Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
شیث (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
اضافه کردن مطالب
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جز (جابجایی متن) |
(اضافه کردن مطالب) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شیث(ع)''' دومین [[نبوت|پیامبر]] پس از [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]]، از فرزندان آدم و [[حوا]] و برادر کوچک [[هابیل]] و [[قابیل]] است. تولد او هدیه‌ای از جانب [[خدا]] برای آدم(ع) در ازای کشته‌شدن فرزندش [[هابیل]] بود. از این رو به هبةالله شهرت داشت. | '''شیث(ع)''' دومین [[نبوت|پیامبر]] پس از [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]]، از فرزندان آدم و [[حوا]] و برادر کوچک [[هابیل]] و [[قابیل]] است. تولد او هدیه‌ای از جانب [[خدا]] برای آدم(ع) در ازای کشته‌شدن فرزندش [[هابیل]] بود. از این رو به هبةالله شهرت داشت. | ||
به فرمان خدا شیث جانشین آدم و پیامبر بعد از وی شد. او دارای چندین صحیفه آسمانی بود و برخی تعداد [[صحیفه|صحیفه‌های]] شیث را تا ۵۰ صحیفه ذکر کرده‌اند. در منابعی به فرمانروایی و حکومت شیث پس از درگذشت آدم(ع) اشاره شده است. همسر شیث [[حوریه|حوریه‌ای]] دانسته شده است. در عین حال برخی گزارش‌ها از [[ازدواج]] او با اقلیما، خواهر [[قابیل]]، سخن گفته‌اند. او دارای چهار فرزند بوده است. نخستین فرزندش [[ | به فرمان خدا شیث جانشین آدم و پیامبر بعد از وی شد. او دارای چندین صحیفه آسمانی بود و برخی تعداد [[صحیفه|صحیفه‌های]] شیث را تا ۵۰ صحیفه ذکر کرده‌اند. در منابعی به فرمانروایی و حکومت شیث پس از درگذشت آدم(ع) اشاره شده است. همسر شیث [[حوریه|حوریه‌ای]] دانسته شده است. در عین حال برخی گزارش‌ها از [[ازدواج]] او با اقلیما، خواهر [[قابیل]]، سخن گفته‌اند. او دارای چهار فرزند بوده است. نخستین فرزندش [[إنوش]] نام داشت. | ||
به گفته مورخان در میان فرزندان آدم، نسل بشر از جانب شیث ادامه یافت. عمر وی ۹۱۲ سال و محل دفن او [[کوه ابوقبیس]] ذکر شده است. در منطقه [[بعلبک]] در شرق [[لبنان]] شهری به نام [[نبی‌شیث]] است که در آن مقبره بزرگی منسوب به شیث قرار دارد. | به گفته مورخان در میان فرزندان آدم، نسل بشر از جانب شیث ادامه یافت. عمر وی ۹۱۲ سال و محل دفن او [[کوه ابوقبیس]] ذکر شده است. در منطقه [[بعلبک]] در شرق [[لبنان]] شهری به نام [[نبی‌شیث]] است که در آن مقبره بزرگی منسوب به شیث قرار دارد. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
شیث سومین فرزند پسر [[آدم(ع)]] و [[حوا]] و برادر کوچک [[هابیل]] و [[قابیل]] است. بر اساس گزارش‌های تاریخی [[خدا]] پس از ناراحتی و شکوه آدم(ع) از قتل هابیل، در ازای هابیل، فرزندی به نام شیث به او عطا کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> از این‌رو کنیه شیث، هبة الله یعنی هدیه خداست. تولد شیث در ۱۳۰ سالگی آدم اتفاق افتاد.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه۲۵-۲۶؛ ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۹۵.</ref> شیث | شیث سومین فرزند پسر [[آدم(ع)]] و [[حوا]] و برادر کوچک [[هابیل]] و [[قابیل]] است. بر اساس گزارش‌های تاریخی [[خدا]] پس از ناراحتی و شکوه آدم(ع) از قتل هابیل، در ازای هابیل، فرزندی به نام شیث به او عطا کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> از این‌رو کنیه شیث، هبة الله یعنی هدیه خداست. تولد شیث در ۱۳۰ سالگی آدم اتفاق افتاد.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه۲۵-۲۶؛ ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۹۵.</ref> | ||
شیث به مانند دیگر فرزندان آدم و حوا به صورت دوقلوی دختر و پسر به دنیا می‌آمد و نام خواهرش عزوراء بود.<ref>ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۱۸.</ref> البته براساس برخی منابع دیگر او تنها متولد شد.<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۲، ص۳۸۲.</ref> | |||
===ازدواج و فرزندان=== | ===ازدواج و فرزندان=== | ||
متون تاریخی همسر شیث را [[حوریه|حوریه‌ای]] دانسته‌اند که ازدواج آنان به درخواست [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] صورت گرفته است. حاصل این [[ازدواج]] چهار فرزند بوده که نخستین آن [[انوش]]، جانشین وی بود.<ref>داورپناه، انوار العرفان، ۱۳۶۶ش، ج۸، ص۱۳؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۵.</ref> شیث ۱۰۵ ساله بود که فرزندش انوش به دنیا آمد.<ref>عسکری، عقاید اسلام در قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۱۰۱.</ref> | متون تاریخی همسر شیث را [[حوریه|حوریه‌ای]] دانسته‌اند که ازدواج آنان به درخواست [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] صورت گرفته است. حاصل این [[ازدواج]] چهار فرزند بوده که نخستین آن [[انوش]]، جانشین وی بود.<ref>داورپناه، انوار العرفان، ۱۳۶۶ش، ج۸، ص۱۳؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۵.</ref> شیث ۱۰۵ ساله بود که فرزندش انوش به دنیا آمد.<ref>عسکری، عقاید اسلام در قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۱۰۱.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
آدم برای آنکه شیث نیز بر اثر [[حسادت]] [[قابیل]]، به سرنوشت [[هابیل]] دچار نشود به شیث توصیه کرد علم و مقام خود را از قابیل پنهان کند.<ref>ملکی میانجی، مناهج البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> از این‌رو شیث تا مدتی در حال [[تقیه]] به سر می‌برد.<ref>طبری، ترجمه تفسیر طبری، ۱۳۵۶ش، ج۲، ص۳۹۹.</ref> گزارش‌هایی نیز وجود دارد که به تهدید شیث از سوی قابیل پس از جانشین شدن شیث اشاره کرده‌اند.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۰۴.</ref> | آدم برای آنکه شیث نیز بر اثر [[حسادت]] [[قابیل]]، به سرنوشت [[هابیل]] دچار نشود به شیث توصیه کرد علم و مقام خود را از قابیل پنهان کند.<ref>ملکی میانجی، مناهج البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> از این‌رو شیث تا مدتی در حال [[تقیه]] به سر می‌برد.<ref>طبری، ترجمه تفسیر طبری، ۱۳۵۶ش، ج۲، ص۳۹۹.</ref> گزارش‌هایی نیز وجود دارد که به تهدید شیث از سوی قابیل پس از جانشین شدن شیث اشاره کرده‌اند.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۰۴.</ref> | ||
از امام صادق(ع) نقل شده زمانی که حضرت آدم(ع) درگذشت، شیث از جبرئیل خواست که جلو ایستاده و بر جنازه حضرت آدم نماز بگزارد. جبرئیل گفت: خداوند ما را بر سجده به پدر تو دستور داد و ما بر فرزندان نیکوکار او پیشی نمی‌گیریم و تو بهترین فرزندان آدم هستی».<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۱۶۳.</ref> | |||
===صحف شیث=== | ===صحف شیث=== | ||
شیث مانند [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] و سایر [[نبوت|پیامبران]] دارای چندین صحیفه آسمانی بود. اعداد ۵۰ صحیفه، بیشترین تعدادی است که به صحیفه‌های شیث منسوب است.<ref>طبری، ترجمه تفسیر طبری، ۱۳۵۶ش، ج۲، ص۳۹۹؛ معانی الأخبار، ص۳۳۳ به نقل از امام حسن عسکری، التفسیر المنسوب إلی الإمام الحسن بن علی العسکری علیهم السلام، ۱۴۰۹ق، ص۱۵۳.</ref> | شیث مانند [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم(ع)]] و سایر [[نبوت|پیامبران]] دارای چندین صحیفه آسمانی بود. اعداد ۵۰ صحیفه، بیشترین تعدادی است که به صحیفه‌های شیث منسوب است.<ref>طبری، ترجمه تفسیر طبری، ۱۳۵۶ش، ج۲، ص۳۹۹؛ معانی الأخبار، ص۳۳۳ به نقل از امام حسن عسکری، التفسیر المنسوب إلی الإمام الحسن بن علی العسکری علیهم السلام، ۱۴۰۹ق، ص۱۵۳.</ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۶: | ||
==اعتقاد صابئان به شیث== | ==اعتقاد صابئان به شیث== | ||
برخی [[صابئین|صابئان]] | برخی [[صابئین|صابئان]] برخی از کتاب مقدس خود را همان صحف شیث می‌دانند.<ref>میدانی، معارج التفکر و دقائق التدبر، ۱۳۶۱ش، ج۷، ص۵۴۶.</ref> برخی مورخان معتقدند صابئان از مردمان سریانی، قدیمی‌ترین امت روی زمین هستند که نسل خود را به صابی یکی از فرزندان شیث برمی‌گردانند.<ref>میدانی، معارج التفکر و دقائق التدبر، ۱۳۶۱ش، ج۷، ص۵۴۶؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۹۱.</ref> | ||
==فص شیثی== | ==فص شیثی== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۶: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ابن‌اثیر، عزالدین علی، کامل تاریخ بزرگ اسلام و ایران، ترجمه ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱ش. | * ابن‌اثیر، عزالدین علی، کامل تاریخ بزرگ اسلام و ایران، ترجمه ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱ش. | ||
* ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، محقق، عطا، محمد عبدالقادر، عطا، مصطفی عبدالقادر، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | |||
* ابن عربی، محیی‌الدین، فصوص الحکم، به کوشش ابوالعلاء عفیفی، بیروت، دارالکتاب‌العربی، ۱۴۰۰ق. | * ابن عربی، محیی‌الدین، فصوص الحکم، به کوشش ابوالعلاء عفیفی، بیروت، دارالکتاب‌العربی، ۱۴۰۰ق. | ||
* ابن‌العبری، ابوالفرج ملطی، مختصر تاریخ الدول، ترجمه عبد المحمد آیتی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | * ابن‌العبری، ابوالفرج ملطی، مختصر تاریخ الدول، ترجمه عبد المحمد آیتی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۷: | ||
* سمرقندی، نصر بن محمد، تفسیر السمرقندی المسمی بحر العلوم، محقق: عمر عمروی، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۶ق. | * سمرقندی، نصر بن محمد، تفسیر السمرقندی المسمی بحر العلوم، محقق: عمر عمروی، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۶ق. | ||
* شرفالدین، جعفر، الموسوعة القرآنیة، خصائص السور، مراجعه: احمد حاطوم/محمد توفیق، ابوعلی، بیروت، دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق. | * شرفالدین، جعفر، الموسوعة القرآنیة، خصائص السور، مراجعه: احمد حاطوم/محمد توفیق، ابوعلی، بیروت، دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق. | ||
* شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق. | |||
* طبرانی، سلیمان بن احمد، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم(الطبرانی)، اردن، اربد، دارالکتاب الثقافی، چاپ اول، ۲۰۰۸م. | * طبرانی، سلیمان بن احمد، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم(الطبرانی)، اردن، اربد، دارالکتاب الثقافی، چاپ اول، ۲۰۰۸م. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مصحح: یزدی طباطبایی، فضل الله/هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مصحح: یزدی طباطبایی، فضل الله/هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||