پرش به محتوا

الجار ثم الدار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:نقاشی الجار ثم الدار.jpg|بندانگشتی|200px|نقاشی رنگ روغن روی بوم با نام «الجار ثم الدار» اثر [[علی بحرینی]]]]
[[پرونده:نقاشی الجار ثم الدار.jpg|بندانگشتی|200px|نقاشی رنگ روغن روی بوم با نام «الجار ثم الدار» اثر [[علی بحرینی]]]]
'''اَلْجارَ ثُمَّ الدّار''' به‌معنای «اول همسایه بعد خانه»، جمله‌ای برگرفته از متن حدیثی معروف<ref>جمشیدی، «قواعد فهم حدیث»، ص۶۰.</ref> از [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref> از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] روایت شده که مادرم در شب جمعه‌ای تا صبح در محرابش به [[عبادت]] مشغول بود و برای مرد و زن [[مؤمن]] با ذکر نامشان زیاد [[دعا]] کرد، اما برای خودش دعا نکرد. گفتم: مادرم! چرا آن‌گونه که برای دیگران دعا می‌کنی برای خودت دعا نمی‌کنی؟ گفت: پسرم! اول همسایه بعد خانه.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref>
'''اَلْجارَ ثُمَّ الدّار''' به‌معنای «اول همسایه بعد خانه»، جمله‌ای برگرفته از متن حدیثی معروف<ref>جمشیدی، «قواعد فهم حدیث»، ص۶۰.</ref> از [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref> از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] روایت شده که مادرم در شب جمعه‌ای تا صبح در محرابش به [[عبادت]] مشغول بود و برای مرد و زن [[مؤمن]] با ذکر نامشان زیاد [[دعا]] کرد، اما برای خودش دعا نکرد. گفتم: مادرم! چرا آن‌گونه که برای دیگران دعا می‌کنی برای خودت دعا نمی‌کنی؟ گفت: پسرم! اول [[همسایه‌داری|همسایه]] بعد خانه.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref>


[[شیخ صدوق]] در باب ۱۴۵ از [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب عَلَل الشرائع]] دو حدیث با دو سند متفاوت نقل کرده که عبارت اَلجارَ ثُمَّ الدّارَ را در بر دارد. روایت اول از امام حسن(ع) و دومی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] به نقل از پدرانش است که اختلاف مضمونی چندانی ندارند.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref> [[شیخ حر عاملی]] دعا برای مؤمنان دیگر پیش از دعا برای خود را [[مستحب]] دانسته و در [[وسائل الشیعة (کتاب)|کتاب وسائل الشیعه]] برای آن بابی قرار داده است. وی این دو حدیث را در شمار دلایل نظر خود می‌آورد.<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref>
[[شیخ صدوق]] در باب ۱۴۵ از [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب عَلَل الشرائع]] دو حدیث با دو سند متفاوت نقل کرده که عبارت اَلجارَ ثُمَّ الدّارَ را در بر دارد. روایت اول از امام حسن(ع) و دومی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] به نقل از پدرانش است که اختلاف مضمونی چندانی ندارند.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref> [[شیخ حر عاملی]] دعا برای مؤمنان دیگر پیش از دعا برای خود را [[مستحب]] دانسته و در [[وسائل الشیعة (کتاب)|کتاب وسائل الشیعه]] برای آن بابی قرار داده است. وی این دو حدیث را در شمار دلایل نظر خود می‌آورد.<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref>