عبدالامیر جمری
 الشیخ عبدالامیر الجمري | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالامیر |
| لقب | جمری |
| تاریخ تولد | ۱۹۳۷ میلادی |
| زادگاه | بحرین |
| تاریخ وفات | ۲۰۰۶ میلادی |
| محل دفن | بحرین |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | آیت‌الله خویی، سید محمدباقر صدر |
| محل تحصیل | بحرین، نجف |
| اجازه روایت از | سیدعلی فانی اصفهانی |
| تألیفات | تعاليم إسلامية، المرأة في ظل الإسلام |
| سایر | عصارة القلب (ديوان اشعار) |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | عضویت در پارلمان بحرین، عهده‌داری منصب قضاوت، مقابله با نظام حاکم بحرین |
| اجتماعی | تأسیس حوزه امام زین‌العابدین |
| وبگاه رسمی | https://aljamri.org |
عبدالامیر جمری (۱۹۳۷- ۲۰۰۶م) عالم و خطیب شیعه اهل بحرین.
وی پس از گذراندان دروس مقدماتی حوزه در زادگاهش، در ۱۹۶۱م برای تحصیل به نجف مهاجرت کرد و در آنجا از آیت الله فانی اصفهانی اجازه روایت و از مراجع تقلید وقت اجازه دریافت وجوهات شرعی و رسیدگی به امور حسبیه دریافت کرد.
شیخ جمری پس از دوازده سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، به بحرین بازگشت و مدتی عضو پارلمان ملی بحرین و قاضی دادگاه عالی مذهب جعفری شد. او در رادیو و تلویزیون بحرین سخنرانی می‌کرد و خدماتی همچون تأسیس مدرسه علمیه و تألیف کتاب از خود به جا گذاشت.
وی از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت بود.
زندگی و تحصیلات
عبدالامیر جمری در سال ۱۳۵۶ق/۱۹۳۷م در منطقه بنی‌جمرة در بحرین متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند و همزمان با آن نزد خطبای معروف بحرین همچون ملاعطیه جمری، ملایوسف جمری و ملاعبدالله بلادی شاگردی کرد. او از سن هفده سالگی به سخنرانی در مجالس حسینی پرداخت.
وی از سال ۱۹۵۶م به مدت دو سال به تحصیل دروس مقدماتی ادبیات عرب، فقه و عقاید مشغول شد. سپس در سال ۱۹۶۱م به توصیه استادش برای ادامه تحصیل در حوزه علمیه نجف به نجف مهاجرت کرد. دروس سطح حوزوی را در این حوزه، نزد اساتیدی همچون سید علاءالدین آل بحرالعلوم و سید حسین آل حسین بحرالعلوم فراگرفت و مدتی در درس خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و درس خارج فقه سید محمدباقر صدر شرکت کرد.
جمری در سال ۱۳۹۱ق از آیت الله فانی اصفهانی اجازه روایت دریافت کرد. وی از طرف مراجع تقلید شیعه همچون سید علی سیستانی، سید علی خامنه‌ای، میرزا جواد تبریزی، محمد فاضل لنکرانی، محمدعلی اراکی، سید محمدرضا گلپایگانی، غروی و سید حسین بحرالعلوم نیز اجازه دریافت وجوهات شرعی و رسیدگی به امور حسبیه داشت.
شیخ عبدالامیر در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۶م درگذشت.
فعالیت‌های سیاسی
شیخ جمری پس از دوازده سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، به درخواست مردم زادگاهش، به بحرین بازگشت و به همراه عیسی احمد قاسم به عضویت پارلمان ملی بحرین انتخاب شد.
جمری، شش سال نائب رئیس «جمعیة النوعیة الاسلامیة» بود. ریاست این تشکل را شیخ عیسی قاسم برعهده داشت.
وی در سال ۱۹۷۷م به عنوان قاضی دادگاه عالی مذهب جعفری در بحرین منصوب شد؛ ولی در ۱۹۸۸م بر اثر اختلاف با برخی از مسئولان و اعتراض به برخی مسائل کشور، از این سمت برکنار شد و در دسامبر همان سال در خانه‌اش دستگیر شد؛ اما با تظاهرات و فشار مردم آزاد شد.
شیخ عبدالامیر در انتفاضه مردمی در اواخر سال ۱۹۹۴م نقش برجسته‌ای داشت و بر اثر آن بازداشت شد و در سال ۱۹۹۹م در دادگاه به ۱۰ سال زندان و پرداخت ۱۵ میلیون دلار محکوم شد.
فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی
جمری از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱م در مناسبت‌های مذهبی در رادیوی بحرین و گاه در تلویزیون سخنرانی داشت. او چهار سال، در مجله المواقف، نوشتن ستونی با عنوان استفسارات دینیة را برعهده داشت.
عبدالامیر در ۱۹۸۵م مدرسه امام زین‌العابدین را در روستای بنی‌جمره تأسیس کرد.
وی از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت بود.
تالیفات
تألیفات شیخ جمری عبارتند از:
- من واجبات الإسلام
- المرأة فی ظلِّ الإسلام
- من شموع العترة الطاهرة (درباره امام هادی (ع)).
وی همچنین در مجلات و روزنامه‌های عراقی و بحرینی مقالات ادبی و دینی می‌نوشت.
منابع
منبع: همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل بیت(ع)، قم، مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ۱۴۰۱ش.