سال ۱۲۹ هجری قمری
 سال ۱۳۰ هجری قمری سال ۱۲۸ هجری قمری  | |
| امامت | |
|---|---|
| امام صادق(ع) (دوره امامت: ٣٤ سال ۱۱۴ تا ۱۴۸ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| خلافت بنی‌امیه | مروان بن محمد |
| مدینه و مکه | عبدالواحد بن سلیمان |
| عراق | یزید بن عمر بن هبیرة |
| خراسان | نصر بن سیار |
| وقایع مهم | |
| اعلام قیام عباسیان بر ضد بنی‌امیه | |
| تولدها | |
| ولادت امام موسی کاظم(ع) (به نقلی) | |
سال ۱۲۹ هجری قمری یکصد و بیست و نهمین سال از تقویم هجری قمری که مصادف با امامت ششمین امام شیعیان، امام صادق(ع) و خلافت مروان بن محمد بن مروان معروف به مروان حمار، آخرین خلیفه اموی، است.
مهم‌ترین رویداد این سال اعلام دعوت و قیام عباسیان توسط ابومسلم خراسانی بر ضد خلافت بنی‌امیه بود. بنا به نقل برخی منابع، امام موسی کاظم(ع) در این سال متولد شد.
وضعیت امامت و خلافت
سال ۱۲۹ هجری قمری مصادف با امامت امام صادق(ع) (امامت: ۱۱۴ تا ۱۴۸ق)، ششمین امام شیعیان[۱] و سومین سال حکومت مروان بن محمد بن مروان معروف به مروان حمار(خلافت: ۱۲۷-۱۳۲ق)، آخرین خلیفه اموی، است.[۲] در این سال، عبدالواحد بن سلیمان والی مکه و مدینه، یزید بن عمر بن هبیرة والی عراق و نصر بن سیار والی خراسان بود.[۳]
نخستین روز این سال، پنج‌شنبه اول محرم، مصادف است با سوم مهر ۱۲۵ شمسی و ۲۶ سپتامبر ۷۴۶ میلادی. آخرین روز این سال، یکشنبه ۲۹ ذی‌الحجه، نیز برابر است با ۲۲ شهریور ۱۲۶ شمسی و ۱۴ سپتامبر ۷۴۷ میلادی.[۴]
رویدادها
- ولادت امام موسی کاظم(ع)، هفتمین امام شیعیان دوازده امامی، در مدینه به نقل برخی از منابع.[۵] ولادت او در ذی‌الحجه سال ۱۲۷ق[۶] و هفتم صفر سال ۱۲۸ق[۷] نیز گفته شده است.
- اعلام دعوت عباسیان در خراسان به دستور ابراهیم بن محمد، رهبر جنبش عباسیان علیه خلافت امویان و برادر سفاح و منصور دوانیقی.[۸] ابراهیم پرچم سیاه را سوی ابومسلم خراسانی فرستاد تا آن را در خراسان برافرازد. ابومسلم با افراشتن آن پرچم، قیام خود را بر ضد بنی‌امیه اعلام کرد.[۹]
- درگذشت ابوسلیمان یحیی بن یعمر عدوانی، از تابعین و قاریان بصره،[۱۰] گفته شده وی نخستین کسی است که قرآن را نقطه‌گذاری کرد.[۱۱] وی را شیعه و از پیروان اهل بیت(ع) دانسته‌اند.[۱۲]
پانویس
- ↑ نگاه کنید به: طبرسی، إعلام الورى بأعلام الهدى، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۱۴.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۲ق، ص۲۷۱.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، دار التراث، ج۷، ص۳۷۶.
- ↑ «تبدیل تاریخ»، وبگاه با حساب.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغدادی، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۲۹؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۰۰-۱۹۹۴م، ج۵، ص۳۱۰.
- ↑ طبری آملی صغیر، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۳.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۵؛ طبرسی، إعلام الورى بأعلام الهدى، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۶.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، دار التراث، ج۷، ص۳۵۳.
- ↑ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۳۰.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۰۰-۱۹۹۴م، ج۶، ص۱۷۳-۱۷۵.
- ↑ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۳۰.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۰۰-۱۹۹۴م، ج۶، ص۱۷۳؛ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۳۰.
منابع
- ابن خلکان، شمس الدین احمد بن محمد، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، تحقیق احسان عباس، بیروت، دار صادر، چاپ اول، ۱۹۰۰-۱۹۹۴م.
- خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغدادی و ذیوله، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- «تبدیل تاریخ»، وبگاه با حساب، تاریخ بازدید: ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ش.
- ترمانینی، عبدالسلام، دایرة المعارف تاریخی رویدادهای تاریخ اسلام، ج۱، ترجمه جمعی از پژوهشگران زیر نظر علیرضا واسعی، قم، پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش.
- سیوطی، جلال الدین، تاریخ الخلفاء، تحقیق رحاب خضر عکاوی، بیروت، مؤسسه عزالدین، ۱۴۱۲ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- طبری آملی صغیر، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری(تاریخ الامم و الملوک)، بیروت، دار التراث، بی‌تا.