مسلم بن کثیر ازدی

مقاله قابل قبول
بدون جعبه اطلاعات
از ویکی شیعه
آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع)

مُسلم بن كَثیر اَزْدی، (شهادت ۶۱ق) ملقب به اَعْرَج از یاران امام حسین(ع) و شهدای کربلا. وی در جنگ جمل در سپاه امام علی(ع) مجروح شد. او همچنین از کوفیانی بود که به امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به کوفه دعوت کرد. با ورود مسلم بن عقیل به کوفه، با او همراه شد و پس از شهادت مسلم، به کاروان امام حسین(ع) پیوست و روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید.

نام و نسب

مسلم بن کثیر، از طایفه اَزْد است.[۱] نام او در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه (غیر معروفه)، اسلم (اَلسَّلَامُ عَلَی أَسْلَمَ بْنِ کَثِیرٍ الْأَزْدِی)[۲] ذکر شده است. برخی احتمال داده‌اند که وی همان سلیمان بن کثیر است[۳] که در زیارت رجبیه امام حسین(ع) ذکر شده است (اَلسَّلَامُ عَلَی سُلَیمَانَ بْنِ کثِیرٍ).[۴] به گفته برخی معاصران به نقل از کتاب الاصابه، وی فرزند کثیر بن قلیب صدفی ازدی اعرج کوفی بوده است و پیامبر اکرم(ص) را درک کرد، در فتح مصر نیز حاضر شد.[۵] ولی بر اساس پژوهش‌های انجام شده، این مطالب مربوط به پدر او، کثیر اعرجْ است؛ نه مسلم.[۶]

گفته شده وی از تابعین[۷] و از یاران امام علی(ع) بود. در جنگ جمل حضور یافت و چون در این جنگ توسط عمرو بن ضبه تمیمی از ناحیه پا آسیب دید[۸] و فلج شد «اعرج» لقب گرفت.[۹]

واقعه کربلا

مسلم از کسانی است که به امام(ع) نامه نوشت و او را به کوفه دعوت کرد. او مسلم بن عقیل را در کوفه یاری کرد و پس از تنها ماندن مسلم بن عقیل، از کوفه خارج شد.[۱۰] برخی معتقدند وی در ورودی کربلا دستگیر شد و به شهادت رسید.[۱۱] اما عده‌ای دیگر می‌گویند وی در نزدیکی‌های کربلا به سید الشهداء پیوست[۱۲] و در حمله نخست روز عاشورا به شهادت رسید.[۱۳]

پانویس

  1. ابن رسان، تسمیة من قتل مع الحسین، ۱۴۰۶ق، ص۳۰.
  2. ابن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۷۹.
  3. محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۰.
  4. ابن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۳۴۶.
  5. مامقانی، تنقیح المقال، نجف، ج۳، ص۲۱۵.
  6. ابن حجر عسقلانی، الاصابة، بیروت، ج۵، ص۴۷۵.
  7. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۸۵.
  8. محلاتی، فرسان الهیجاء، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۶.
  9. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۸۵.
  10. مدینة الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۶۰
  11. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۶۵.
  12. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۸۵.
  13. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، نشر علامه، ج۳، ص۲۶۰.

یادداشت

منابع

  • ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، قم، نشر علامه، بی‌تا.
  • ابن رسان، فضیل، تسمیة من قتل مع الحسین علیه السلام، تحقیق محمدرضا حسینی جلالی، قم، مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث، ۱۴۰۶ق.
  • سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی انصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، محقق قیومی اصفهانی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۳۷۳ش.
  • ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه فی تمییز الصحابه، محقق عبدالموجود عادل احمد، بیروت، دارالکتب العلمیه منشورات محمد علی بیضون، بی‌تا.
  • مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ سنگی، نجف، ۱۳۴۹-۱۳۵۲ش.
  • محلاتی، ذبیح الله، فرسان الهیجاء، مصحح حامد فدوی اردستانی، تهران، نشر مرتضوی، ۱۳۸۹ش.
  • مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، مؤسسه الخرسان للمطبوعات و نشر، بیروت.
  • ابن طاووس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش.