النص الجلی فی اثبات ولایة علی (کتاب)
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | محمدحسین بن باقر بروجردی |
| تاریخ نگارش | ۱۲۷۳ق |
| موضوع | اثبات امامت و ولایت امام علی(ع) |
| زبان | عربی |
| مجموعه | یک جلد |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | آستان قدس رضوی |
| تاریخ نشر | ۱۴۲۵ق |
ألنَّصُ الجَلی فی اِثباتِ ولایة عَلی علیه‌السلام کتابی کلامی و به زبان عربی تألیف محمدحسین بن باقر بروجردی عالم شیعی قرن ۱۲ قمری. مؤلف در این اثر که حاوی یک مقدمه و چهل بخش است، تلاش کرده تا از طریق آیات و روایات متعدد، به اثبات امامت و ولایت امام علی(ع) بپردازد.
مؤلف
در کتب رجال و تراجم سخنی درباره محمدحسین بروجردی به میان نیامده و مصحح کتاب، وی را این‌گونه معرفی می‌کند: «عالم جلیل متکلم فقیه اصولی شیخ حسین بن آقا باقر بروجردی متوفای بعد از سال ۱۳۰۶ق.»[۱]
ساختار
این کتاب که با اختصار و ایجاز نوشته شده، مشتمل بر یک مقدمه و چهل بخش است. محوریت هر بخش آیه‌ای از آیات قرآن است. نویسنده با استفاده از این آیات و نیز روایات و تفاسیر مرتبط با آنها به اثبات امامت و خلافت حضرت علی(ع) پرداخته است. وی برای اثبات مدعای خود از منابع شیعه و اهل سنت بهره برده است.[۲]
نگاهی به محتوا
نخستین بخش کتاب آیه۱۲۴ سوره بقره است وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود، و وى آن همه را به انجام رسانيد، [خدا به او] فرمود: «من تو را پيشواى مردم قرار دادم.» [ابراهيم] پرسيد: «از دودمانم [چطور]؟» فرمود: «پيمان من به بيدادگران نمى‌رسد.» نویسنده از آیه استفاده کرده که امامت تنها در ذریه ابراهیم است و به ظالمان نمی رسد و شرک نیز بر اساس آیه ۱۳ سوره لقمان إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ظلم است و مدعیان خلافت در برابر امیرالمؤمنین (ع) چون سابقه شرک داشتند ظالم هستند و از امامت محروم‌اند؛ افزون بر این که از ذریه ابراهیم هم نیستند اما امیرالمؤمنین(ع) هم از ذریه ابراهیم است و هم هیچگاه به خدا شرک نورزیده است. ابن مَغازِلی در مناقب نقل کرده که پیامبر(ص) فرمود: دعای حضرت ابراهیم برای امامت در ذریه‌اش به من و علی ختم شد و هیچ یک از ما بر بُت سجده نکرد و از همین رو خداوند مرا به نبوت برگزید و علی را به وصایت(جانشینی از من) برگزید. [۳] آیه چهلم که بخش پایانی کتاب است آیه ۱۲ سوره حاقه است وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ و گوش‌هاى شنوا آن را نگاه دارد. واحدی در اسباب النزول و ابونعیم در حلیة الاولیاء و ابن مغازلی در کتاب مناقب از امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده‌اند که رسول خدا (ص) مرا به خویش نزدیک ساخت( در آغوشم گرفت) و فرمود: «همانا خداوند به من دستور داده که به تو ای علی نزدیک باشم و از تو دور نشوم( تو را به خود نزدیک سازم و از خود دورت نکنم) و این که تو(آیات الهی و احادیث مرا) بشنوی و به خاطر بسپاری و پس از آن این آیه نازل شد: وَ تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَةٌ. [۴]
چاپ
مؤلف در سال ۱۲۷۳ق کتاب را به پایان رسانده و در سال ۱۳۲۰ق به همت آقا نورالدین پسر نویسنده اثر، دارای چاپ سنگی گردیده است.[۵] این کتاب با تحقیق علی‌اصغر شکوهی قوچانی در سال ۱۴۲۵ق مصادف با ۱۳۸۲ش توسط انتشارات آستان قدس رضوی منتشر گردید.[۶]
پانویس
- ↑ بروجردی، النص الجلی، ۱۴۲۵ق، ص۵.
- ↑ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۴، ص۱۷۲ِ؛ بروجردی، النص الجلی، ۱۴۲۵ق، ص۵.
- ↑ بروجردی، النص الجلی فی اثبات ولایة علی علیه السلام،۱۳۸۳ش، ص۱۹-۲۱.
- ↑ بروجردی، النص الجلی فی اثبا ت ولایة علی علیه السلام،۱۳۸۳ش، ص۲۲۳-۲۲۴.
- ↑ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۴، ص۱۷۲.
- ↑ النص الجلی فی اثبات ولایه علی(ع)، شبکه جامع کتاب گیسوم.
منابع
- بروجردی، محمد حسین، النص الجلی فی اثبات ولایة علی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۴۲۵ق.
- تهرانی، آقا بزرگ، الذریعه، بیروت،دار الاضواء.
- النص الجلی فی اثبات ولایه علی(ع)، شبکه جامع کتاب گیسوم.