سوید بن عمرو

مقاله نامزد خوبیدگی
از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از سوید بن عمرو خثعمی)
سُوَیْد بن عَمْرو
شهید کربلا
آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع)
آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع)
مشخصات فردی
نام کاملسُوَیْد بن عَمْرو بن اَبی‌مُطاع خَثْعَمی
شهادتروز عاشورای ۶۱ق
مدفنحرم امام حسین(ع)


سُوَیْد بن عَمْرو بن اَبی‌مُطاع خَثْعَمی، آخرین شهید واقعه کربلا که اندکی پس از امام حسین(ع) به شهادت رسید.

سوید بن عمرو بن ابی‌مطاع خثعمی از قبیله خَثْعَم بود. به گفته سَماوی (درگذشت ۱۳۷۰ق) در اِبصارُ العین او مردی شریف، عابد، شجاع و کارآزموده در جنگ بوده است.[۱]

به گزارش محمد بن جریر طبری (درگذشت ۳۱۰ق) در کتاب تاریخ طبری، سوید آخرین نفر از شهدای کربلا بود که به میدان رفت[۲] و جنگید تا اینکه زخمی شد و بی‌رمق در بین دیگر کشتگان افتاد. همه گمان کردند او کشته شده است. پس از مدتی، سوید شنید که می‌گویند: حسین کشته شد. پس به خود آمد و برخاست و چون شمشیرش را برده بودند، با خنجری که به همراه داشت جنگید تا به شهادت رسید. به گزارش طبری[۳] و بَلاذُری[۴] عُروَة بن بطان ثَعْلبی و زید بن رُقاد جُنَّبی او را کشتند. اما در کتاب تَسمیة مَنْ قُتِلَ مع الحسین (تألیف قرن ۲ق)، قاتل او هانی بن ثُبیت حَضرمی معرفی شده است.[۵]

رجز منسوب به سوید بن عمرو در روز عاشورا
اقْدِمَ حسینُ الیومَ تَلْقَی احمدا
وشیخکَ الخیر عَلیاً ذا النِدی‌
وحسناً کالبدرٍ لاقی الأسْعُدا
وعمّکَ القَرْمَ الهُمامَ الَارْشَدا
حمزةَ لیث اللَّه یُدْعی اسدا
وذا الجناحین تَبَوَّا مَقْعَدا
فی جَنّةِ الفردوسِ یَغلُو صُعُدا[۶]

ترجمه: پیش بیا ای حسین! که امروز در باغ بهشت، پیامبر(ص) و پدر نیکوکار و بخشنده‌ات را ملاقات می‌کنی و حسن ماه سیما که نیک‌بختان را ملاقات کرد و عموی بزرگوار شجاع و با سخاوتت حمزه که در راه حقیقت گام برداشت و شیر خدا نامیده می‌شود و جعفر طیار که مقامش بالا می‌رود.

پانویس

  1. سماوی، ابصارالعین، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.
  2. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۴۶.
  3. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۵۳.
  4. بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۲۰۴.
  5. فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین، ۱۴۰۵ق، ص۲۸.
  6. امین، اعیان‌الشیعه، بی‌تا، ج۷، ص۳۲۵.

منابع

  • امین، سید محسن، اعیان‌الشیعه، تحقیق حسن امین، بی‌تا.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الأشراف(ج۳)، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۹۷۷م/۱۳۹۷ق.
  • سماوی، محمد، إبصارالعین فی أنصار الحسین، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۴ش.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۳ق.
  • فضیل بن زبیر، تسمیة مَنْ قُتل مع الحسین علیه‌السلام من ولده وإخوته وأهل‌بیته وشیعته، تحقیق سید محمدرضا حسینی جلالی، قم، ۱۴۰۵ق.