روزه پیشواز
روزه پیشواز روزهای است که یک یا چند روز پیش از شروع ماه رمضان گرفته میشود.[۱] روزه پیشواز اصطلاح فقهی نیست و تنها در عرف به روزههایی که در روزهای آخر ماه شعبان گرفته میشود، گفته میشود.[۲] امام صادق(ع)، ثواب روزهگرفتن در سه روز آخر ماه شعبان را همتای ثواب روزه دو ماه پیاپی عنوان کرده است.[۳] امام رضا(ع) روزهگرفتن در روز آخر ماه شعبان را موجب بخشیدهشدن گناهان دانسته است.[۴] در منابع روایی اهلسنت نیز آمده است که پیامبر(ص) روزه ماه شعبان را بهترین نوع روزه قلمداد کرده و آن را نشانه تکریم ماه رمضان میدانست[۵] و خود، روزه ماه شعبان را به روزه ماه رمضان وصل میکرد.[۶]
علمای اهلسنت به دلیل وجود برخی روایات، انجام روزه پیشواز در یک یا دو روز آخر ماه شعبان را جایز نمیدانند؛[۷] اما اگر بیش از دو روز روزه گرفته شود[۸] و یا این که آن یک یا دو روز مصادف شود با روزهایی که شخص بهطور متناوب در طول سال آنها را روزه میگرفته است، چنین روزهای را جایز دانستهاند.[۹] سید بن طاووس معتقد است نهی از روزهگرفتن در روزهای آخر ماه شعبان متوجه افرادی است که همه ماه شعبان را روزه گرفتهاند؛ تا فرصتی برای تجدید قوا پیدا کنند.[۱۰]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ فلاح، «معنای به پیشواز ماه رمضان رفته چیست؟»، وبگاه حمیدرضا فلاح.
- ↑ فلاح، «معنای به پیشواز ماه رمضان رفته چیست؟»، وبگاه حمیدرضا فلاح.
- ↑ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۴۹.
- ↑ شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، ۱۳۹۶ق، ص۹۸.
- ↑ ابنابیشیبه، المصنف، ۱۴۳۶ق، ج۶، ص۱۲۵؛ ابنبطال، شرح صحیح البخاری، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۱۱۵.
- ↑ ابنراهویه، مسند اسحاق بن راهویه، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۵۰، ابنعبدالبر، التمهید، ۱۴۳۹ق، ج۲، ص۴۶.
- ↑ ابنجوزی، کشفالمشکل، ریاض، ج۱، ص۴۷۵؛ ابویعلی، مسند ابییعلی، ۱۴۳۴ق، ج۸، ص۲۵۲.
- ↑ سفارینی، کشف اللثام، ۱۴۲۸ق، ج۳، ص۴۸۶.
- ↑ ابنملقن، التوضیح، ۱۴۲۹ق، ج۱۳، ص۱۰۳.
- ↑ ابنطاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۹.
منابع
- ابویعلی، احمد بن علی، مسند ابییعلی، تعلیقات: سعید بن محمد سناری، قاهره، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۳۴ق.
- ابنابیشیبه، عبدالله بن محمد، المصنف، تحقیق: سعد بن ناصر، ریاض، دار کنوز اشبیلیا للنشر و التوزیع، چاپ اول، ۱۴۳۶ق.
- ابنبطال، علی بن خلف، شرح صحیح البخاری، تحقیق: ابوتمیم یاسر بن ابراهیم، ریاض، مکتبة الرشد، چاپ دوم، ۱۴۲۳ق.
- ابنجوزی، عبدالرحمن بن علی، کشف المشکل من حدیث الصحیحین، تحقیق علی حسین البواب، ریاض، دارالوطن، بیتا.
- ابنراهویه، اسحاق، مسند اسحاق بن راهویه، مدینه منوره، مکتبةالایمان، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
- ابنطاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
- ابنعبدالبر، ابوعمر، التمهید لما فی المؤطأ من المعانی و الاسنانید فی حدیث رسولالله، تحقیق: جمعی از محققان، لندن، مؤسسة الفرقان للتراث الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۳۹ق.
- ابنملقن، عمر بن علی، التوضیح لشرح الجامع الصحیح، تحقیق: دارالفلاح، دمشق، دارالنوادر، چاپ اول، ۱۴۲۹ق.
- سفارینی، محمد بن احمد، کشف اللثام شرح عمدةالاحکام، تحقیق: نورالدین طالب، دمشق، دارالنوادر، چاپ اول، ۱۴۲۸ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، تحقیق:علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
- فلاح، حمیدرضا، «معنای به پیشواز ماه رمضان رفته چیست؟»، وبگاه حمیدرضا فلاح، تاریخ درج مطلب: ۵ خرداد ۱۳۹۶ش، تاریخ بازدید: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.