آل ابی‌اراکه
| شناسنامه خاندان | |
|---|---|
| نام خاندان | آل ابی‌اراکه |
| صدر خاندان | ابواراکه، میمون بن سنجار |
| وجه نام‌گذاری | انتساب به ابواراکه |
| موقعیت | |
| خاستگاه | کوفه |
| افراد سرشناس | |
| مشاهیر | بشیر بن میمون، شجره بن میمون اسحاق بن شجره، علی بن شجره حسن بن شجره |
| سایر اطلاعات | |
آل ابی‌اراکه از خاندان‌های شیعی و منسوب به ابواراکه، (میمون بن سنجار یمنی بَجلی کوفی) از یاران امام علی(ع) است که از یمن به کوفه هجرت کرد. عده ای او را به لحاظ شخصیت و نزدیکی به امام، همانند افرادی چون اصبغ بن نباته، مالک اشتر، کمیل بن زیاد، زید بن صوحان و صعصعه بن صوحان دانسته اند. برخی روایات نیز به دوستی نزدیک او با رشید هجری اشاره دارد.
بزرگان این خاندان از محدثان بزرگ و مورد اطمینان و رجال برجسته شیعه به شمار می روند. آنان از امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و بنابر برخی روایات از امام کاظم(ع)، حدیث نقل میکنند. علمای رجال عموماً، این افراد را به استناد اخباری که از سوی امامان معصوم(ع) رسیده است، موثق و صالح می‌دانند و آنان را ستوده‌اند. محدثان شیعی، روایاتی از بشیر، شجره، علی و حسن نقل کرده‌اند.
بشیر (یا بِشْر) بن میمون وابشی نَبّال کوفی هَمْدانی شیبانی، شجره بن میمون، اسحاق بن شجره، علی بن شجره و حسن بن شجره از شخصیت‌های معروف این خاندانند.
منابع
- ابنابی حاتم رازی، محمد بن ادریس، الجرح والتعدیل. بیروت: داراحیاءالتراث العربی، ۱۹۵۲م، ج۲، ص۳۶۶.
- بحرالعلوم، مهدی. رجال. تهران: مکتبهالصادق. ۱۳۶۳ش. ج۱، ص۲۶۴-۲۶۸.
- حلّی، علی بن داود. کتابالرجال به کوشش جلالالدین محدّث ارموی. تهران: دانشگاه تهران. ۱۳۴۲ش. ص ۷۱، ۱۰۸، ۱۸۴، ۲۳۶-۲۳۷.
- خویی، ابوالقاسم. معجم رجال الحدیث. بیروت. ۱۴۰۳ق. ج۳، ص۳۹، ۳۲۲، ۳۲۳؛ ج۴، ص۳۵۷؛ ج۹، ص۱۳-۱۴؛ ج۱۲، ص۶۰-۶۱، ج۱۹، ص۱۱۳.
- طوسی، محمد بن حسن. الفهرست به کوشش محمود رامیار. مشهد: دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ش، ص۲۲۳.
- غروی حایری، محمدعلی. جامع الرواه بیروت: داراأضواء. ۱۴۰۳ق. ج ۱، ص۱۲۳، ۲۰۳، ۵۸۶.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دائره المعارف بزرگ اسلامی