Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←چاپها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←ویژگیهای کتاب) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
شیخ طوسی در التبیان نگاهی جامع داشته و همه علوم قرآنی را در تفسیر قرآن به کار بسته است؛ علومی چون لغتشناسی، قرائت، اِعراب، اسبابالنزول، ناسخ و منسوخ، و مکی و مدنیبودن.<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۶۲.</ref> همچنین تفسیر و تأویل، محکم و متشابه، وجوه اعجاز قرآن و بررسی اسامی قران و سورهها.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ق، ص۲۴۸. | شیخ طوسی در التبیان نگاهی جامع داشته و همه علوم قرآنی را در تفسیر قرآن به کار بسته است؛ علومی چون لغتشناسی، قرائت، اِعراب، اسبابالنزول، ناسخ و منسوخ، و مکی و مدنیبودن.<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۶۲.</ref> همچنین تفسیر و تأویل، محکم و متشابه، وجوه اعجاز قرآن و بررسی اسامی قران و سورهها.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ق، ص۲۴۸. | ||
تفسیر قرآن به قرآن،<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۹۳.</ref> استفاده از روایات صحیح که مخالف با قران و عقل نباشند<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۱۲۷-۱۲۸.</ref> و طرح گسترده مباحث کلامی<ref>ایرانی، روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، ۱۳۷۱ش، ص۱۵۹.</ref> از دیگر ویژگیهای کتاب است. | |||
در این کتاب، پس از ذکر هر آیه، نخست واژههای نامفهوم آن بررسى و اختلاف قرائت بیان میشود. سپس دیدگاههای مختلفی تفسیری درباره ان بررسی میشود. آنگاه مفهوم آيه با رعايت ايجاز لفظ و كمال معنا بيان میشود. همچنين اسباب نزول آيه و مسائل كلامى و فقهی مربوط به آن ذکر میشود. و اندیشههای مخالف با رعایت ادب نقد میشود.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ق، ص۲۴۸.</ref> | |||
== گزیدههای تفسیر تبیان == | == گزیدههای تفسیر تبیان == | ||
[[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]]، در کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]]، دو کتاب تفسیری از علمای شیعه با عنوان مُختَصَرُالتّبیان معرفی کرده که خلاصه التبیاناند: یکی از آنها نوشته [[ابنادریس حلی]] است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۱۸۴.</ref>دیگری را هم ابوعبدالله محمد بن هارون، معروف به [[محمد بن محمد بن هارون بزاز حلى|ابنکال]] نوشته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص ۱۸۵.</ref> | [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]]، در کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]]، دو کتاب تفسیری از علمای شیعه با عنوان مُختَصَرُالتّبیان معرفی کرده که خلاصه التبیاناند: یکی از آنها نوشته [[ابنادریس حلی]] است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۱۸۴.</ref>دیگری را هم ابوعبدالله محمد بن هارون، معروف به [[محمد بن محمد بن هارون بزاز حلى|ابنکال]] نوشته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص ۱۸۵.</ref> |