مسیلمه کذاب: تفاوت میان نسخه‌ها

او پس از بازگشت به وطن ادعای [[نبوت|پیامبری]] کرد<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۷، ص۲۲۶.</ref> و در سال یازدهم قمری در نامه‌ای به پیامبر اکرم(ص)، مدعی شد که در [[نبوت]] با آن حضرت شریک است. رسول خدا(ص) در پاسخ او را مسیلمه کذّاب خواند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۴۶</ref> و حبیب بن زید بن عاصم را به سوی وی فرستاد، اما چون حبیب، پیامبری مسیلمه را تأیید نکرد، مسیلمه او را به [[شهادت]] رساند.<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۲۰؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۴۳.</ref> پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) زمینه برای مسیلمه فراهم شد و عده‌ای را در اطراف خویش جمع کرد و به تقلید از [[قرآن]]، کلماتی با نثر مسجع می‌ساخت و بر آنان عرضه می‌کرد؛<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۷، ص۲۲۶.</ref> از جمله: «يا ضفدع بنت ضفدعين! نقى ما تنقين، اعلاک فی الماء و اسفلک فی الطین، لا الشارب تمنعین و لا الماء تکدرین؛ اى قورباغه خانم، دختر دو قورباغه، آنچه برمی‌گزینی پاکیزه است؛ نيمى از تو در آب است و نيمى در گِل؛ نه مانع آب خوردن کسی می‌شوی و نه آب را گل‌آلود مى‌كنى.»<ref>مقریزی، إمتاع الأاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۵۲۹؛ طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ۱۹۶۲م، ج۳، ص۲۸۴.</ref>