پرش به محتوا

ام‌ذریح عبدیه

از ویکی شیعه
ام‌ذریح
مشخصات فردی
نام کاملام‌ذریح العبدیة
نسب/قبیلهعبدالقیس
خویشاوندانمسلم بن عبدالله
مشخصات دینی
از یارانامام علی(ع)
آثارشعر در هجو عایشه و رثای مسلم بن عبدالله


اُمّ‌ذَرَیح عَبدِیَّة از زنان شیعه حاضر در جنگ جَمَل.

ام ذریح از قبیله عبدالقیس بود.[۱] به گفته محمدهادی امینی (درگذشت: ۱۳۷۹ش) نویسنده کتاب اصحاب امیرالمؤمنین، او در جنگ جمل به مداوای مجروحان می‌پرداخت.[۲] همچنین به گزارش شیخ مفید تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، ام ذریح در واکنش به رفتار توهین‌آمیز عایشه که شامل دشنام دادن و پاشیدن خاک به سوی سپاهیان امام علی(ع) بود، اشعاری در هجو عایشه سرود:[۳]

عَائِشُ إِنْ جِئْتِ لِتَهْزِمِینَا
وَ تَنْشُرِی الْبُرْدَ لِتَغْلِبِینَا
وَ تَقْذِفِی بِالْحَصَیَاتِ فِینَا
تُصَادِفِی ضَرْباً وَ تُنْکِرِینَا
بِالْمِشْرَفِیَّاتِ إِذَا غُزِینَا
نَسْفِکُ مِنْ دِمَائِکُمْ مَا شِینَا

ترجمه: ای عایشه! اگر آمدی که ما را شکست دهی و دشنام دادی تا بر ما پیروز شوی و سنگریزه در میان ما پرت کردی (بدان) با ضرباتی روبه‌رو خواهی شد که باور نکنی و هنگامی که با جنگ مواجه شویم، هر چه بخواهیم با شمشیرهای مَشرَفی[یادداشت ۱] از خون‌های شما بر زمین می‌ریزیم‏.[۴]

پیش از آغاز جنگ جمل، امام علی(ع) مسلم بن عبدالله را به سوی لشکر دشمن فرستاد تا با آنان سخن بگوید، اما آنان او را به شهادت رساندند.[۵] پس از شهادت مسلم، زنی در رثای او اشعاری سرود. ابن‌ابی‌الحَدید شارح نهج‌البلاغه در قرن هفتم، این زن را ام ذریح دانسته است اما طبری و مسعودی از تاریخ‌نگاران قرن چهارم بدون ذکر نام، او را مادر مسلم معرفی کرده‌اند.[۶] سید محسن امین شرح‌حال‌نگار شیعه (درگذشت: ۱۳۷۱ق) با بررسی این نظرات، احتمال داده که ام ذریح همان مادر مسلم باشد، هر چند احتمال وجود چند شاعر زن را نیز منتفی ندانسته است.[۷]

محمدهادی امینی احتمال داده که ام ذریح مادر ذریح بن عباد از شورش‌کنندگان علیه عثمان بن عَفّان باشد.[۸]

پانوشت

  1. سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج‏۹، ص۱۹۰؛ ابن‌اثیر، اللباب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۴.
  2. امینی، اصحاب أمیرالمؤمنین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۶۲.
  3. شیخ مفید، الجَمَل، ۱۴۱۳ق، ص۳۴۸.
  4. شیخ مفید، الجَمَل، ۱۴۱۳ق، ص۳۴۸.
  5. طبری، تاریخ الاُمم، ۱۳۸۷ق، ج‏۴، ص۵۱۱ و ص۵۲۹؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۶۱.
  6. طبری، تاریخ الاُمم، ۱۳۸۷ق، ج‏۴، ص۵۱۱ و ص۵۲۹؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۶۱.
  7. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۴۷۸.
  8. امینی، اصحاب أمیرالمومنین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۶۲.

یادداشت‌

  1. مَشرَفی. شمشیر مشرفی منسوب به مشارف الشام است و نیز شمشیر شامی و سیف مشرفی .رجوع کنید به:دهخدا، لغتنامه، ذیل مشرفی

منابع

  • ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الأنساب، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ۱۹۹۴م.
  • ابن‌أبی‌الحدید، عبدالحمید بن هبة الله‏، شرح نهج البلاغة، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
  • امین، سید محسن، اعیان الشیعة، تحقیق: حسن امین، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶ق.
  • امینی، محمدهادی، أصحاب أمیرالمؤمنین و الرواة عنه، بیروت، دار الکتاب الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
  • سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الأنساب، تحقیق: عبدالرحمن بن یحیی معلمی، حیدر آباد، انتشارات مجلس، چاپ اول، ۱۳۸۲ق، ۱۹۶۲م.
  • شیخ مفید، محمد بن محمد، الجمل والنصرة لسید العترة فی حرب البصرة، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم ، بیروت، دار التراث ، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق، ۱۹۶۷م.
  • مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، أبو الحسن علی بن الحسین بن علی، تحقیق اسعد داغر، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.