عبدالعلی مزاری: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالعلی مزاری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۷

۹۰ بایت حذف‌شده ، ‏۹ اکتبر ۲۰۱۹

جز

←‏حزب وحدت اسلامی افغانستان

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Fayaz

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 ===حزب وحدت اسلامی افغانستان===
-عبدالعلی مزاری اوایل ۱۳۶۵ به افغانستان بازگشت و در شرایطی که توانسته بود قدرت و نفوذ خود را به تدریج در سازمان نصر افزایش دهد و به برجسته‌ترین رهبر سازمان تبدیل شود، تلاش فراوانی برای متحد کردن گروه‌های شیعی به کار بست.
+عبدالعلی مزاری اوایل ۱۳۶۵ به [[افغانستان]] بازگشت و در شرایطی که توانسته بود قدرت و نفوذ خود را به تدریج در سازمان نصر افزایش دهد و به برجسته‌ترین رهبر سازمان تبدیل شود، تلاش فراوانی برای متحد کردن گروه‌های شیعی به کار بست. از بهار ۱۳۶۷ش که سازمان نصر و گروه رقیبش، [[پاسداران جهاد اسلامی]]، منشور اتحاد را امضا کردند، تا تیر ۱۳۶۸ش که احزاب شیعه ۱۳ ولایت شیعه‌نشین افغانستان به میثاق وحدت رسیدند و احزاب خود را منحل اعلام کردند، مقدمات برای تاسیس [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] فراهم شد. حزب وحدت اسلامی افغانستان پس از آغاز رهبری مزاری، به نیرومندترین حزب شیعه افغانستان تبدیل شد و [[بامیان]]، ستاد مرکزی حزب و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و نظامی شد.<ref>دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۳۹.</ref>
-از بهار ۱۳۶۷ که سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی، منشور اتحاد را امضا کردند، تا تیر ۱۳۶۸ که احزاب شیعه ۱۳ ولایت شیعه‌نشین افغانستان به میثاق وحدت رسیدند و احزاب خود را منحل اعلام کردند، مقدمات برای تاسیس [[حزب وحدت اسلامی افغانستان]] فراهم شد و محمد اکبری به عنوان یک سال، به عنوان رییس شورای مرکزی حزب وحدت انتخاب شد.
+=== به قدرت رسیدن مجاهدان در کابل ===
-حزب وحدت اسلامی افغانستان پس از آغاز رهبری مزاری، به نیرومندترین حزب شیعه افغانستان تبدیل شد و [[بامیان]]، ستاد مرکزی حزب و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و نظامی شد.<ref>دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۳۹.</ref>
-==== به قدرت رسیدن مجاهدان در کابل ====
 پس از آنکه مجاهدان در اردیبهشت ۱۳۷۱ش توانستند دولت کمونیستی نجیب‌الله را ساقط کنند و وارد [[کابل]] گردند، نیروهای [[حزب وحدت اسلامی]] در مناطق شیعه‌نشین کابل مانند افشار، چنداول، دشت برچی، کارته سخی، کارته سه و کارته چهار مستقر شد. مزاری نیز از [[بامیان]] به کابل رفت.
 حزب وحدت اسلامی پس از تشکیل دولت اسلامی [[مجاهد|مجاهدین]]، در این دولت عضو بود و با گروه‌های اصلی آن، حزب جمعیت اسلامی افغانستان به رهبری ربانی و نیز گروه شورای نظار به ریاست احمدشاه مسعود روابط حسنه داشت. اما پس از عدم پایبندی آنان به توافق‌نامه‌ها بویژه عدم واگذاری کامل سهم [[شیعه|شیعیان]] [[هزاره]] در دولت، حزب وحدت تصمیم گرفت از دولت خارج شود. پس از آن بود که مناطق شیعه‌نشین کابل زیر حملات نیروهای ربانی و مسعود و نیروهای حزب اتحاد اسلامی به فرماندهی عبدالرسول سیاف ـ با اندیشه‌های وهابی ـ قرار گرفت. در یکی از بزرگ‌ترین این حملات در [[۲۲ بهمن]](حوت) ۱۳۷۱ش، در محله افشار در غرب کابل، صدها تن از ساکنان غیرنظامی هزاره و شیعه این محله قتل عام شد. <ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، ۱۳۹۲ش، ص ۴۱</ref>
 جدا شدن از دولت ربانی و نیز فشارها، سیاست تهدید و تطمیع و تبلیغات شدید سیاسی و نیز حملات پیوسته و  سنگین نظامی علیه حزب وحدت که هزینه انسانی و مالی فراوان بر آن وارد کرد؛ باعث شد برخی از مسئولان ارشد حزب وحدت، از اقدامات مزاری انتقاد شدید کنند و خواستار گفتگو، صلح و پذیرش درخواست‌های ربانی و احمدشاه مسعود شدند. در نتیجه اولین انشعاب در حزب وحدت بوجود آمد و برخی ناراضیان مانند محمد اکبری، از این حزب جدا شده و به دولت ربانی پیوستند.<ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، تهران، ۱۳۹۲ش، ص ۳۸-۴۱</ref>
@@ خط ۸۱: / خط ۷۸: @@
 پس از ظهور [[طالبان]] این گروه با تصرف مناطق جنوبی مانند [[قندهار]] و هلمند، به سمت [[کابل]] پیشروی کرد. دو ولایت زابل و [[غزنی]] پس از مقاومت اندک، تصرف شد و طالبان به حومه جنوبی کابل رسید.
-در این زمان، درگیری نیروهای ربانی و احمدشاه مسعود و متحدین‌ش، با حزب وحدت ادامه داشت که تلفات و خسارات فراوانی را برجای گذاشت. مزاری برای ایجاد درگیری بین این نیروها و طالبان، و نیز به دلیل خوش‌بینی به طالبان ـ که افکار واقعی خود را تا آن زمان آشکار نکرده بود ـ تصمیم گرفت موافقت‌نامه‌ای با این گروه امضا کند. بر اساس این توافق، حزب وحدت باید مواضع خط مقدم و سلاح‌های سنگین خود را به طالبان واگذار می‌کرد و نیروهای این گروه، به عنوان نیروی حائل بین مواضع حزب وحدت در غرب [[کابل]] و نیروهای مسعود مستقر می‌شدند. مزاری به توافق عمل کرد، اما طالبان با ورود به کابل، به توافق پشت پا زد و در پی خلع سلاح کامل سربازان حزب وحدت، و تصرف همه مناطق تحت کنترل آنان برآمد. سپس رهبر حزب وحدت و برخی از یاران نزدیکش را دستگیر کرده و به قندهار فرستاد. مزاری در [[۲۲ اسفند]] (حوت) ۱۳۷۳ش در بین راه و در هلی‌کوپتر، همراه یارانش توسط طالبان شهید شد.
+در این زمان، درگیری نیروهای ربانی و احمدشاه مسعود و متحدین‌ش، با حزب وحدت اسلامی ادامه داشت که تلفات و خسارات فراوانی را برجای گذاشت. مزاری برای ایجاد درگیری بین این نیروها و طالبان، و نیز به دلیل خوش‌بینی به طالبان ـ که افکار واقعی خود را تا آن زمان آشکار نکرده بود ـ تصمیم گرفت موافقت‌نامه‌ای با این گروه امضا کند. بر اساس این توافق، حزب وحدت باید مواضع خط مقدم و سلاح‌های سنگین خود را به طالبان واگذار می‌کرد و نیروهای این گروه، به عنوان نیروی حائل بین مواضع حزب وحدت در غرب [[کابل]] و نیروهای مسعود مستقر می‌شدند. مزاری به توافق عمل کرد، اما طالبان با ورود به کابل، به توافق پشت پا زد و در پی خلع سلاح کامل سربازان حزب وحدت، و تصرف همه مناطق تحت کنترل آنان برآمد. سپس رهبر حزب وحدت و برخی از یاران نزدیکش را دستگیر کرده و به قندهار فرستاد. مزاری در [[۲۲ اسفند]] (حوت) ۱۳۷۳ش در بین راه و در هلی‌کوپتر، همراه یارانش توسط طالبان شهید شد.
 ==خاکسپاری و پس از مرگ==