پرش به محتوا

عبدالله بن جعفر الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>M.r.seifi
imported>M.r.seifi
خط ۵۸: خط ۵۸:
*قاضی نعمان مغربی، شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار، اوّل، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق.
*قاضی نعمان مغربی، شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار، اوّل، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق.
*[[محدث نوری]]، [[مستدرک الوسائل]]، [[مؤسسه آل البیت]] علیهم‌السلام قم، ۱۴۰۸ ق.
*[[محدث نوری]]، [[مستدرک الوسائل]]، [[مؤسسه آل البیت]] علیهم‌السلام قم، ۱۴۰۸ ق.
*مسعودی، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب سوم،قم،انصاریان، ۱۴۲۶ق.
*مسعودی، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، سوم،قم،انصاریان، ۱۴۲۶ق.
*[[مفید]]، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، اوّل، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ ق.
*[[مفید]]، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، اوّل، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ ق.
*نباطی بیاضی، علی بن یونس، الصراط المستقیم إلی مستحقّی التقدیم، المکتبه المرتضویّه، نجف، ۱۳۸۴ ق.
*نباطی بیاضی، علی بن یونس، الصراط المستقیم إلی مستحقّی التقدیم، المکتبه المرتضویّه، نجف، ۱۳۸۴ ق.

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۴۷

عبدالله بن جعفر الصادق
نامعبدالله افطح
نقشادعای امامت پس از شهادت امام صادق(ع)
درگذشتهفتاد روز پس از شهادت امام صادق(ع)
محل زندگیمدینه
لقب(ها)افطح
پدرامام صادق(ع)
امامزادگان مشهور
عباس بن علیزینب کبریفاطمه معصومهسید محمدشاهچراغسیده نفیسه
سایر امامزادگان


عبدالله بن جعفر معروف به عبدالله اَفطَح دومین پسر امام صادق(ع) که پس از شهادت ایشان، ادعای امامت کرد و پیروان او به فطحیه معروف شدند. بخشی از کسانی که به عبدالله گرویدند، به دلیل بی‌بهره بودن او از علوم دینی، بزودی از او برگشتند. عبدالله هفتاد روز پس از ادعای امامت، درگذشت و چون فرزندی نداشت باقیمانده پیروانش نیز به امامت امام کاظم(ع) بازگشتند.

زندگی‌نامه

عبدالله دومین پسر امام جعفر صادق (پس از اسماعیل‌) بود.[۱] مادرش فاطمه دختر حسین بن حسین بن حسن بن علی(ع) بود[۲] [یادداشت ۱]

او بخاطرِ داشتن سرِ پهن (افطح الرأس[۳]) یا پاهای پهن (افطح الرِجلَین[۴]) به عبدالله افطح معروف بود.

بنابر نقل شیخ مفید، جایگاه عبدالله نزد پدرش همانند دیگر برادرانش نبود چرا که او از نظر اعتقادی متهم به مخالفت با پدرش بود و با حشویه [یادداشت ۲] نشست و برخاست می‌کرد و به مذهب مرجئه [یادداشت ۳] گرایش داشت.[۵]

از عبدالله نسلی باقی نماند[۶] ولی در برخی‌ منابع‌ اسماعیلی‌ و غیر آن[۷] صریحاً گفته‌ شده‌ است‌ که‌ خلفای فاطمی نخست‌ به‌ جای اسماعیل‌، برادرش‌ عبدالله افطح را امام‌ و جدّ خود معرفی‌ می‌کردند و سپس‌ از این‌ امر عدول‌ و امامت‌ اسماعیل‌ را مطرح‌ کردند.

عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق(ع) از دنیا رفت.[۸]

ادعای امامت

هنگام شهادت امام صادق(ع)، عبدالله بزرگترین پسر ایشان بود. او با استناد به اینکه امامت به پسر بزرگ امام می‌رسد، ادعای امامت کرد و در ابتدا گروهی از شیعیان به او گرویدند. نقل شده است امام صادق پیش از رحلت خود، از ادعای امامت توسط عبدالله خبر داده و به فرزندش امام کاظم سفارش کرده بود، عبدالله را واگذارد چراکه بزودی از دنیا خواهد رفت.[۹]

ناتوانی علمی

در منابع آمده است، شیعیان و اصحاب برای آنکه به صحت ادعای عبدالله یقین پیدا کنند، پرسش‌هایی مطرح کردند ولی او از پاسخ صحیح باز ماند و در نتیجه بسیاری از شیعیان از او برگشتند. این پرسش‌ها در منابع نقل شده است به عنوان نمونه:

  • سوالات برخی شیعیان خراسان که بعد از شهادت امام صادق(ع) به مدینه آمدند و عبدالله از جواب عاجز ماند.[۱۰]
  • هشام بن سالم و مومن طاق از وی در مورد زکات ۱۰۰ درهم پرسیدند. او درجواب دو درهم را معین نمود.[۱۱]
  • نقل شده است از عبدالله پرسیدند: اگر کسی بدون شاهد به همسرش بگوید: تو را طلاق دادم به تعداد ستارگان آسمان، صحیح است یا نه؟ جواب داد: طلاق صحیح است.. [۱۲]

فطحیه

وقتی عبدالله ادعای امامت کرد، گروهی از شیعیان به او گرويدند که به فطحیه مشهور شدند.[۱۳] با مرگ عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق،[۱۴] باقیمانده پیروان او به امامت امام کاظم بازگشتند.

جستارهای وابسته

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن حزم اندلسی، جمهرة أنساب العرب، اوّل، بیروت،‌دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۸ ق.
  • سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل والنحل، قم، مؤسسه امام صادق، ۱۴۱۸ق.
  • شهرستانی، الملل و النحل، چهارم، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۵ق.
  • قاضی نعمان مغربی، شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار، اوّل، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق.
  • محدث نوری، مستدرک الوسائل، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام قم، ۱۴۰۸ ق.
  • مسعودی، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، سوم،قم،انصاریان، ۱۴۲۶ق.
  • مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، اوّل، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ ق.
  • نباطی بیاضی، علی بن یونس، الصراط المستقیم إلی مستحقّی التقدیم، المکتبه المرتضویّه، نجف، ۱۳۸۴ ق.
  1. مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۰
  2. شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۱۹۶
  3. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۵۹
  4. شیخ مفید، الإرشاد، ج۲، ص۲۱۱
  5. شیخ مفید، الإرشاد، ج۲، ص۲۱۱
  6. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۵۹
  7. نک. همدانی‌، ۹-۱۲؛ ابن‌ حزم‌، ۵۹
  8. قاضی نعمان، شرح الأخبار، ج۳، ص۳۱۰
  9. مسعودی، إثبات الوصیة، ص۱۹۸
  10. محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۵ ص۴۶۷.
  11. نباطی بیاضی، الصراط المستقیم، ج ۲ ص۱۹۱.
  12. نباطی بیاضی، الصراط المستقیم، ج ۲ ص۱۹۲.
  13. سبحانی، بحوث فی الملل والنحل، ج۸، ص۷۸
  14. شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.

خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="یادداشت"/> یافت نشد.