سال ۱۹۲ هجری قمری

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از صد و نود و دو قمري)
سال ۱۹۲ هجری قمری
 
امامت
امام رضا(ع)
(دوره امامت: ۲۰ سال از ۱۸۳ تا ۲۰۳ق)
حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی
بنی‌عباس در عراقهارون عباسی
تولدها و وفات‌ها
وفات محمد بن سلم بن شریح
وفات بهلول


سال ۱۹۲ هجری قمری از سال‌شمار هجری قمری مصادف است با دهمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) و بیست و سومین سال خلافت هارون الرشید عباسی.

وفات برخی اصحاب امام صادق(ع) چون محمد بن سالم بن شریح و بهلول مجنون، آغاز حکومت ادریس دوم در مغرب و همچنین ظاهر شدن بیماری منجر به مرگ هارون الرشید از اتفاقات سال ۱۹۲ هجری قمری است.

معرفی

روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با شنبه ۱۹ آبان سال ۱۸۶ شمسی و ۱۰ نوامبر سال ۸۰۷ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۲۹ ذی‌الحجة، مصادف است با سه شنبه ۶ آبان سال ۱۸۷ شمسی و ۲۸ اکتبر سال ۸۰۸ میلادی.[۱]

سال ۱۹۲ هجری قمری، دهمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) در زمان حکومت هارون عباسی بود.[۲]

رویدادها

  • ادریس دوم بنیان‌گذار اصلی حکومت ادریسیان، قدرت را در مغرب به دست گرفت و در مدت بیست و یک سال حکومت، ادریسیان را به اوج اقتدار رساند.[۳]
  • هارون به همراه پسرش مأمون برای سرکوبی قیام رافع بن لیث، عازم خراسان گردید که در همین سفر مریض شد و در سال بعد از دنیا رفت.[۴]
  • اولین ظهور و قیام خرمیان در منطقه جبال[۵] یا آذربایجان که توسط عمال حکومت عباسی سرکوب شده و اموال و زنان و فرزندان آنها به اسارت درآمدند.[۶]
  • مورخان به برخی دیگر از حوادث چون سرکوب چندین شورش[۷] و همچنین مبادله اسرا بین رومیان و مسلمانان[۸] اشاره کرده‌اند.

درگذشت‌ها

  • عبد الله بن إدریس بن یزید الاودی از فقها و عابدان[۱۵] و از راویان بزرگ و مورد وثوق اهل سنت[۱۶] نام او در سند بعضی از راویات شیعه نیز آمده است.[۱۷] وفات او در این سال گزارش شده است.[۱۸]
  • فضل بن یحیی برمکی از بزرگان برامکه و از وزرای حکومت عباسیان، که بعد از قتل عام برمکیان توسط هارون الرشید به زندان افتاد و بنا بر نظر عده‌ای از مورخان در این سال[۲۳] و یا ۱۹۳ق،[۲۴] در زندان از دنیا رفت.

صعصعة بن سلّام[۲۵]از شاگردان اوزاعی و اولین کسی‌که در اندلس به ذکر روایات پرداخت؛[۲۶]عبدالرحمن بن عبدالحمید المهری از علمان مصر و مورد وثوق اهل سنت[۲۷] و علی بن ظبیان قاضی القضات حکومت هارون الرشید[۲۸] از جمله درگذشتگان دیگر در این سال دانسته شده‌اند.

پانویس

  1. «تبدیل تاریخ هجری»، باحساب.
  2. خضری، تاریخ تشیع، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۱؛ منتظر القائم، تاریخ امامت، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۳؛ گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶.
  3. خضری، تاریخ تشیع، ۱۳۹۱ش، ص۲۲۵.
  4. ابن قتیبه، المعارف،۱۹۹۲م، ص۳۸۲؛ طبری، تاریخ‌ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۳۸؛ ابن مسکویه، تجارب‌الأمم، ۱۳۷ش، ج۴، ص۱۴.
  5. دینورری، الأخبارالطوال، ۱۳۶۸ق، ص۳۹۱-۳۹۲؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ‌ خلیفة، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۴.
  6. طبری، تاریخ‌ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۳۹؛ ابن العماد الحنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۲۲؛ ذهبی، تاریخ‌الإسلام،۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۱۱.
  7. ذهبی، تاریخ‌الإسلام،۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۱۱-۱۲.
  8. ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۱۹۷.
  9. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۸۴.
  10. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۸۴.
  11. علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۰۲ق، ص۱۳۸.
  12. ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۲۰۲؛ مازندرانی حائری، منتهی المقال، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۸۰.
  13. ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۰۸؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۲۰۲.
  14. ابن شاکر، وفات الوفیات، ۱۹۷۳ق، ج۱، ص۲۲۹.
  15. ابن العماد الحنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۲۲-۴۲۳؛ شبستری، الفائق، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۲۵۳.
  16. تبریزی، الموسوعة الرجالیة، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۲۷۵.
  17. کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۱۰؛ عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۲۸.
  18. ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۶۲؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۴۲۷؛ ابن جوزی، صفة الصفوة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۱۲.
  19. ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۳، ص۲۵.
  20. ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۳، ص۲۰؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱۰، ص۲۰۹.
  21. یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۴، ص۱۴۸۱.
  22. یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۴، ص۱۴۸۱؛ ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۳، ص۲۵؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۲۰۶.
  23. ذهبی، الإعلام بوفیات الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۲۴؛ عامری حرضی، غربال الزمان، ۱۴۰۵ق، ص۱۷۷؛ ابو مخرمه، قلادة النحر، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۱۷؛ ابن الأثیر، الکامل، ۱۳۸۵ش، ج۶، ص۲۱۰.
  24. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۴۱؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۳۳۶.
  25. ذهبی، تاریخ‌ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۹.
  26. ذهبی، تاریخ‌ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۲۳۵.
  27. ذهبی، تاریخ‌ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص.۲۷۳
  28. ذهبی، تاریخ‌ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۳۱۱؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ‌ خلیفة، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۴؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۲۰۲.

منابع

  • ابن‌الأثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، بیروت،‌ دار صادر، دار بیروت، ۱۳۸۵ش.
  • ابن‌العماد الحنبلی، ابوالفلاح عبدالحی بن احمد العکری، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، تحقیق الأرناؤوط، بیروت،‌ دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق.
  • ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفة الصفوة، بیروت،‌ دارالکتب العلمیة، چاپ سوم، ۱۴۲۳ق.
  • ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی بن محمد، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۲ق.
  • ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
  • ابن‌شاکر کتبی، محمد، وفات الوفیات، بیروت،‌ دار صادر، ۱۹۷۳م.
  • ابن‌قتیبة، أبو محمد عبد الله بن مسلم، المعارف، تحقیق ثروت عکاشة، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، ۱۹۹۲ق.
  • ابن‌کثیر الدمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت،دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
  • ابن‌مسکویه الرازی، ابو علی، تجارب الأمم، تحقیق ابو القاسم امامی، تهران، سروش، پاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
  • ابن‌سعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.
  • ابومخرمه، عبدالله طیب بن عبد الله، قلادة النحر فی وفیات أعیان الدهر، بیروت، دارالمنهاج، ۱۴۲۸ق.
  • «تبدیل تاریخ هجری»، باحساب.
  • تبریزی، جواد، الموسوعة الرجالیة، قم‌، دارالصدیقة الشهیدة(س)، ۱۴۲۹ق.
  • خضری، سید احمد رضا، تاریخ تشیع، قم، نشر معارف، ۱۳۹۱ش.
  • خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۷ق.
  • خلیفة بن خیاط بن أبی هبیرة اللیثی، تاریخ خلیفة بن خیاط، تحقیق فواز، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
  • دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الأخبار الطوال، تحقیق عبد المنعم عامر، قم، منشورات الرضی، ۱۳۶۸ق.
  • ذهبی، محمد بن احمد، الإعلام بوفیات الأعلام، بیروت، مؤسسة الکتب الثقافیة، ۱۴۱۳ق.
  • ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
  • شبستری، عبدالحسین، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق(ع)، قم، مؤسسة النشرالإسلامی، ۱۴۱۸ق.
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
  • عامری حرضی، یحیی بن ابی‌بکر، غربال الزمان فی وفیات الاعیان، دمشق، دارالخیر، ۱۴۰۵ق.
  • عزیزی، حسین، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، تهران، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة، ۱۴۳۰ق.
  • علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامة الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، قم،‌ دارالحدیث، ۱۴۲۹ق.
  • گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
  • مازندرانی حائری، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال فی أحوال الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۶ق.
  • منتظر القائم، اصغر، تاریخ امامت، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۶ش.
  • یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم الأدباء، بیروت، دارالغرب الإسلامی، ۱۹۹۳م.