عبدالله بن عبدالاسد
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن عبدالاسد بن هلال |
| کنیه | اَبوسَلَمه |
| محل زندگی | مکه، مدینه، حبشه |
| مهاجر/انصار | مهاجر |
| نسب/قبیله | از ناحیه مادر بنی هاشم |
| خویشاوندان | پیامبر(ص)، عبدالمطلب |
| شهادت | پس از غزوه احد در سال ۴ق |
| نحوه شهادت | بر اثر جراحت در جنگ احد |
| مشخصات دینی | |
| زمان اسلام آوردن | از نخستین گروندگان به اسلام |
| حضور در جنگ‌ها | جنگ بدر، جنگ احد، غزوه حمراء الاسد |
| هجرت به | حبشه، مدینه |
| دیگر فعالیت‌ها | جانشین پیامبر(ص) در مدینه پیش از غزوه ذوالعشیره |
ابوسلمه عبدالله بن عبدالاسد بن هلال (د ۴ق/۶۲۵م)، صحابی، برادر رضاعی پیامبر(ص). وی از مهاجرین به حبشه و مدینه و از نخستین کسانی بود که اسلام آورد. در غزوه بدر و احد شرکت کرد. عبدالله در جنگ احد زخمی شد و مدتی بعد به سبب همان زخم درگذشت.
نسبت با پیامبر
مادر عبدالله بَرّه، دختر عبدالمطلب[۱] و خود پسر عمه پیامبر(ص) بود. وی از زنی ثُوَبیه نام که پیش از حلیمه دایه پیامبر(ص) بود، شیر خورد و از آن رو برادر رضاعی پیامبر نیز شمرده می‌شود.[۲]
زندگی نامه
وی از نخستین کسانی بود که اسلام آورد[۳] و همراه همسرش با گروه معدودی در هجرت اول به حبشه رفت.[۴] چون خبر مسلمان شدن مردم مکه به آنان رسید، وی همراه مهاجران از حبشه بازگشت و چون از نادرستی خبر آگاه شد، از بیم آزار مشرکان در جوار و پناه دایی خود ابوطالب، به مکه درآمد.[۵]
ابوسلمه همچنین با نخستین گروه از مسلمانان به مدینه هجرت کرد[۶] پیش از غزوه ذوالعشیره، پیامبر اکرم(ص) او را در مدینه به جانشینی خود گماشت.[۷] پس از نبرد با بنی اسد، در بازگشت به مدینه، زخم کهنه او عود کرد و به همان علت در اواخر شوال سال ۴ق درگذشت[۸] و در مدینه به خاک سپرده شد.[۹]
به هنگام احتضار، پیامبر(ص) بر بالین او حضور داشت و پس از مرگ چشمان او را بر هم نهاد[۱۰].
شرکت در جنگ‌ها
وی در غزوه بدر شرکت داشت[۱۱] و در غزوه احد زخمی به او رسید و به خانه خود بازگشت. چندی بعد همراه پیامبر(ص) برای جنگ به حمراء الاسد رفت[۱۲] پس از مراجعت به مدینه یک ماه به مداوای زخم خود پرداخت، تا اینکه در آغاز محرم سال ۳ قمری، پیامبر(ص) او را در رأس ۱۵۰ تن به سوی بنی اسد فرستاد.[۱۳]
همسر و فرزندان
همسر عبدالله، ام سلمه بود که پس از درگذشتش با پیامبر(ص) ازدواج کرد.[۱۴] برای او سه فرزند به نام‌های عمر و محمد و سلمه گفته شده است. عمر بن ابی سلمه یکی از پسران ابوسلمه، در جنگ جمل در سپاه امام علی(ع) بود و از طرف آن حضرت والی بحرین شد[۱۵] سپس والی فارس و به قولی حُلوان و ماه و ماسبذان شد.[۱۶]
پانویس
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۸.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۴۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۷۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۶۴؛ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۵.
- ↑ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۱۲۱۱۳.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۷؛ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۴۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۰۷.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۴۱.
- ↑ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۳۳۹.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ ابن قتیبه، المعارف، ص۱۳۶.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۰.
منابع
- ابن اسحاق، السیر و المغازی، به کوشش سهیل زکار، بیروت، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.
- ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دار صادر.
- ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، المعارف، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره، ۱۹۶۰م.
- ابن هشام، السیره النبویه، به کوشش مصطفی سقّا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، به کوشش محمد حمید الله، قاهره، ۱۹۵۹م.
- واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دائره المعارف بزرگ اسلامی