عدة الداعی و نجاح الساعی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
imported>Hrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = | | عنوان = عدة الداعی و نجاح الساعی | ||
| عنوان اصلی = | | عنوان اصلی = | ||
| برگرداننده = | | برگرداننده = | ||
| تصویر = کتاب عدة الداعی.jpg | | تصویر = کتاب عدة الداعی.jpg | ||
| زیرنویس تصویر = [[پرونده:کتاب عدة الداعی.jpg|بندانگشتی]] | | زیرنویس تصویر = [[پرونده:کتاب عدة الداعی.jpg|بندانگشتی]] | ||
| نویسنده = [[ابن فهد حلی]] ( | | نویسنده = [[ابن فهد حلی]] (متوفای 841 ق) | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
| طراح جلد = | | طراح جلد = | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| مجموعه = ۱ جلد | | مجموعه = ۱ جلد | ||
| موضوع = [[ادعیه]] | | موضوع = [[دعا|ادعیه]] | ||
| سبک = روایی | | سبک = روایی | ||
| ناشر = دارالاضواء | | ناشر = دارالاضواء | ||
| ناشر فارسی = | | ناشر فارسی = | ||
| محل انتشارات = بیروت | | محل انتشارات = [[بیروت]] | ||
| تاریخ نشر = | | تاریخ نشر = | ||
| تاریخ نشر فارسی = | | تاریخ نشر فارسی = | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''عُدّةُ الدّاعي و نَجاحُ السّاعي''' کتابی عریی تألیف جمال الدين، [[ابن فهد حلی|احمد بن محمد بن فهد حلى]]، متوفاى 841 ق است. این کتاب مشهورترین اثر ابن فهد حلی و یکی از مهمترین کتابها در موضوع [[دعا|ادعیه]] و [[اخلاق]] است. مؤلف در این کتاب به مباحثی چون تعریف دعا، ترغیب بر آن، کیفیت و آداب دعا خواندن و ... می پردازد. | '''عُدّةُ الدّاعي و نَجاحُ السّاعي''' کتابی عریی تألیف جمال الدين، [[ابن فهد حلی|احمد بن محمد بن فهد حلى]]، متوفاى 841 ق است. این کتاب مشهورترین اثر ابن فهد حلی و یکی از مهمترین کتابها در موضوع [[دعا|ادعیه]] و [[اخلاق]] است. مؤلف در این کتاب به مباحثی چون تعریف دعا، ترغیب بر آن، کیفیت و آداب دعا خواندن و ... می پردازد. |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۰۲
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | ابن فهد حلی (متوفای 841 ق) |
موضوع | ادعیه |
سبک | روایی |
زبان | عربی |
مجموعه | ۱ جلد |
اطلاعات نشر | |
ناشر | دارالاضواء |
عُدّةُ الدّاعي و نَجاحُ السّاعي کتابی عریی تألیف جمال الدين، احمد بن محمد بن فهد حلى، متوفاى 841 ق است. این کتاب مشهورترین اثر ابن فهد حلی و یکی از مهمترین کتابها در موضوع ادعیه و اخلاق است. مؤلف در این کتاب به مباحثی چون تعریف دعا، ترغیب بر آن، کیفیت و آداب دعا خواندن و ... می پردازد.
درباره مؤلف
ابوالعباس جمال الدین احمد بن شمس الدین محمد بن فَهْد حِلّى اَسَدی (757-841ق)، از عالمان، فقیهان و محدّثان امامى و شـهـرت او بيشتر در اخلاق، دعا و سیر و سلوک است. او در 841 ه.ق کربلا وفات یافت و در باغ نقیب علویین به خاک سپرده شد.
علت نام گذاری
مؤلف در مقدمه کتاب می نویسد: چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر دست یازیده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.[۱]
ابواب كتاب
ابن فهد كتاب خود را اين چنين تقسيم كرده است:
- مقدمه: در تعريف دعا و معنای لغوی و اصطلاحی آن است. مقدمه كه مختصر است بيشتر عنايت به ذكر اخبار «مَن بَلَغ» دارد كه هر كس حديثى در استحباب چيزى بشنود و به آن عمل كند ثواب آن را مىبرد، اگر چه پيامبر(ص) آن را نگفته باشد.
ابواب كتاب، شامل شش باب است به اين ترتيب:
- باب اول، ترغيب بر دعا است از راه عقل و نقل؛ در اين باب ابتدا دليلى عقلى بر لزوم دعا كردن بنده آورده، پس از آن روايات پيامبر(ص) و ائمه(ع) را ذكر كرده است. همچنين آيات قرآن را آورده و بر آنها استدلال نموده است. مؤلف در بين مطالب، اشكالات متعددى كه ممكن است به ذهن انسان خطور كند را مطرح كرده و به آنها جوابهاى كاملى داده است.
- باب دوم، در اسباب اجابت دعا؛ ابن فهد در اين قسمت، هفت عامل اساسى را مطرح كرده از جمله خود دعا، وقت دعا، مکان دعا، اوقات دعا و... سپس پيرامون هر يک، روايات مربوطه را ذكر كرده است.
- باب سوم، در دعا كننده: اين باب در 2 بخش مرتب شده؛ اول، آنها كه دعايشان مستجاب مىشود. دوم، آنها كه دعايشان مستجاب نمىشود. و روايات پيرامون هر يک.
- باب چهارم، در كيفيت دعا؛ شامل:
- مقدمات دعا، مانند: طهارت، استعمال بوی خوش، استقبال قبله و...
- آداب مقارن دعا مانند تكرار، مخفى كردن دعا، گروهى دعا كردن و...
- آداب بعد از دعا، مانند هميشگى بودن دعا، كشيدن دست به صورت و صلوات فرستادن، ترک گناهان بعد از دعا و...
- خاتمه، بحثى در ریا و عُجب با استفاده از روايات معصومين(ع) که شامل معناى آنها، خطرات، راه علاج و... مىشود.
- باب پنجم، در ذکر است. ابن فهد استحباب ذکر در همه اوقات را متذکر شده و سپس بعضی از اذکار را از جمله ذکر تحمید، تهلیل و تکبیر، تسبیحات اربعه و ... بر شمرده است.
- باب ششم، در تلاوت قرآن: ابن فهد درباره قرآن در خانه داشتن و قرائت آن، قرائت قرآن قبل از خواب، شفا گرفتن به قرآن و ... سخن می گوید. در پايان اين باب نيز، فوايدى از آيات و سور قرآن ذكر كرده است.
- خاتمه: ابن فهد حلى، در خاتمه، اسماءالله الحسنى را با ذكر روايتى از پیامبر(ص) بيان كرده، پس از آن هر يک از 99 اسم الهى را توضيحى مختصر داده و در پايان نكتۀ ظريفى در مورد تكثّر اسماء الهى و يگانه بودن خداوند و وجه جمع اين دو بيان نموده است.[۲]
پژوهش های پیرامون کتاب
تلخيص کتاب
مؤلف پس از تأليف كتاب، تصميم به تلخيص آن گرفت. علت آن را هم اين دانسته كه كتاب حاضر براى كسانى است كه تفصيل را بخواهند، لذا تلخيص آن را با نام «نبذة الباغي في ما لا بد منه من آداب الداعي» تأليف كرد.[۳]
ترجمه
كتاب «عدة الداعى» به لحاظ جامعيت و نظم زيباى كتاب و جايگاه رفيع مؤلف آن و توجه خواص و عامۀ مردم، در چند نوبت ترجمه شده تا نفع آن براى استفاده كنندگان به حد اكثر برسد. از جمله ترجمههاى كتاب مىتوان به موارد ذيل اشاره نمود:
- ترجمه كتاب توسط على بن حسن زوارى با نام «مفتاح النجاة» كه از شاگردان محقق كركى و استاد ملا فتح الله كاشانى است.
- ترجمهاى توسط نصير الدين، محمد انصارى در سال 967 ق
- ترجمه كتاب توسط سيد صادق توشخانكى در سال 1301 ق.[۴]
- ترجمه محمد حسین نائیحی با عنوان آداب راز و نیاز به درگاه بی نیاز، قدس، چاپ دوم 1386ش.
- ترجمه حسین فشاهی، كتابفروشی جعفری، مشهد
- ترجمه شیخ حسین غفاری ساروی با عنوان آئین بندگی و نیایش، مؤسسه معارف اسلامی، 1417ق، قم.[۵]
چاپ
این کتاب، بارها در هند و ایران به چاپ رسیده است. برخی چاپها عبارتند از:
- چاپ سنگی 1274ق، ایران؛
- تحقیق احمد موحدی قمی که توسط کتابخانه وجدانی در قم چاپ شد.
- تحقیق مؤسسه معارف اسلامی، 1420ق، قم.[۶]
پیوند به بیرون
پانویس
منابع
- تهرانی، آقابزرگ، الذریعه، بیروت، دارالاضواء.
- حلی، احمد بن فهد، عدة الداعی، قم، مکتبة وجدانی.