الفخری فی انساب الطالبیین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
== درباره مؤلف == | == درباره مؤلف == | ||
{{اصلی|اسماعیل بن حسین مروزی}} | {{اصلی|اسماعیل بن حسین مروزی}} | ||
سید عزیزالدین ابوطالب اسماعیل بن حسین حسینی مروزی ازوارقانی نیشابوری، عالم، نسب‌شناس، ادیب و قاضی در سال ۵۷۲ق در شهر [[مرو]] متولد شد. اجداد وی از [[مدینه]] به [[قم]] آمده و از آنجا به مرو مهاجرت کرده بودند. | سید عزیزالدین ابوطالب اسماعیل بن حسین حسینی مروزی ازوارقانی نیشابوری، عالم، نسب‌شناس، ادیب و قاضی در سال ۵۷۲ق در شهر [[مرو]] متولد شد. اجداد وی از [[مدینه]] به [[قم]] آمده و از آنجا به مرو مهاجرت کرده بودند. فهرست‌نویسان و تذکره‌نویسان [[شیعه]] و [[سنی]] از او به عظمت یاد کرده‌اند. او برای کسب علم به شهرهای زیادی از جمله [[شیراز]]، [[هرات]]، [[شوشتر]]، [[یزد]]، [[رامهرمز]] و [[بغداد]] مسافرت کرد و با عالمان و دانشمندان آن بلاد ملاقات نمود. وی علاوه بر تبحّر و تخصص در [[علم انساب]] در ادب و شاعری نیز مهارت داشت.<ref>مروزی، الفخری، ۱۴۰۹ق، ص۶ - ۱۸.</ref> | ||
== نسب شناسی == | == نسب شناسی == | ||
اهتمام عرب به انساب و برخی توصیه‌های دینی درباره حفظ انساب | اهتمام عرب به انساب و برخی توصیه‌های دینی درباره حفظ انساب به‌خصوص در موضوعات احکام، سبب شده است عده زیادی از مؤلفان مسلمان از دیرباز به این موضوع اهمیت داده و کتاب‌هایی در این باره نوشته‌اند. دسته‌ای از این آثار درباره انساب جاهلی و اسلامی است و دسته‌ای به طور خاص به انساب [[علویان]] یا [[آل ابی طالب]] می‌پردازد. | ||
== اثر دیگر با عنوان «الفخری» == | == اثر دیگر با عنوان «الفخری» == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== در باب این کتاب == | == در باب این کتاب == | ||
=== علت | === علت نامگذاری کتاب === | ||
علت | علت نامگذاری الفخری، به درخواست مفسر مشهور [[فخر رازی|فخرالدین رازی]] برای تدوین این کتاب بوده و مؤلف، آن را برای این عالم [[اهل سنت]] نوشته است.<ref>مروزی، الفخری، ۱۴۰۹ق، ص۱۸.</ref> | ||
=== محتوای کتاب === | === محتوای کتاب === | ||
نویسنده پس از مقدمه‌ای در نسب پیامبر اکرم (ص)، به آل | نویسنده پس از مقدمه‌ای در نسب پیامبر اکرم (ص)، به [[آل ابیطالب]] می‌پردازد. نسب [[امیرالمؤمنین]] (ع) بیشترین حجم کتاب را به خود اختصاص داده که این مبحث، شامل اعقاب فرزندان آن حضرت نیز می‌شود است. ترتیب انساب آنگونه که معمول است در این کتاب نیامده و پس از اعقاب [[امام کاظم]] (ع) با عنوان انساب موسویه، به نسل [[امام صادق]] (ع) می‌پردازد. در خاتمه کتاب هم از برخی مشاهیر که به القابی معروفاند یاد می‌شود. این القاب، القاب ویژه شخص است که فرزندان وی بدانها ملقب نمی‌شوند، نظیر علویه، حسینیون، باقریه و موسویه.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/13864 کتابخانه دیجیتال نور.]</ref> | ||
=== چاپ === | === چاپ === | ||
در ابتدای چاپ فعلی این کتاب، رساله‌ای با عنوان «الضوء البدری فی حیاة صاحب الفخری» نوشته [[ | در ابتدای چاپ فعلی این کتاب، رساله‌ای با عنوان «الضوء البدری فی حیاة صاحب الفخری» نوشته [[آیت‌الله مرعشی نجفی]] آمده و شرح‌حالی از مؤلف کتاب ارائه داده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۴
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | اسماعیل بن حسین مروزی |
| موضوع | آل ابی طالب |
| سبک | نسب شناسی |
| زبان | عربی |
| مجموعه | ۱ جلد |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | مکتبة آیة الله المرعشی النجفی |
| تاریخ نشر | ۱۴۰۹ق |
اَلْفَخْری فی أنْسابِ الطّالبیّین، کتابی به زبان عربی، اثر سید عزیزالدین قاضی مروزی ازوارقانی درباره نسب خاندان ابوطالب و فرزندان علی (ع)، جعفر و عقیل. عمده حجم کتاب را نسب امیر مؤمنان و معرفی اولاد و اعقاب ایشان در بر گرفته است.
درباره مؤلف
سید عزیزالدین ابوطالب اسماعیل بن حسین حسینی مروزی ازوارقانی نیشابوری، عالم، نسب‌شناس، ادیب و قاضی در سال ۵۷۲ق در شهر مرو متولد شد. اجداد وی از مدینه به قم آمده و از آنجا به مرو مهاجرت کرده بودند. فهرست‌نویسان و تذکره‌نویسان شیعه و سنی از او به عظمت یاد کرده‌اند. او برای کسب علم به شهرهای زیادی از جمله شیراز، هرات، شوشتر، یزد، رامهرمز و بغداد مسافرت کرد و با عالمان و دانشمندان آن بلاد ملاقات نمود. وی علاوه بر تبحّر و تخصص در علم انساب در ادب و شاعری نیز مهارت داشت.[۱]
نسب شناسی
اهتمام عرب به انساب و برخی توصیه‌های دینی درباره حفظ انساب به‌خصوص در موضوعات احکام، سبب شده است عده زیادی از مؤلفان مسلمان از دیرباز به این موضوع اهمیت داده و کتاب‌هایی در این باره نوشته‌اند. دسته‌ای از این آثار درباره انساب جاهلی و اسلامی است و دسته‌ای به طور خاص به انساب علویان یا آل ابی طالب می‌پردازد.
اثر دیگر با عنوان «الفخری»
اثر دیگری با عنوان الفخری فی الآداب السلطانیة و الدول الاسلامیة نوشته محمد بن علی بن طباطبا معروف به ابن طقطقی (متوفی ۷۰۹ق) وجود دارد که بخشی از آن پند و اندرز به فرمانروایان و دولتمردان است و ادامه آن به بیان خلاصه‌ای از رویدادهای تاریخ اسلام می‌پردازد.[۲] شهرت دو اثر به «الفخری» گاه سبب اشتباه بین آن دو می‌گردد.
در باب این کتاب
علت نامگذاری کتاب
علت نامگذاری الفخری، به درخواست مفسر مشهور فخرالدین رازی برای تدوین این کتاب بوده و مؤلف، آن را برای این عالم اهل سنت نوشته است.[۳]
محتوای کتاب
نویسنده پس از مقدمه‌ای در نسب پیامبر اکرم (ص)، به آل ابیطالب می‌پردازد. نسب امیرالمؤمنین (ع) بیشترین حجم کتاب را به خود اختصاص داده که این مبحث، شامل اعقاب فرزندان آن حضرت نیز می‌شود است. ترتیب انساب آنگونه که معمول است در این کتاب نیامده و پس از اعقاب امام کاظم (ع) با عنوان انساب موسویه، به نسل امام صادق (ع) می‌پردازد. در خاتمه کتاب هم از برخی مشاهیر که به القابی معروفاند یاد می‌شود. این القاب، القاب ویژه شخص است که فرزندان وی بدانها ملقب نمی‌شوند، نظیر علویه، حسینیون، باقریه و موسویه.[۴]
چاپ
در ابتدای چاپ فعلی این کتاب، رساله‌ای با عنوان «الضوء البدری فی حیاة صاحب الفخری» نوشته آیت‌الله مرعشی نجفی آمده و شرح‌حالی از مؤلف کتاب ارائه داده است.
پانویس
منابع
- مروزی، عزالدین، الفخری فی أنساب الطالبیین، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق.
- تهرانی، آقابزرگ، الذریعة، بیروت، دارالاضواء.
- کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات رایانه‌ای علوم اسلامی نور.
- ↑ مروزی، الفخری، ۱۴۰۹ق، ص۶ - ۱۸.
- ↑ تهرانی، الذریعة، ج ۱۶، ص۱۲۵.
- ↑ مروزی، الفخری، ۱۴۰۹ق، ص۱۸.
- ↑ کتابخانه دیجیتال نور.