دعای هشتم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخهها
←شرحها: خلاصه سازی و مستند سازی |
ویرایش شناسه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ جعبه اطلاعات دعا و زیارت | ||
| عنوان = دعای هشتم صحیفه سجادیه | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نامهای دیگر = | |||
| موضوع = پناه بردن بر خدا از کارهای ناپسند و بدی اخلاق | |||
| مأثور/غیرمأثور = مأثور | |||
| صادره از = [[امام سجاد(ع)]] | |||
| راوی = [[متوکل بن هارون]] | |||
| منابع شیعی = [[صحیفه سجادیه]] | |||
| منابع سنی = | |||
| تکنگاریها = | |||
| زمان = | |||
| مکان = | |||
}} | |||
'''دعای هشتم صحیفه سجادیه''' از دعاهای [[صحیفه سجادیه]] که [[امام سجاد(ع)]] در آن از کارهای ناپسند و ناملایمات اخلاقی همچون [[حرص]]، [[خشم]]، [[تعصب|تعصب بیجا]]، پافشاری بر [[گناه]]، فریب دادن مردم و ... که موجب هلاکت انسان میشود، به [[خدا]] پناه میبرد. | |||
دعای هشتم در [[فهرست شرحهای صحیفه سجادیه|شرحهای صحیفه سجادیه]] همچون [[دیار عاشقان]] اثر [[حسین انصاریان]] به زبان فارسی و [[ریاض السالکین فی شرح صحیفه سید الساجدین|ریاض السالکین]] اثر [[سید علیخان مدنی]] به زبان عربی شرح شده است. | |||
{{نیایش}} | {{نیایش}} | ||
==آموزههای دعا== | ==آموزههای دعا== | ||
دعای هشتم صحیفه سجادیه دعایی است که [[حضرت سجاد(ع)]] در آن از امور رنجآور، بدی اخلاق و کارهای ناپسند به [[خدا]] پناه میبرد. امام(ع) در اين دعا به چهل و چهار مسئله كه هر يك علتى براى هلاكت و نابودى انسان | دعای هشتم صحیفه سجادیه دعایی است که [[حضرت سجاد(ع)]] در آن از امور رنجآور، بدی اخلاق و کارهای ناپسند به [[خدا]] پناه میبرد. امام(ع) در اين دعا به چهل و چهار مسئله كه هر يك علتى براى هلاكت و نابودى انسان است، اشاره میکند.<ref>انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۲۲۵.</ref> آموزههای این [[دعا]] که در ۱۰ فراز<ref>[https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh8/faraz1 ترجمه و شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه]، سایت عرفان.</ref> از امام سجاد(ع) صادر شده و به سختیهای و کارهای ناپسند اشاره دارد، به شرح ذیل است: | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
* طغیان [[حرص]] و آز | * طغیان [[حرص]] و آز | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۳۲: | ||
[[tr:Sahife-i Seccadiye’nin 8. Duası]] | [[tr:Sahife-i Seccadiye’nin 8. Duası]] | ||
[[Category:دعاهای صحیفه سجادیه]] | [[Category:دعاهای صحیفه سجادیه]] | ||
[[Category:مقالههای با درجه اهمیت ج]] | [[Category:مقالههای با درجه اهمیت ج]] |
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۴
اطلاعات دعا و زیارت | |
---|---|
موضوع | پناه بردن بر خدا از کارهای ناپسند و بدی اخلاق |
مأثور/غیرمأثور | مأثور |
صادره از | امام سجاد(ع) |
راوی | متوکل بن هارون |
منابع شیعی | صحیفه سجادیه |
دعاها و زیارات مشهور | |
دعای توسل • دعای کمیل • دعای ندبه • دعای سمات • دعای فرج • دعای ابوحمزه ثمالی • زیارت عاشورا • زیارت جامعه کبیره • زیارت وارث • زیارت امینالله • زیارت اربعین |
دعای هشتم صحیفه سجادیه از دعاهای صحیفه سجادیه که امام سجاد(ع) در آن از کارهای ناپسند و ناملایمات اخلاقی همچون حرص، خشم، تعصب بیجا، پافشاری بر گناه، فریب دادن مردم و ... که موجب هلاکت انسان میشود، به خدا پناه میبرد.
دعای هشتم در شرحهای صحیفه سجادیه همچون دیار عاشقان اثر حسین انصاریان به زبان فارسی و ریاض السالکین اثر سید علیخان مدنی به زبان عربی شرح شده است.
نیایش |
![]() |
آموزههای دعا
دعای هشتم صحیفه سجادیه دعایی است که حضرت سجاد(ع) در آن از امور رنجآور، بدی اخلاق و کارهای ناپسند به خدا پناه میبرد. امام(ع) در اين دعا به چهل و چهار مسئله كه هر يك علتى براى هلاكت و نابودى انسان است، اشاره میکند.[۱] آموزههای این دعا که در ۱۰ فراز[۲] از امام سجاد(ع) صادر شده و به سختیهای و کارهای ناپسند اشاره دارد، به شرح ذیل است:
- طغیان حرص و آز
- تندی خشم
- چیرگی حسد
- سستی صبر (کم صبری)
- قلت قناعت
- سوء خلق
- زیادهروی در شهوت
- عصبیت بیجا
- پیروی از هوا و هوس
- مخالفت با هدایت
- خواب غفلت
- اقدام بر تکلف (خود را به سختی انداختن)
- انتخاب باطل بر حق
- پافشاری بر گناه
- کوچکشمردن معصیت و سختی و سنگینی در برابر طاعت
- فخر و مباهات به خود و تحقیر تهیدستان
- کوتاهی در حق زیردستان خود (بدرفتاری با زیردستان)
- ترك سپاس در برابر خوبى ديگران
- یاری ستمگر و رهاکردن ستمدیده
- طلب آنچه حق انسان نيست
- سخن گفتن از روی نادانی
- فریب دادن مردم (غش با مردم)
- خودپسندی در رفتار و کردار
- دور و درازکردن آرزوها
- زشتی باطن
- كوچك شمردن گناه صغيره
- تسلط شيطان
- غنيمت ندانستن روزگار
- ستم پادشاه
- آلودهشدن به اسراف و بلای تنگدستی و زندگی در سختی
- سرزنش دشمنان
- نیازمندی به همنوعان
- مرگ ناگهانی و بدون زاد و توشه
- حسرت و اندوه بزرگ و مصیبت سترگ
- تیرهبختی و بدفرجامی
- محرومیت از ثواب و فرودآمدن در عذاب[۳]
شرحها
در شرحهای صحیفه سجادیه، دعای هشتم در ضمن فرازهایی شرح شده است. حسین انصاریان در کتاب دیار عاشقان به صورت مفصل به شرح این دعا پرداخته است.[۴] این دعا همچنین در کتابهای شهود و شناخت اثر محمدحسن ممدوحی کرمانشاهی،[۵] شرح و ترجمه صحیفه سجادیه اثر سید احمد فهری[۶] و چند کتاب دیگر به زبان فارسی شرح داده شده است.
دعای هشتم صحیفه سجادیه همچنین در کتابهایی مانند ریاض السالکین اثر سید علیخان مدنی،[۷] فی ظلال الصحیفه السجادیه اثر محمدجواد مغنیه،[۸] ریاض العارفین تألیف محمد بن محمد دارابی[۹] و آفاق الروح نوشته سید محمدحسین فضل الله[۱۰] به زبان عربی شرح شده است. واژههای این دعا هم در شرح لغوی تعلیقات علی الصحیفه السجادیه اثر فیض کاشانی توضیح داده شده است.[۱۱]
متن و ترجمه دعا
دعای هشتم صحیفه سجادیه
مـتـن | ترجمه |
---|---|
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیهالسلام فِی الِاسْتِعَاذَةِ مِنَ الْمَکارِهِ وَ سَیئِ الْأَخْلَاقِ وَ مَذَامِّ الْأَفْعَالِ (۱) اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ هَیجَانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ، وَ شَکاسَةِ الْخُلُقِ، وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ، وَ مَلَکةِ الْحَمِیةِ (۲) وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَی، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَی، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ، وَ تَعَاطِی الْکلْفَةِ، وَ إِیثَارِ الْبَاطِلِ عَلَی الْحَقِّ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَی الْمَأْثَمِ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِیةِ، وَ اسْتِکبَارِ الطَّاعَةِ. (۳) وَ مُبَاهَاةِ الْمُکثِرِینَ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّینَ، وَ سُوءِ الْوِلَایةِ لِمَنْ تَحْتَ أَیدِینَا، وَ تَرْک الشُّکرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا (۴) أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، أَوْ نَرُومَ مَا لَیسَ لَنَا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِی الْعِلْمِ بِغَیرِ عِلْمٍ (۵) وَ نَعُوذُ بِک أَنْ نَنْطَوِی عَلَی غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِی آمَالِنَا (۶) وَ نَعُوذُ بِک مِنْ سُوءِ السَّرِیرَةِ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِیرَةِ، وَ أَنْ یسْتَحْوِذَ عَلَینَا الشَّیطَانُ، أَوْ ینْکبَنَا الزَّمَانُ، أَوْ یتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ (۷) وَ نَعُوذُ بِک مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَافِ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْکفَافِ (۸) وَ نَعُوذُ بِک مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَی الْأَکفَاءِ، وَ مِنْ مَعِیشَةٍ فِی شِدَّةٍ، وَ مِیتَةٍ عَلَی غَیرِ عُدَّةٍ. (۹) وَ نَعُوذُ بِک مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَی، وَ الْمُصِیبَةِ الْکبْرَی، وَ أَشْقَی الشَّقَاءِ، وَ سُوءِ الْمَآبِ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ (۱۰) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِی مِنْ کلِّ ذَلِک بِرَحْمَتِک وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. |
دعای آن حضرت در پناهبردن به خداوند از ناملایمات و اخلاق سوء و کارهای ناپسند (۱) بار خدایا به تو پناه میآورم از طغیان آز و تندی خشم و چیرگی حسد و سستی صبر و کمی قناعت و بدی اخلاق و زیادهروی در شهوت و پافشاری در عَصَبیت (۲) و پیروی هوا و هوس و مخالفت با هدایت و خواب غفلت و کوشش بیش از اندازه و انتخاب باطل بر حق و پافشاری بر گناه و کوچکشمردن معصیت و بزرگشمردن طاعت و فخر (۳) و مباهات با ثروتمندان و تحقیر تهیدستان و کوتاهی در حق زیردستان خود و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده، (۴) یا آنکه ستمگری را یاری کنیم یا ستمدیدهای را تنها گذاریم یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم یا از آنچه نمیدانیم، دم زنیم (۵) و پناه میبریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم به کسی خیانت ورزیم و در کردارمان خودپسندی نماییم و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم، (۶) و به تو پناه میبریم از زشتی باطن و ناچیزشمردن گناه و از چیرگی شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد، (۷) و به تو پناه میبریم از آلودهشدن به اسراف و بلای تنگدستی (۸) و به تو پناه میبریم از سرزنش دشمنان و نیازمندی به همنوعان و از زندگی در سختی و از مرگ ناگهانی و بدون توشه، (۹) و به تو پناه میبریم از حسرت و اندوه بزرگ و مصیبت سترگ و از بدترین تیرهبختی و از بدفرجامی و ناامیدی از ثواب و فرودآمدن عذاب. (۱۰) بارخدایا بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه و مردان و زنان مومن را، ای مهربانترین مهربانان. |
پانویس
- ↑ انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۲۲۵.
- ↑ ترجمه و شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه، سایت عرفان.
- ↑ انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۲۲۵-۴۱۹؛ ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۳۵-۴۵۰.
- ↑ انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۳ش، ج۴، ص۲۲۵-۴۱۹.
- ↑ ممدوحی، کتاب شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۳۵-۴۵۰
- ↑ فهری، شرح و تفسیر صحیفه سجادیه، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۱۵-۴۹۵.
- ↑ مدنی شیرازی، ریاض السالکین، ۱۴۳۵ق، ج۲، ص۳۲۵-۴۰۰.
- ↑ مغنیه، فی ظلال الصحیفه، ۱۴۲۸ق، ص۱۴۱-۱۵۳.
- ↑ دارابی، ریاض العارفین، ۱۳۷۹ش، ص۱۲۷-۱۳۲.
- ↑ فضل الله، آفاق الروح، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۹۹-۲۵۹.
- ↑ فیض کاشانی، تعلیقات علی الصحیفه السجادیه، ۱۴۰۷ق، ص۳۳-۳۴.
منابع
- انصاریان، حسین، دیار عاشقان: تفسیر جامع صحیفه سجادیه، چ۱، تهران: پیام آزادی، ۱۳۷۱ش.
- تنکابنی، محمد بن سلیمان، شرح صحیفه سجادیه، چ۱، قم: شمس الضحی، ۱۳۸۴ش.
- جزائری، عزالدین، شرح الصحیفه السجادیه، بیروت: دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۲ق.
- حسینی مدنی، سید علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین، قم: مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۹ق.
- شفیع حسینی، محمدباقر، حل لغات الصحیفه السجادیه، مشهد: تاسوعا، ۱۴۲۰ق.
- فضلالله، سید محمدحسین، آفاق الروح، ۲ج، بیروت: دارالمالک، ۱۴۲۰ق.
- فهری، سیداحمد، شرح و ترجمه صحیفه سجادیه، تهران: اسوه، ۱۳۷۵ش.
- فیض کاشانی، محمدبن مرتضی، تعلیقات علی الصحیفه السجادیه، تهران: مؤسسه البحوث و التحقیقات الثقافیه، ۱۴۰۷ق.
- مغنیه، محمدجواد، فی ظلال الصحیفه السجادیه، چ۴، قم: دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۸ق.
- ممدوحی کرمانشاهی، حسن، شهود و شناخت: ترجمه و شرح صحیفه سجادیه، با مقدمه آیتالله جوادی آملی، چ۲، قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش.