محمدابراهیم جوهری هروی: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ | {{منابع}} | ||
* آقابزرگ طهرانی، الذریعة، چاپخانه مجلس، طهران، چ: الأولی، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۳م/۱۳۳۲ش. | * آقابزرگ طهرانی، الذریعة، چاپخانه مجلس، طهران، چ: الأولی، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۳م/۱۳۳۲ش. | ||
* محمدابراهیم‌بن محمدباقر جوهری هروی، طوفان البکاء، چاپ سنگی تهران، ۱۳۲۳ق. | * محمدابراهیم‌بن محمدباقر جوهری هروی، طوفان البکاء، چاپ سنگی تهران، ۱۳۲۳ق. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=5237 دانشنامه جهان اسلام] | منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=5237 دانشنامه جهان اسلام] | ||
{{مرثیه سرایان عاشورا}} | {{مرثیه سرایان عاشورا}} | ||
{{شاعران شیعه}} | {{شاعران شیعه}} | ||
[[رده:مدفونان در اصفهان]] | [[رده:مدفونان در اصفهان]] | ||
[[رده:مرثیه‌سرایان عاشورا قرن13(قمری)]] | |||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۱۰
 طوفان البکاء اثر محمد ابراهیم جوهری | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| لقب | افصح الشعراء، قزوینی |
| دیوان اشعار | طوفان البکاء |
| تخلص | جوهری |
| علت شهرت | نگارش طوفان االبکاء |
محمد ابراهیم بن محمد باقر جوهری هروی، (درگذشته پس از ۱۲۴۰ یا ۱۲۵۳ق) ملقب به افصح‌الشعراء، شاعر و مرثیه‌سرای فارسی‌زبان قرن سیزدهم است . کتاب طوفان البکاء او مورد توجه ذاکران و مداحان اهل بیت بوده است. جوهری هروی در قزوین به خدمت رکن الدوله در آمد، و لقب افصح الشعراء را از او دریافت کرد. او در پایان عمر در اصفهان نزد محمد باقر شفتی رفت و در همانجا درگذشت.
زندگی و لقب
نام جوهری در برخی از چاپ‌های مهم‌ترین اثرش، طوفان‌البکاء، ابراهیم ذکر شده است.[۱] از تاریخ تولد وی اطلاعی در دست نیست. به گفته خودش در مقدمه طوفان البکاء[۲]، پدرش محمد باقر مروزی بوده است، اما برخی منابع اصل او را از هرات دانسته‌اند.[۳]
جوهری در مقدمه طوفان البکاء[۴] نوشته که به علت ناسازگاری روزگار از موطن خود هجرت کرده است. او مدتی به سیاحت پرداخت، سپس سال‌ها در قزوین اقامت گزید. از این‌رو، بعضی او را قزوینی دانسته‌اند.[۵] وی در قزوین به درگاه رکن‌الدوله، نواده فتحعلی‌شاه و حاکم صائین قلعه، پیوست و شش سال در خدمت او بود و ضمن مدح او، به قصیده‌گویی و غزل‌سرایی پرداخت و از او لقب افصح‌الشعرا گرفت.[۶] احوال وی در قزوین در خاتمه طوفان البکاء آمده است.[۷]
طوفان البکاء
جوهری به تشویق ملامحمد صالح و آقاصالح خانبان، از اعیان قزوین، طوفان‌البکاء را درباره مصائب اهل بیت، در مدت دو سال نوشت. او در آغاز و پایان کتابش، آن دو را ستوده است.[۸]
طوفان‌البکاء، یکی از مقتل‌های فارسی معروف و دارای نثر و نظمی روان است. با این حال غیر مستند بودن بعضی مطالب آن مورد انتقاد محققان بوده است اگرچه سال های زیادی مورد توجه ذاکران و مداحان اهل‌بیت قرار داشته است.[۹] یازده آتشکده این کتاب اختصاص به معصومین دارد که از این میان آتشکده هفتم با بیشترین حجم در ذکر مصائب امام حسین(ع) است.[۱۰]
دیگر آثار
آقا بزرگ طهرانی[۱۱] از دیوان جوهری یاد کرده، اما در فهرست‌های کتابهای خطی و چاپی ذکری از این دیوان نشده است.
درگذشت
وی در اواخر عمر به اصفهان رفت و از یاران نزدیک سیدمحمد باقر شَفْتی، گردید[۱۲] و در ۱۲۵۳ در همانجا درگذشت و در گورستان آب‌بخشان، از محلات قدیمی اصفهان، به خاک سپرده شد.[۱۳] خوانساری درگذشت او را چندی پس از ۱۲۴۰ق دانسته‌است.[۱۴] بر سنگ قبر وی اشعاری در سوگ او و متضمن مادّه‌تاریخ وفاتش، سروده میرزابهاء، حک شده بود.[۱۵]
میرزا بهاء
نستعلیق
پانویس
- ↑ رجوع کنید به منزوی، ج ۳، ص۱۷۱۷ـ ۱۷۱۸
- ↑ جوهری، ص۴
- ↑ مثلاً محمودمیرزا قاجار، ج ۲، ص۵۸۱؛ خوانساری، ج ۲، ص۴۹
- ↑ جوهری، ص۴ـ۵
- ↑ مهدوی، ص۴۵
- ↑ جوهری هروی، ص۵، ۳۰۰
- ↑ رجوع کنید به جوهری هروی، ص۷
- ↑ رجوع کنید به جوهری هروی، ص۶ـ۷،۳۰۰
- ↑ حبیب‌آبادی، ج ۴، ص۱۴۳۹
- ↑ رجوع کنید به جوهری هروی، ص۷
- ↑ آقا بزرگ، ج ۹، قسم ۱، ص۲۱۱
- ↑ خوانساری، ج ۲، ص۴۹؛ مهدوی، ص۴۵
- ↑ حبیب‌آبادی،ج۴، ص۱۴۴۰؛ مهدوی، ص۴۵
- ↑ خوانساری، ج ۲، ص۴۹ و قمی، ص۱۳۸؛ آقابزرگ، ج ۹، قسم ۱، ص۲۱۱
- ↑ حبیب‌آبادی، ج ۴، ص۱۴۴۰ـ۱۴۴۱؛ مهدوی، ص۴۵ـ۴۶
منابع
- آقابزرگ طهرانی، الذریعة، چاپخانه مجلس، طهران، چ: الأولی، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۳م/۱۳۳۲ش.
- محمدابراهیم‌بن محمدباقر جوهری هروی، طوفان البکاء، چاپ سنگی تهران، ۱۳۲۳ق.
- محمدعلی حبیب‌آبادی، مکارم الا´ثار در احوال رجال دو قرن ۱۳ و ۱۴ هجری، ج ۴، اصفهان، ۱۳۵۲ش.
- خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات، مکتبة اسماعیلیان، قم.
- عباس قمی، هدیه الاحباب فی ذکر المعروفین بالکنی و الالقاب و الانساب، تهران، ۱۳۶۳ش.
- محمود میرزاقاجار، سفینه المحمود، چاپ عبدالرسول خیامپور، تبریز، ۱۳۴۶ ش.
- خانبابا مشار، فهرست کتابهای چاپی فارسی، تهران، ۱۳۵۰ـ ۱۳۵۵ش.
- احمد منزوی، فهرستواره کتابهای فارسی، تهران، ۱۳۷۴ش.
- مصلح‌الدین مهدوی، تذکره القبور، یا، دانشمندان و بزرگان اصفهان، اصفهان، ۱۳۴۸ ش.
پیوند به بیرون
منبع مقاله: دانشنامه جهان اسلام