ابوالسبطین
ابوالسِبطَین از کنیه‌های پیامبر(ص)[۱] و کنیه‌های امام علی(ع) است.[۲]
ابوالسبطین به معنای پدر دو سِبْط است. بر اساس حدیث[۳] منظور از سبطین حسنین(ع) هستند. فخرالدین طریحی مفسر و لغت‌شناس شیعه، سبط را به معنای طائفه و امت دانسته است. وی احتمال داده مراد این است که نسل پیامبر(ص) از حسنین منشعب می‌شود.[۴] این کنیه برای امام علی(ع) نیز به کار می‌رفته است.[۵]تعبیر «اُمُّ السبطین» برای حضرت فاطمه در برخی از متون دینی بکار رفته است.به عنوان نمونه بنگرید: [۶]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
- ↑ ابن شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۸۳.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۵۱.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
- ↑ ابن قولویه قمی،کامل الزیارت، الناشر مكتبة الصدوق، ص ۳۲۵.
منابع
- ابن شاذان، شاذان بن جبرئیل، قم، رضی، ۱۳۶۳ش.
- ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- بیومی مهران، محمد، الإمامة واهل البیت، قاهره، دار النهضة العربیة، ۱۹۹۵م.
- طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، به تحقیق و تصحیح احمد حسینی اشکوری، تهران، مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.