الافصاح فی الامامة (کتاب)
| الافصاح فی الامامة | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده: | شیخ مفید |
| موضوع: | امامت |
| سبک: | استدلالی |
| زبان: | عربی |
| ناشر: | دارالمفید |
| تاریخ نشر: | ۱۴۱۴ق |
| مجموعه: | یک جلد |
الإفْصاحُ فی الإمامَة کتابی در اثبات عقاید شیعه درباره امامت و جانشینی پیامبر اکرم(ص)، اثر شیخ مفید است. بنا بر اشاره مؤلف در ابتدای کتاب، هرآنچه در موضوع امامت ذکر آن لازم بوده در این کتاب آمده است. این موضوع در کتابهای پیشین با این گستردگی بررسی نشده است. مؤلف با استفاده از استدلالهای کلامی به اشکالات پیرامونی موضوع امامت و آراء مختلف فرقه‌های اسلامی مانند معتزلی ها، حشویه ها و خوارج جواب داده است.
محتویات
درباره مؤلف
شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، در سال ۳۳۶ هجری در حوالی بغداد دیده به جهان گشود. او هم متکلم است و هم فقیه. ابن ندیم در فن دوم از مقاله پنجم «الفهرست» که درباره متکلمان شیعه بحث می‌کند، از او به عنوان «ابن المعلم» یاد کرده و او را ستایش مینماید.
شیوه مؤلف
شیوه مؤلف در این کتاب بیشتر جدلی است، لذا حتی به قیاس هم بر اثبات مسائل امامت استناد می‌کند. مولف سائل فرضی را تصور نموده است که اشکالات متعددی در مسائل امامت دارد و به صورت «فَاِن قالَ» اشکالات را مطرح و با «قیلَ لَه» جواب می‌دهد. این کتاب را شیخ مفید در سال ۳۷۳ق تألیف نموده است.[۱]
انگیزه تألیف
مؤلف در مقدمه این کتاب، پس از حمد و ستایش خداوند تأکید می‌کند که قصد داشته تا اصول امامت و رهبری را به گونه‌ای ترسیم کند که دانش‌پژوهان از آن اصول، به فروع و شاخه‌های آن دست یابند. وی تأکید کرده که من در این کتاب، حد و مرز امامت را مشخص کرده، به طوری که انجام فرایض دینی، پیروی و اطاعت کامل از پیامبر(ص) و برائت از دشمنان وی، با شناخت این مسأله، امکان‌پذیر می‌گردد.[۲]
ساختار و محتوای کتاب
گرچه کتاب از ساختار منظمی برخوردار نیست، اما مباحث آن را می‌توان در یک مقدمه، ۱۸ بخش، ۷ فصل و ۷ مسأله دسته‌بندی کرد.
مولف در مقدمه غرض از تالیف کتاب را که همان توضیح و تحریر مسئله امامت است بیان می‌کند و در بخش‌های متنوع، از موضوعات مربوط به قضیه امامت بحث می‌کند از قبیل: تعریف امامت، شناخت امام، دلیل بر وجوب معرفت امام، اجماع مسلمین بر امامت علی (ع) اجماع بر وجود امام بعد از نبی(ص)، افضلیت علی(ع) نزد خدا و رسول (ص) او، فساد امامت مفضول بر فاضل، اجماع بر فضایل علی (ع)، علت ندادن حق علی (ع)، عدم اقرار مهاجرین و انصار بر تقدم ابوبکر، علت سکوت امیر المومنین (ع) بر خلفاء قبل از خودش، عدم اجماع امت بر امامت ابوبکر و...
فصل اول
در فصل اول مولف سه موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد:
فصل دوم
در این فصل به مواردی می‌پردازد از قبیل عدم دلالت السابقون اول در آیه مبارکه بر ابوبکر و اصحاب بیعت شجره.
فصل سوم
در این فصل مولف از مباحثی نظیر اثبات امامت امیر المومنین از آیه «قل للمخالفین من الاعراب»، کافر بودن محارب با امیر المومنین (ع).
فصل چهارم
در این فصل از مواردی نظیر ردّ ادعای امامت ابوبکر با توجه به آیه «من یرتد منکم عن دینه» و اثبات امامت امیر المومنین (ع) از این آیه بحث می‌کند.
فصل پنجم
مؤلف در این فصل استدلال بر فضل ابوبکر به آیه «محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم» را رد کرده است.
فصل ششم
در این فصل نزول آیه «و الذی جاء بالصدق و صدق به» را در مورد ابی بکر قبول نمی‌کند. بلکه او اثبات می‌کند نزول این آیه در مورد امیر مؤمنان علی(ع) است.
فصل هفتم
مؤلف در فصل آخر از نتایج فاجعه بار تقدم دیگر خلفاء بر امیر المومنین علی (ع) سخن می‌گوید.[۳]
ویژگی‌های کتاب
- طرح مباحث به صورت پرسش و پاسخ یکی از شیوه‌های نقد و بررسی آرای مخالفین است. مولف از این شیوه کمال استفاده را کرده است و بحث‌های دقیق و جذابی پیرامون امامت در قالب پرسش و پاسخ بیان می‌کند.
- جامعیت کتاب در مبحث امامت: گرچه از شیخ مفید هم در زمینه امامت و هم دیگر مسائل کلام رسائل متعددی باقی مانده است، مانند رساله‌ای در معنی مولا، النکت فی مقدمات الاصول فی علم الکلام و... اما این کتاب تمام زوایای مخفی موضوع مهم امامت را روشن و تبیین می‌کند و اکثر مسائل قضیه امامت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- استدلال بر وجوب معرفت امام: مؤلف در آغاز کتاب استدلال مختصری مبتنی بر چهار دلیل قرآن، حدیث، اجماع و عقل، بر ضرورت معرفت امام به این صورت آورده است.[۴]
اهمیت کتاب
گرچه از شیخ مفید کتابهای متعددی در علم کلام و حتی در بررسی بعضی از مسائل مربوط به امامت برجای مانده است اما کتاب افصاح، جامعترین و مفصل‌ترین کتاب او در بحث امامت می‌باشد. این اثر، تنها کتابی است که تنها به مسأله امامت و آن هم به همه مسائل آن می‌پردازد.[۵]
نسخه‌ها و چاپ
این کتاب دارای نسخه‌های متعدد است:
- کتابخانه آستان قدس رضوی.
- کتابخانه مجلس شورای اسلامی.
- کتابخانه ملک.
- کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران.
- کتابخانه سید محسن حکیم در نجف.
- کتابخانه شیخ عبدالحسین تهرانی.
- کتابخانه میرزا محمد تهرانی در سامراء.
- کتابخانه سید ابوالحسن موسوی نجفی اصفهانی.
- کتابخانه سید ابوالحسن اصفهانی بخط سید محمد بن علی بن محمد موسوی لاریجانی.
- کتابخانه شیخ علی بن شیخ محمد رضا آل کاشف الغطاء.
- کتابخانه شیخ محمد سماوی.[۶]
این کتاب برای اولین بار در نجف اشرف، توسط المطبعة الحیدریة در سال ۱۳۶۸ ه.ق و بار دیگر در سال ۱۳۶۹ق در ۱۳۶ صفحه به چاپ رسیده است. برای مرحله سوم در تهران توسط دارالکتب الاسلامیة در سال ۱۳۹۲ق مطابق با ۱۳۵۰ش منتشر شد و در سال ۱۴۱۲ق در قم توسط موسسه البعثة به چاپ رسید.
نسخه دیگر کتاب در بیروت توسط دارُ المفید در سال ۱۴۱۴ق به چاپ رسید و طبع‌های دیگر آن در قم توسط موسسة البعثه در سال ۱۴۱۴ق و مؤتمر الشیخ المفید در سال ۱۴۱۳ق از روی نسخه البعثة افست شده است.[۷]
پانویس
- ↑ کتابخانه دیجیتال نور.
- ↑ مفید، الافصاح، ۱۴۱۴ق، ص ۲۵ و ۲۶.
- ↑ مفید، الافصاح، ۱۴۱۴ق، فهرست کتاب.
- ↑ کتابخانه دیجیتال نور.
- ↑ کتابخانه دیجیتال نور.
- ↑ مهدی صباحی، تألیفات معروف و موجود شیخ مفید:الافصاح.
- ↑ مفید، الافصاح، ۱۴۱۴ق، ص ۱۳ و ۱۴.
منابع
- مفید، محمد بن نعمان، الافصاح، بیروت، دارالامفید، ۱۴۱۴ق.
- مرکز تحقیقات کامپیوتری نور، نرم افزار آثار شیخ مفید.
- صباحی،مهدی، تألیفات معروف و موجود شیخ مفید: الافصاح، مجموعه مقالات کنگره شیخ مفید» شماره ۸۲.
