التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۶

۵۷۷ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳

جز

←‏جایگاه تفسیر التبیان

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۲۷۶

ویرایش

@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 == ویژگی‌های کتاب ==
-شیخ طوسی در التبیان نگاهی جامع داشته و همه علوم قرآنی را در تفسیر قرآن به کار بسته است؛ علومی چون لغت‌شناسی، قرائت، معنا و تفسیر آیات، اِعراب، اسباب‌النزول، ناسخ و منسوخ، و مکی و مدنی‌بودن.<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۶۲.</ref>
+شیخ طوسی در التبیان نگاهی جامع داشته و همه علوم قرآنی را در تفسیر قرآن به کار بسته است؛ علومی چون لغت‌شناسی، قرائت، اِعراب، اسباب‌النزول، ناسخ و منسوخ، و مکی و مدنی‌بودن.<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۶۲.</ref> همچنین تفسیر و تأویل، محکم و متشابه، وجوه اعجاز قرآن و بررسی اسامی قران و سوره‌ها.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ق، ص۲۴۸.
-* التبیان از تفاسیری است که آنها را به لحاظ منابع به‌کار رفته، «چند منبعی» یا «جامع» می‌خوانند. در این روش، مفسر از منابع و مستندات تفسیری متعددی از جمله قرآن، روایت و عقل در استنباطات تفسیری خود سود می‌برد.<ref>رک: معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۴۵ </ref> التبیان بدین لحاظ که در تفسیر آیات همزمان از منبع عقل و نقل بهره برده، از تفاسیر پیشین شیعه ممتاز است.
-* [[تفسیر کلامی]]: شیخ طوسی در مباحث عقلی، فلسفی و کلامی چیره بوده و از این‌رو، به تناسب موضوعات، از موضوعات کلامی بسیار یاد کرده و از روش عقلی برای تبیین معانی آیات بهره برده است. او در برخی مواضع، هنگام تفسیر یک [[آیه]]، اندیشه‌های فرقه‌های کلامی مانند [[مرجئه]] را نیز نقل و نقد کرده است.<ref>برای نمونه نک: طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۸۱. </ref><br />
-* [[تفسیر ادبی]]: روش تحلیل لغوی، صرفی و نحوی کلمات برای راه یافتن به معانی آیات در این تفسیر قابل توجه است.<ref>برای نمونه نک: طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۳.</ref> شیخ طوسی از منابع معتبر ادبی و اشعار فصیح عربی برای تحلیل لغوی سود برده است.<ref>نک: ذیل عنوان منابع در همین مقاله.</ref>
-*در غالب موارد، هنگام تفسیر یک [[آیه]] آرای مفسران نخستین قرآن و اقوال کسانی مانند ابن عباس که از منابع تفسیری اهل سنت‌اند، ذکر و بررسی شده است.<ref>برای نمونه نک: طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۷.</ref>
+[[ویژه:Categories|رده‌ها]]</ref>
+تفسیر قرآن به قرآن،<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۹۳.
+[[ویژه:Categories|رده‌ها]]</ref> استفاده از روایات صحیح که مخالف با قران و عقل نباشند،<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۱۲۷-۱۲۸.
+[[ویژه:Categories|رده‌ها]]</ref> طرح گسترده مباحث کلامی از دیگر ویژگی‌های کتاب است.<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۱۵۹.
+[[ویژه:Categories|رده‌ها]]</ref>
+در این کتاب، پس از ذکر هر آیه، نخست واژه‌های نامفهوم آن بررسى و اختلاف قرائت بیان می‌شود. سپس دیدگاه‌های مختلفی تفسیری درباره ان بررسی می‌شود. آنگاه مفهوم آيه با رعايت ايجاز لفظ و كمال معنا بيان می‌شود. همچنين اسباب نزول آيه و مسائل كلامى و فقهی مربوط به آن ذکر می‌شود. و اندیشه‌های مخالف با رعایت ادب نقد می‌شود.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ق، ص۲۴۸.</ref>
 == محتوا و ساختار==
 *این اثر، تفسیر همه سوره‌ها و آیات قرآن را به ترتیب کتابت در بر دارد. تفسیرهای پیشین شیعه، مانند تفسیر [[ابوحمزه ثمالی]] (م ۱۴۸ ق)،  [[تفسیر امام حسن عسکری (ع)]]، [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات‌ کوفی]] (از اعلام قرن سوم و چهارم قمری)و [[تفسیر قمی]] (اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم قمری)، برخی آیات قرآن را بررسی نکرده‌اند.