سال ۱۹۰ هجری قمری
(تغییرمسیر از صد و نود قمری)
سال ۱۹۱ هجری قمری سال ۱۸۹ هجری قمری | |
امامت | |
---|---|
امام رضا(ع) (دوره امامت: ۲۰ سال از ۱۸۳ تا ۲۰۳ق) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
بنیعباس در عراق | هارون عباسی |
وقایع مهم | |
لشکرکشی به روم | |
تولدها و وفاتها | |
وفات حماد بن عثمان بن عمرو بن خالد الفزاری | |
وفات تلید بن سلیمان أبو إدریس المحاربی | |
وفات عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة |
سال ۱۹۰ هجری قمری از سالشمار هجری قمری مصادف است با هشتمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) و بیست و یکمین سال خلافت هارون الرشید عباسی.
وفات برخی اصحاب امامان شیعه، از جمله حماد بن عثمان، تلید بن سلیمان و عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة از اتفاقات سال ۱۹۰ هجری قمری است.
معرفی
روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با پنج شنبه ۱۰ آذر سال ۱۸۴ شمسی و ۱ دسامبر سال ۸۰۵ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۳۰ ذیالحجه ، مصادف است با دوشنبه ۲۹ آبان سال ۱۸۵ شمسی و ۲۰ نوامبر سال ۸۰۶ میلادی.[۱]
سال ۱۹۰ هجری قمری، هشتمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) در زمان حکومت هارون عباسی بود.[۲]
رویدادها
- فضل بن سهل از وزرای عباسی، به دست هارون الرشید مسلمان شد.[۳]
- هارون الرشید پس از سرکوب قیام رافع بن لیس در سمرقند، به روم لشکر کشید و برخی از نواحی آن را فتح کرد.[۵]
درگذشتها
- حماد بن عثمان بن عمرو بن خالد الفزاری یا حماد بن عثمان الناب[۶] از اصحاب امام صادق(ع)، امام کاظم(ع) و امام رضا(ع)[۷] و از راویان ثقه و جلیل القدر.[۸] برخی وفات او را در این سال دانستهاند.[۹]
- تلید بن سلیمان أبو إدریس المحاربی از اصحاب[۱۰] و راویان امام صادق(ع).[۱۱] در مورد او علاوه بر اذعان به شیعه بودنش،[۱۲]جرح و تعدیلی صورت نگرفته است؛[۱۳] اما برخی عالمان سنی او را رافضی، کذاب و ضعیف عنوان کردهاند.[۱۴] وفات وی در این سال گزارش شده است.[۱۵]
- عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة معروف به الو علقمه فروی[۱۶] از اصحاب امام صادق(ع).[۱۷] ابن سعد او را ثقه دانسته است.[۱۸] عدهای وفات او را در این سال گزارش کردهاند.[۱۹]
- یحیی بن خالد برمکی از وزرای هارون الرشید که بعد از قتلعام برمکیان به زندان افتاد و در این سال درگذشت.[۲۰]
پانویس
- ↑ «تبدیل تاریخ هجری»، باحساب.
- ↑ خضری، تاریخ تشیع، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۱؛ منتظر القائم، تاریخ امامت، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۳؛ گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶.
- ↑ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۲، ص۴۲.
- ↑ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۲، ص۴۲-۴۴.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۱۹-۳۲۲؛ ابن مسکویه، تجارب الأمم، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۵۵۵.
- ↑ طوسی، الفهرست، ۱۴۲۰ق، ص۱۵۶.
- ↑ علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۰۲ق، ص۵۶؛ طوسی، رجال طوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۸۶، ۳۳۴، ۳۵۴.
- ↑ طوسی، الفهرست، ۱۴۲۰، ص۱۵۶؛ علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۰۲ق، ص۵۶.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۳؛ کشی، رجال کشی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۷۰.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۷۳.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۱۵.
- ↑ عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ص۱۳۰.
- ↑ استرآبادی، منهج المقال، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۳.
- ↑ خیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۱۴۵، به نقل از علمای اهل سنت.
- ↑ استرآبادی، منهج المقال، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۳۰۴.
- ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۴۲۷ق، ص۵۲۶.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۳۰۴.
- ↑ سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۰، ص۲۰۳؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۵۸۸.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷، ج۱۰، ص۲۰۴.
منابع
- ابن کثیر الدمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
- ابن مسکویه الرازی، ابو علی، تجارب الأمم، تحقیق ابو القاسم امامی، تهران، سروش، پاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- ابنسعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.
- استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال فی تحقیق أحوال الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۲۲ق.
- خضری، سید احمد رضا، تاریخ تشیع، قم، نشر معارف، ۱۳۹۱ش.
- خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۷ق.
- ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
- سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الأنساب، حیدرآباد، دائرة المعارف العثمانیة، ۱۳۸۲ق.
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبة المحقق الطباطبائی، ۱۴۲۰ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
- عزیزی، حسین، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، تهران، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة، ۱۴۳۰ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامة الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
- کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ق.
- گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
- منتظر القائم، اصغر، تاریخ امامت، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۶ش.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش.