداشتن خدا به عذاب بندگان
- پوشیده نبودن اسرار آسمان و زمین از خدا
- آتش جهنم بالاتر از طاقت و توان انسان.
- درخواست ترحّم و مغفرت از سوی خدا
- اعتراف به بزرگی سلطنت خداوند وپایداری آن
- بی تأثیر بودن اطاعت و معصیت در دوام مُلک الهی و منقصت آن
- آگاهی معصومان(ع) به اسمای پنهان خدا
- آگاهی خدا به ذات انسانها
- خدا بسیار توبهپذیر و مهربان است.
- جاودانه بودن فرمانروایی خدا بر عالم خلقت[۲]
شرحها
دعای پنجاهم در شرحهای صحیفه سجادیه از جمله در کتابهای دیار عاشقان اثر حسین انصاریان،[۳] شهود و شناخت اثر محمدحسن ممدوحی کرمانشاهی[۴] و شرح و ترجمه صحیفه سجادیه اثر سید احمد فهری[۵] به زبان فارسی شرح شده است.
دعای پنجاهم صحیفه سجادیه همچنین در کتاب ریاض السالکین اثر سید علیخان مدنی،[۶] فی ظلال الصحیفة السجادیة اثر محمدجواد مغنیه،[۷] ریاض العارفین تألیف محمد بن محمد دارابی[۸] و آفاق الروح نوشته سید محمدحسین فضلالله[۹] به زبان عربی شرح شده است. واژههای این دعا هم در شرحهای لغوی مانند تعلیقات علی الصحیفة السجادیة اثر فیض کاشانی[۱۰] و شرح الصحیفة السجادیة نوشته عزالدین جزائری[۱۱] توضیح داده شده است.
متن و ترجمه
دعای پنجاهم صحیفه سجادیه
مـتـن | ترجمه[۱۲] |
---|---|
پانویس
- ↑ ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۹۶.
- ↑ ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۹۶-۳۰۵؛ شرح فرازهای دعای پنجاهم صحیفه از سایت عرفان.
- ↑ انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۳ش، ج۷، ص۵۸۷-۵۹۹.
- ↑ ممدوحی، کتاب شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۹۳-۳۰۵.
- ↑ فهری، شرح و تفسیر صحیفه سجادیه، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۵۳۵-۵۳۹.
- ↑ مدنی شیرازی، ریاض السالکین، ۱۴۳۵ق، ج۷، ص۲۹۷-۳۳۰.
- ↑ مغنیه، فی ظلال الصحیفه، ۱۴۲۸ق، ص۶۳۷-۶۴۰.
- ↑ دارابی، ریاض العارفین، ۱۳۷۹ش، ص۶۹۹-۷۰۵.
- ↑ فضلالله، آفاق الروح، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۵۹۲-۶۰۰.
- ↑ فیض کاشانی، تعلیقات علی الصحیفة السجادیة، ۱۴۰۷ق، ص۱۰۱-۱۰۲.
- ↑ جزایری، شرح الصحیفة السجادیة، ۱۴۰۲، ص۲۸۵-۲۸۷.
- ↑ ترجمه از شیخ حسین انصاریان.
منابع
- انصاریان، حسین، دیار عاشقان: تفسیر جامع صحیفه سجادیه، تهران، پیام آزادی، ۱۳۷۲ش.
- جزایری، عزالدین، شرح الصحیفة السجادیة، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۲ق.
- دارابی، محمد بن محمد، ریاض العارفین فی شرح الصحیفه السجادیه، تحقیق حسین درگاهی، تهران، نشر اسوه، ۱۳۷۹ش.
- فضلالله، سید محمدحسین، آفاق الروح، بیروت، دارالمالک، ۱۴۲۰ق.
- فهری، سیداحمد، شرح و ترجمه صحیفه سجادیه، تهران، اسوه، ۱۳۸۸ش.
- فیض کاشانی، محمد بن مرتضی، تعلیقات علی الصحیفة السجادیة، تهران، مؤسسة البحوث و التحقیقات الثقافیه، ۱۴۰۷ق.
- مدنی شیرازی، سید علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۳۵ق.
- مغنیه، محمدجواد، فی ظلال الصحیفة السجادیة، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۸ق.
- ممدوحی کرمانشاهی، حسن، شهود و شناخت، ترجمه و شرح صحیفه سجادیه، مقدمه آیتالله جوادی آملی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش.
پیوند به بیرون