محمدابراهیم گوهری هروی

از ویکی شیعه
محمدابراهیم گوهری هروی
اطلاعات
نام کاملمحمدابراهیم گوهری
لقبهروی
زمینه فعالیتشعر و خوشنویسی
ملیتافغانستان
تولدهرات، ۱۲۵۶ق
محل زندگیهرات و مشهد
وفاتنامشخص
محل دفننامشخص (احتمالا مشهد)
مذهبشیعه
هم زمان باافغانستان: شیرعلی خان و عبدالرحمن خان ایران: ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه
کتاب‌هاطغیان البکاء، ذریعةالرضویه
دیوان اشعاردارد
تخلصگوهری
علت شهرتسرودن منقبت و مرثیه برای اهل‌بیت (ع)


محمدابراهیم گوهری هروی (تولد:۱۲۵۶ق- وفات نامشخص) شاعر و منقبت‌سرای شیعه اهل هرات بود که در ۱۳۰۸ق پس از کشتار شیعیان هزاره توسط عبدالرحمن خان و تهدید و احضارش به کابل، به مشهد رفت. او از ۱۴ سالگی تا اواخر عمرش، به سرودن ۴۰هزار بیت، گردآوری چند صدهزار بیت و خوشنویسی صدها بیت پرداخت که بخش بزرگ آن در نیایش خداوند، اصول دین، مدح و مرثیه معصومین(ع) بوده است.

طغیان البکاء، ذریعة الرضویه، ریحان العرفا و انهار البکاء و احیاءالشعرا از آثار او است. گوهری، رباعیات صواعق الارواح را درباره شهادت امام حسین(ع) و قصیده جامع الاشیاء را درباره انتظار ظهور برای امام زمان(ع) سروده است. بیشتر نسخه‌های خطی آثار و دست‌خط گوهری در کتابخانه و موزه ملک نگه‌داری می‌شود.

زندگی

محمدابراهیم گوهری سال ۱۲۵۶ق در هرات به‌دنیا آمد. پدرش ملا آقا بابا، فرزند حسن کلابی هروی ملقب به چنگی بود.[۱] او درس‌های مکتب و حوزوی را در این شهر گذرانید.[۲] زندگی او در افغانستان هم‌زمان با حکومت دوست‌محمدخان (حکومت:۱۲۷۹-۱۲۴۲ق)، پسرش شیرعلی‌خان (حکومت:۱۲۹۶-۱۲۷۹ق) و نوه‌اش عبدالرحمن (حکومت:۱۳۱۸-۱۲۹۷ق) بود.[یادداشت ۱] ریاضی هروی (۱۳۳۰-۱۲۷۰ق) تاریخ‌نگار معاصر گوهری، او را ملک‌الشعرای دوره شیرعلی خان خوانده است.[۳] گوهری پس از فوت شیرعلی خان و سرکار آمدن عبدالرحمن، در ۱۳۰۰ق به کابل و دربار او رفت و بخاطر سرودن شعری برای عبدالرحمن، جایزه گرفت.[۴] در ۱۳۰۸ق، هم‌زمان با سرکوب هزاره‌ها و اعلام تکفیر و جهاد علیه شیعیان توسط عبدالرحمن، گوهری با تعدادی از شیعیان هرات، به مشهد آمد.[۵] گفته شده که دلیل دیگر آمدن گوهری به مشهد این است که بخاطر همکاری و هواداریش از شیرعلی خان، عمو و رقیب عبدالرحمن، ‌و احتمال توطئه یا اقدام خرابکاری، عبدالرحمن او را به کابل فراخواند ولی گوهری به مشهد گریخت.[۶] گوهری در ایران برای ناصرالدین شاه (۱۲۴۷ق ۱۳۱۳ق) و مظفرالدین شاه (۱۳۱۳-۱۳۲۴ق) شعر سرود. از شاعران همدم محمدابراهیم گوهری در مشهد، برهان ریاضی، اختر و محرم بودند.[۷] از مکان و تاریخ مرگ گوهری، فعلا اطلاعی در درست نیست و تصور می‌شود در مشهد فوت کرده و دفن شده است.[۸]

بزرگی آزمودم در جهان خوف و خطر داردبه درویشی زدم دیدم بسی خون جگر دارد
پی عقل و خرد رفتم مرا انداخت در حیرتگرفتم عاشقی تا از دو کونم بی‌خبر دارد

فعالیت‌ها و آثار

نمونه از دستخط و شعر گوهری هروی در طغیان البکاء.

گوهری در زندگی‌نامه‌اش نوشته در ۱۴ سالگی، اولین شعرش را سروده و این کار را تا ۶۵ سالگی (۱۳۲۱ق) ادامه داد.[۹] به گفته خودش، ۶۰ هزار بیت سروده که ۴۰ هزار آن را پسندیده و نشر داده است.[۱۰] نوشته‌های او در چند دفتر ترتیب یافته است:

  1. دفتر اول: طغیان البکاء. طغیان البکاء ۲۱۴ رباعی، ۱۲۰ قصیده[۱۱]، چندین مخمس، ترکیب بند، ترجیع بند و مثنوی از گوهری و شاعران مختلف مانند محتشم کاشانی، سعدی و حافظ شیرازی دارد. موضوعات این شعرها در نیایش، اصول اعتقادی، منقبت معصومین(ع) و مرثیه امام حسین(ع) دارد. چند رباعی طغیان البکاء در مصیبت حضرت زهرا(س) سروده شده که گوهری آنها را ۱۴ شراره نامیده[۱۲] و از تخمیسات این دفتر، تخمیس دوازده‌بند محتشم است.[۱۳] بخش مربوط به سیدالشهداء ترتیب حروف قوافی داشته و قسمت شهادت آن حضرت را «صواعق الأرواح» نام گذاشته است.[۱۴] چند رباعی در این مجموعه، راجع به مرة بن قیس است. این دفتر، تاریخ ۱۲۸۳ق را دارد.[۱۵]
یادم نرود ز ظلم ایام یزیداولاد رسول و مجلس عام یزید
تا وقت ممات گوهری باید سوختاز آتشِ ظهرِ شمر و از شام یزید
  1. دفتر دوم: دفتر حسینی. مانند طغیان البکاء، شامل قصاید و رباعیات و ترکیب بند و نیز مثنوی و ترجیع بند و حکایات متفرقه است.[۱۶]
  2. دفتر سوم: ریحان العرفا. ۵۰۰ غزل دارد. جزیی از این دفتر، ذریعةالرضویه نام دارد که از مناقب و مراثی تشکیل شده است. ذریعةالرضویه در ۱۳۲۱ق، با حضور گوهری، اولین بار در مشهد چاپ شد.[۱۷] بخش دیگری از این دفتر، بنام تجریدنامه و ۱۸۱ رباعی در پند و اندرز به‌روش رباعیات بابا طاهر عریان دارد. رباعی‌ها به‌ترتیب حروف قوافی نوشته شده. این قسمت در ۱۳۱۲ق سروده شده است.[۱۸][یادداشت ۲]
  3. دفتر چهارم: جواهر المواعظ. ۵۱۶ رباعی و اندکی شعرهای متفرق دارد.[۱۹]
  4. دفتر پنجم: بدون نام. این بخش از دفتر گوهری، قصاید و قطعات و اشعار تاریخی او را در بردارد. این سروده‌ها درباره امیران و حاکمان افغانستان و ایران و در رثا و تهنیت و ارتباط با عالمان، دوستان، بستگان و خانواده شاعر، تاریخ اتفاقات مشهور، حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله و بیماری‌های واگیر است.[۲۰]
  5. گوهری پس از دیدار با عبدالرحمن، امیر افغانستان، در ۱۳۰۰ق رساله سفرنامه و فهرست صادقه را نوشت.[۲۱]

گردآوری مجموعه شعر

گوهری چندین مجموعه از اشعار دیگران را گردآوری کرده است. انهار البکاء و احیاءالشعرا شامل اشعار صد شاعر (حدود شصت هزار بیت) که مرثیه سروده‌اند، می‌شود.[۲۲] او درباره کارهای خودش گفته که دو جُنگ شعر نیز در ۵۷۰ هزار بیت تنظیم کرده و سی دیوان شعر را در ۸۰۰ هزار بیت جمع کرده و کتابی بنام الف القصاید، با صدهزار بیت گردآورده است.[۲۳]

یکی از قصاید مشهور گوهری، قصیده جامع الاشیاء در مدح و انتظار برای حضرت حجت(ع) سروده شده است. او در این قصیده، نام بسیاری از افراد مانند انبیاء، صالحان، شهداء و شاعران و موجودات دیگر مانند گلها، حیوانات، ستاره‌ها و شهرها آورده که منتظر ظهور امام زمان هستند.[۲۴]

ماه من در پیش رویم من به هرجا منتظرگه به شهر و گه به کوه و گه به صحرا منتظر
هرچه را اندر بیان آرم بُوَد در انتظارنه که تنها من همی باشم به دنیا منتظر
سید و عام و گدا و شاه و محتاج و فقیردردمند و مستمند و عبد و مولا منتظر
تحت و فوق و مشرق و مغرب، زمین و آسمانجن و انس و دیو و دد، زنگی و ثلثا منتظر
یاسمن، سنبل، بنفشه، خیری و زنبق، گلابسوسن و سوری، شقایق جمله گل‌ها منتظر
از مذاهب شیعه و سنی که چندین فرقه‌اندهر یکی در کیش خود هستند یکجا منتظر
تا ملال مستمع ناید ز خواندن مختصراز ثریا تا ثری هست آنچه اشیاء منتظر

خوشنویسی

گوهری هروی هم‌چنین ۵ جلد قرآن کریم و بسیاری از شعرهای خود و دیگران را خوشنویسی کرده است.[۲۵] از جمله این آثار، قصیده دستینه در مدح عباس بن علی(ع) از اختر طوسی، شاعر معاصر گوهری است. این قصیده ۴۰ بیتی با ردیفِ «دست» سروده شده و دستخط گوهری در مرکز احیاء میراث اسلامی (قم) ثبت شده است.[۲۶]

اختر بزد بمدحِ شهِ نامدار دستعبّاس آنکه داد به راهِ نگار دست
ای دل بزن به دامنِ آن شهریار دستکو را به خویش خوانده خداوندگار دست

نسخه‌های خطی طغیان البکاء و صواعق الارواح و ذریعةالرضویه به خط گوهری در کتابخانه و موزه ملک و آستان قدس رضوی نگه‌داری می‌شود.[۲۷]

پانویس

  1. باقریان موحد و احمدی‌نژاد، «قصیده جامع الاشیاء در منقبت امام زمان(عج): میرزا ابراهیم گوهری هروی»، ۱۳۶۷ش، ص۱۸۲-۱۷۱.
  2. ناصری، مشاهیر تشیع در خراسان، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۱۰۶-۱۰۳.
  3. ریاضی هروی، عین الوقایع، ۱۳۶۹ش، ص۲۱۵.
  4. کاتب هزاره، سراج التواریخ، ۱۳۳۱ش، ج۳، ص۳۹۰.
  5. ریاضی هروی، عین الوقایع، ۱۳۶۹ش، ص۲۱۵.
  6. ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۱۰۶-۱۰۳.
  7. ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۱۰۶-۱۰۳.
  8. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  9. خسته، یادی از رفتگان، ۱۳۴۴ش، ص۱۰۱-۱۰۲.
  10. باقریان موحد و احمدی‌نژاد، «قصیده جامع الاشیاء در منقبت امام زمان(عج): میرزا ابراهیم گوهری هروی»، ۱۳۶۷ش، ص۱۸۲-۱۷۱.
  11. «بندی از طغیان‌البکاء (ف) در مدح پیامبر و مرثیه کربلا»، سایت کتابخانه و موزه ملک.
  12. «طغیان البکاء: رباعیات»، سایت کتابخانه و موزه ملک.
  13. «طغیان‌البکاء»، سایت کتابخانه و موزه ملک.
  14. توضیح کتاب طغیان البکاء، سایت کتابخانه دانشگاه اصفهان.
  15. توضیح کتاب طغیان البکاء، سایت کتابخانه دانشگاه اصفهان.
  16. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  17. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  18. «تجرید نامه»، سایت کتابخانه دیجیتالی نسخه‌های خطی و اسناد شرقی.
  19. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  20. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  21. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  22. ناصری، مشاهیر تشیع در خراسان، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۱۰۶-۱۰۳؛ خسته، یادی از رفتگان، ۱۳۴۴ش، ص۱۰۱-۱۰۲.
  23. نایل، مجله آریانا، ۱۳۴۶ش، ش۶۷، ص۳۰-۲۷.
  24. باقریان، «قصیده جامع الاشیاء در منقبت امام زمان(عج): میرزا ابراهیم گوهری هروی»، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۲-۸۷.
  25. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۸۴۳.
  26. «قصیده دستیه اختر طوسی در مدح عباس بن علی»، سایت خبر آنلاین.
  27. جستجوی آثار «گوهری هروی»، سایت کتابخانه و موزه ملک.

یادداشت

  1. عبدالرحمن، برادرزاده شیرعلی‌خان بود و با او بخاطر حکومت، چند بار درگیر شد.
  2. گوهری در پایان نسخه نوشته است: قسم می‌توان خورد که از این تجرید نامه هرکس منقلب نشود از خود ناامید شود که اهل جهنم است».

منابع