میر علی احمد حجت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←پانویسها |
imported>Fayaz جز ویرایش کلی و اصلاح عبارتهای جانبدارانه و کوتاه کردن مطالب زاید |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| وب‌گاه رسمی = | | وب‌گاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سید علی‌احمد حجت کابلی''' ([[سال ۱۲۶۸هجری شمسی|۱۲۶۸ش]]-[[سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]) مشهور به '''میر علی‌احمد حجت''' از علمای | '''سید علی‌احمد حجت کابلی''' ([[سال ۱۲۶۸هجری شمسی|۱۲۶۸ش]]-[[سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]) مشهور به '''میر علی‌احمد حجت''' از علمای شیعه [[افغانستان]] بود. او در شرایطی که [[شیعیان]] کابل در [[تقیه]] زندگی می‌کردند، برای خارج کردن آنها از انزوا تلاش کرد. برگزاری علنی نماز جماعت و مناسبت‌های شیعیان، احداث یا بازسازی چند مکان مذهبی مانند تأسیس [[تکیه خانه عمومی چنداول]]، از اقدامات حجت بود. همچنین او بر [[تقریب مذاهب اسلامی|وحدت مذاهب اسلامی]] نیز تأکید می‌کرد. | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
میر علی‌احمد حجت، در | میر علی‌احمد حجت، در ۱۲۶۸ش در شهر [[کابل]] به دنیا آمد. پدرش سید گل شاه، روحانی و از [[سادات افغانستان|سادات]] شهر گردیز، مرکز ولایت [[پکتیا]] و مادرش از قوم [[قزلباش (افغانستان)|قزلباش]] بود. او در حالی که دو یا سه سال بیشتر نداشت، پدر، عمو و جد خود را در جریان اجرای سیاست‌های ضدشیعی [[عبدالرحمان]] (حک:۱۲۸۰-۱۲۵۹ش)امیر افغانستان از دست داد. آیت الله حجت کابلی، سرانجام ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۳ش در ۸۴ سالگی درگذشت و در [[زیارتگاه سخی]] دفن شد. در مراسم [[تشییع جنازه|تشییع]] او، نماینده محمد ظاهر، شاه وقت [[افغانستان]] و تعدادی از علمای [[اهل سنت]] نیز حضور داشتند. ادارات دولتی به صورت نیمه‌تعطیل درآمدند و مغازه‌های مسیر [[تشییع جنازه|تشییع]] تعطیل شد.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۹.</ref> سید محسن حجت، از علمای شیعه افغانستان از فرزندان او است.<ref>[http://www.adeli-af.com/artical/political/4350.html سید محسن حجت]</ref> | ||
آیت الله حجت کابلی، سرانجام ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۳ش در ۸۴ سالگی درگذشت و در [[زیارتگاه سخی]] دفن شد. در مراسم [[تشییع جنازه|تشییع]] او، نماینده شاه وقت [[افغانستان]] و تعدادی از علمای [[اهل سنت]] نیز حضور داشتند. ادارات دولتی به صورت نیمه‌تعطیل درآمدند و مغازه‌های مسیر [[تشییع جنازه|تشییع]] تعطیل شد.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۹.</ref> سید محسن | |||
==تحصیلات حوزوی== | ==تحصیلات حوزوی== | ||
===حوزه علمیه مشهد=== | ===حوزه علمیه مشهد=== | ||
میر علی‌احمد حجت در ۱۲ سالگی به خواست برادر بزرگ خود [[سید محمدکاظم بلبل|سید محمدکاظم]]، به [[مشهد]] رفت و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. او در مدرسه ابدال خان، کنار مقبره پیر پالان‌دوز اقامت گزید و در [[حوزه علمیه مشهد]] با مشقت و تنگدستی<ref>گلشن ابرار، ج ۷،ص۳۳۶.</ref> به تحصیل علوم اسلامی و شیعی پرداخت.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۵.</ref> | میر علی‌احمد حجت در ۱۲ سالگی به خواست برادر بزرگ خود [[سید محمدکاظم بلبل|سید محمدکاظم]]، به [[مشهد]] رفت و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. او در مدرسه ابدال خان، کنار مقبره پیر پالان‌دوز اقامت گزید و در [[حوزه علمیه مشهد]] با مشقت و تنگدستی<ref>گلشن ابرار، ج ۷،ص۳۳۶.</ref> به تحصیل علوم اسلامی و شیعی پرداخت.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۵.</ref> | ||
===حوزه علمیه قم=== | ===حوزه علمیه قم=== | ||
حجت کابلی در سال ۱۳۰۰ش به همراه برادر کوچکترش | حجت کابلی در سال ۱۳۰۰ش به همراه برادر کوچکترش سید جلال شریعت، روانه شهر [[قم]] شد و در [[مدرسه دارالشفاء]] اقامت کرد و ۳ سال به تحصیل پرداخت. آیت الله [[عبدالکریم حائری|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، به گفته برخی منابع، از استادان او در قم بوده است.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۶.</ref> | ||
===حوزه علمیه نجف=== | ===حوزه علمیه نجف=== | ||
در سال ۱۳۰۴ش به [[حوزه علمیه نجف]] رفت و در یکی از مدارس آیت الله [[سید کاظم یزدی]] ساکن شد و در درس [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقا ضیاء عراقی]] و [[میرزا حسین نائینی]] و... حضور یافت. | میر علی در سال ۱۳۰۴ش به [[حوزه علمیه نجف]] رفت و در یکی از مدارس آیت الله [[سید کاظم یزدی]] ساکن شد و در درس [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقا ضیاء عراقی]] و [[میرزا حسین نائینی]] و... حضور یافت. حجت کابلی سرانجام از [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آقا ضیاء عراقی]] [[اجازه اجتهاد]] دریافت کرد.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۶.</ref><ref>[http://torkmany.blogsky.com/Hojjat وبلاگ دره ترکمن]</ref> | ||
==فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی== | |||
سید حجت در سال ۱۳۰۷ش به [[افغانستان]] بازگشت و در [[کابل]] اقامت کرد. | |||
===علنی‌ساختن مجدد مراسم شیعیان=== | |||
در زمان بازگشت حجت به کابل، [[شیعه|شیعیان]] افغانستان بخصوص در کابل همچنان تحت تاثیر سیاست‌های ضدشیعی عبدالرحمان خان، در [[تقیه]] و محدودیت زندگی می‌کردند و بیشتر اعمال و مراسم خود را مخفیانه انجام می‌دادند.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۸.</ref> | |||
به گفته معاصران میر علی احمد حجت، او اقداماتی در مخالفت با محدودیت و تقیه شیعیان کابل انجام داد: | |||
* او بطور علنی، وضو و نماز خود را براساس فقه جعفری انجام می‌داد. | |||
* حجت مراسم مذهبی از جمله جشن [[میلاد پیامبر(ص)]]، [[عید غدیر]]، [[نیمه شعبان]]، برافراشتن پرچمی به نام امام علی(ع) در ایام نوروز، مراسم [[واقعه عاشورا|عاشورای حسینی]] و رسم و رسوم مربوط به این مناسبت‌ها را آشکارا و با تشویق و حضور شیعیان برگزار می‌کرد. | |||
* میرعلی برخی [[مسجد|مساجد]]، [[حسینیه|حسینیه‌ها]] و مراکز عبادی و اجتماعی شیعیان را احداث یا بازسازی کرد.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۸ و ۳۳۹.</ref> حجت ابتدا [[مسجد]] شهید قاضی شهاب را که متروکه بود، بازسازی کرد و حدود ۵۰ سال در آن به اقامه [[نماز جماعت]] پرداخت. این اولین نماز جماعت [[شیعه|شیعیان]] کابل با پس از دوره عبدالرحمان خان بود. میر علی همچنین مسجد خافیها، مسجد قلعه [[هزاره|هزاره‌ها]] و [[مسجد]] همتیاریخان در منطقه [[چنداول]] کابل را بازسازی کرد. سپس کتابخانه [[امام صادق(ع)]] که در کنار [[مسجد]] همتیاریخان بود با نظارت او بازسازی شد. او در کنار بنای نظرگاه [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت ابوالفضل]] در منطقه مرادخانی کابل به ابوالفضلی مشهور است و متروکه شده بود، [[مسجد]] و غسالخانه‌ای ساخت.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.</ref> | |||
{{اصلی|زیارتگاه سخی}} | |||
حجت، زیارتگاه سخی در دامنه کوه علی‌آباد [[کابل]] را بازسازی کرده و گسترش داد. حجت یک مسجد جامع نیز در نزدیکی این زیارتگاه تاسیس کرد که به دلیل نزدیک بودن به [[زیارتگاه سخی]]، به مسجد جامع کارته سخی مشهور است.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.</ref> | |||
{{اصلی|تکیه خانه عمومی چنداول}} | {{اصلی|تکیه خانه عمومی چنداول}} | ||
حجت در سال ۱۳۱۷ش تکیه خانه‌ای در ابتدای محله [[چنداول]] در ناحیه یک کابل بنا کرد. این مجموعه شامل [[مسجد]]، مدرسه علمیه، [[حسینیه]]، کتابخانه، غسالخانه و... بود و اکنون برنامه‌های گوناگون مذهبی در طول سال در آن برگزار می‌شود.<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.</ref> | |||
==تلاش برای وحدت مذاهب اسلامی== | ===تلاش برای وحدت مذاهب اسلامی=== | ||
میر علی احمد حجت در عین اعتقاد به اینکه «پیروی این مذهب (تشیع) موجب ترقی و تکامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌شود»، اما به باورهای دینی و مذهبی دیگران احترام می‌گذاشت و به دنبال وحدت مسلمانان بود. او در یکی از سخنرانی‌هایش شعری در این باره سروده است: | میر علی احمد حجت در عین اعتقاد به اینکه «پیروی این مذهب (تشیع) موجب ترقی و تکامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌شود»، اما به باورهای دینی و مذهبی دیگران احترام می‌گذاشت و به دنبال وحدت مسلمانان بود. او در یکی از سخنرانی‌هایش شعری در این باره سروده است: | ||
{{شعر}}{{ب|ما پنج برادریم و از یک پشتیم|در پنجه روزگار پنج انگشتیم<ref>گلشن ابرار، ج۷ ص۳۴۵</ref>}}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب|ما پنج برادریم و از یک پشتیم|در پنجه روزگار پنج انگشتیم<ref>گلشن ابرار، ج۷ ص۳۴۵</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
==از نگاه دیگران== | ==از نگاه دیگران== | ||
* [[سید محمد هادی حسینی میلانی|سید محمد هادی میلانی]] پس از اطلاع از درگذشت | * [[سید محمد هادی حسینی میلانی|سید محمد هادی میلانی]] پس از اطلاع از درگذشت میر علی حجت، سه بار گفت: «برکت از افغان رفت.» | ||
* سید حسین شاهرودی از | * سید حسین شاهرودی از علمای [[حوزه علمیه مشهد]] و از معاصران حجت کابلی درباره او گفته است: «مرد جلیل و اهل [[تقوی]] و [[ورع]] بود.... واقعا حجت بود.... کارهای بزرگی در [[افغانستان]] کرده‌اند.... از جمله گنجینه‌های بزرگ علمی بود. فقط عمل ملاک است، نه نام. ایشان مرد عمل بود.» | ||
* [[سید محمد سرور واعظ بهسودی|واعظ بهسودی]]، | * [[سید محمد سرور واعظ بهسودی|واعظ بهسودی]]، عالم افغانستانی و شاگرد سید حجت: «تمام علمای افغانستان، یا بدون واسطه و یا مع الواسطه شاگرد حضرت آیت الله حجت هستند.» | ||
* [[سید ابوالحسن فاضل بهسودی]] درباره او گفته است: «این مرد کار ساده نکرد که بیاید بگوید [[شیعه]] حق و [[اهل سنت|سنی]] ناحق؛ نه، بیدار کرد و آگاهی داد... این مرد جلیل‌القدر، هم به گردن مردم [[شیعه]] حق دارد و هم به گردن [[اهل سنت|جامعه تسنن]]. آنها بیدار شدند. خیلی غفلت داشتند. می‌گفتند [[شیعه]] یعنی [[غالیان|غالی]].»<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۸.</ref> | * [[سید ابوالحسن فاضل بهسودی]] درباره او گفته است: «این مرد کار ساده نکرد که بیاید بگوید [[شیعه]] حق و [[اهل سنت|سنی]] ناحق؛ نه، بیدار کرد و آگاهی داد... این مرد جلیل‌القدر، هم به گردن مردم [[شیعه]] حق دارد و هم به گردن [[اهل سنت|جامعه تسنن]]. آنها بیدار شدند. خیلی غفلت داشتند. می‌گفتند [[شیعه]] یعنی [[غالیان|غالی]].»<ref>گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۸.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۶
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سید علی‌احمد حجت کابلی |
| تاریخ تولد | ۱۲۶۸ش |
| تاریخ وفات | ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۳ش |
| محل دفن | کابل • زیارتگاه سخی |
| خویشاوندان سرشناس | سید محمدکاظم بلبل |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سید ابوالحسن اصفهانی • آقا ضیاء عراقی • میرزا حسین نائینی |
| محل تحصیل | حوزه‌های علمیه مشهد • قم • نجف |
| اجازه اجتهاد از | سید ابوالحسن اصفهانی • آقا ضیاء عراقی |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | خارج کردن شیعیان از انزوا • بازسازی و ساخت مساجد، حسینیه‌ها و زیارتگاه‌های کابل • تلاش برای تقریب مذاهب اسلامی |
سید علی‌احمد حجت کابلی (۱۲۶۸ش-۱۳۵۳ش) مشهور به میر علی‌احمد حجت از علمای شیعه افغانستان بود. او در شرایطی که شیعیان کابل در تقیه زندگی می‌کردند، برای خارج کردن آنها از انزوا تلاش کرد. برگزاری علنی نماز جماعت و مناسبت‌های شیعیان، احداث یا بازسازی چند مکان مذهبی مانند تأسیس تکیه خانه عمومی چنداول، از اقدامات حجت بود. همچنین او بر وحدت مذاهب اسلامی نیز تأکید می‌کرد.
زندگی
میر علی‌احمد حجت، در ۱۲۶۸ش در شهر کابل به دنیا آمد. پدرش سید گل شاه، روحانی و از سادات شهر گردیز، مرکز ولایت پکتیا و مادرش از قوم قزلباش بود. او در حالی که دو یا سه سال بیشتر نداشت، پدر، عمو و جد خود را در جریان اجرای سیاست‌های ضدشیعی عبدالرحمان (حک:۱۲۸۰-۱۲۵۹ش)امیر افغانستان از دست داد. آیت الله حجت کابلی، سرانجام ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۳ش در ۸۴ سالگی درگذشت و در زیارتگاه سخی دفن شد. در مراسم تشییع او، نماینده محمد ظاهر، شاه وقت افغانستان و تعدادی از علمای اهل سنت نیز حضور داشتند. ادارات دولتی به صورت نیمه‌تعطیل درآمدند و مغازه‌های مسیر تشییع تعطیل شد.[۱] سید محسن حجت، از علمای شیعه افغانستان از فرزندان او است.[۲]
تحصیلات حوزوی
حوزه علمیه مشهد
میر علی‌احمد حجت در ۱۲ سالگی به خواست برادر بزرگ خود سید محمدکاظم، به مشهد رفت و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. او در مدرسه ابدال خان، کنار مقبره پیر پالان‌دوز اقامت گزید و در حوزه علمیه مشهد با مشقت و تنگدستی[۳] به تحصیل علوم اسلامی و شیعی پرداخت.[۴]
حوزه علمیه قم
حجت کابلی در سال ۱۳۰۰ش به همراه برادر کوچکترش سید جلال شریعت، روانه شهر قم شد و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و ۳ سال به تحصیل پرداخت. آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی، به گفته برخی منابع، از استادان او در قم بوده است.[۵]
حوزه علمیه نجف
میر علی در سال ۱۳۰۴ش به حوزه علمیه نجف رفت و در یکی از مدارس آیت الله سید کاظم یزدی ساکن شد و در درس سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و میرزا حسین نائینی و... حضور یافت. حجت کابلی سرانجام از سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی اجازه اجتهاد دریافت کرد.[۶][۷]
فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی
سید حجت در سال ۱۳۰۷ش به افغانستان بازگشت و در کابل اقامت کرد.
علنی‌ساختن مجدد مراسم شیعیان
در زمان بازگشت حجت به کابل، شیعیان افغانستان بخصوص در کابل همچنان تحت تاثیر سیاست‌های ضدشیعی عبدالرحمان خان، در تقیه و محدودیت زندگی می‌کردند و بیشتر اعمال و مراسم خود را مخفیانه انجام می‌دادند.[۸]
به گفته معاصران میر علی احمد حجت، او اقداماتی در مخالفت با محدودیت و تقیه شیعیان کابل انجام داد:
- او بطور علنی، وضو و نماز خود را براساس فقه جعفری انجام می‌داد.
- حجت مراسم مذهبی از جمله جشن میلاد پیامبر(ص)، عید غدیر، نیمه شعبان، برافراشتن پرچمی به نام امام علی(ع) در ایام نوروز، مراسم عاشورای حسینی و رسم و رسوم مربوط به این مناسبت‌ها را آشکارا و با تشویق و حضور شیعیان برگزار می‌کرد.
- میرعلی برخی مساجد، حسینیه‌ها و مراکز عبادی و اجتماعی شیعیان را احداث یا بازسازی کرد.[۹] حجت ابتدا مسجد شهید قاضی شهاب را که متروکه بود، بازسازی کرد و حدود ۵۰ سال در آن به اقامه نماز جماعت پرداخت. این اولین نماز جماعت شیعیان کابل با پس از دوره عبدالرحمان خان بود. میر علی همچنین مسجد خافیها، مسجد قلعه هزاره‌ها و مسجد همتیاریخان در منطقه چنداول کابل را بازسازی کرد. سپس کتابخانه امام صادق(ع) که در کنار مسجد همتیاریخان بود با نظارت او بازسازی شد. او در کنار بنای نظرگاه حضرت ابوالفضل در منطقه مرادخانی کابل به ابوالفضلی مشهور است و متروکه شده بود، مسجد و غسالخانه‌ای ساخت.[۱۰]
حجت، زیارتگاه سخی در دامنه کوه علی‌آباد کابل را بازسازی کرده و گسترش داد. حجت یک مسجد جامع نیز در نزدیکی این زیارتگاه تاسیس کرد که به دلیل نزدیک بودن به زیارتگاه سخی، به مسجد جامع کارته سخی مشهور است.[۱۱]
حجت در سال ۱۳۱۷ش تکیه خانه‌ای در ابتدای محله چنداول در ناحیه یک کابل بنا کرد. این مجموعه شامل مسجد، مدرسه علمیه، حسینیه، کتابخانه، غسالخانه و... بود و اکنون برنامه‌های گوناگون مذهبی در طول سال در آن برگزار می‌شود.[۱۲]
تلاش برای وحدت مذاهب اسلامی
میر علی احمد حجت در عین اعتقاد به اینکه «پیروی این مذهب (تشیع) موجب ترقی و تکامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌شود»، اما به باورهای دینی و مذهبی دیگران احترام می‌گذاشت و به دنبال وحدت مسلمانان بود. او در یکی از سخنرانی‌هایش شعری در این باره سروده است: خطای لوآ در mw.text.lua در خط 25: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil). الگو:بالگو:پایان شعر
از نگاه دیگران
- سید محمد هادی میلانی پس از اطلاع از درگذشت میر علی حجت، سه بار گفت: «برکت از افغان رفت.»
- سید حسین شاهرودی از علمای حوزه علمیه مشهد و از معاصران حجت کابلی درباره او گفته است: «مرد جلیل و اهل تقوی و ورع بود.... واقعا حجت بود.... کارهای بزرگی در افغانستان کرده‌اند.... از جمله گنجینه‌های بزرگ علمی بود. فقط عمل ملاک است، نه نام. ایشان مرد عمل بود.»
- واعظ بهسودی، عالم افغانستانی و شاگرد سید حجت: «تمام علمای افغانستان، یا بدون واسطه و یا مع الواسطه شاگرد حضرت آیت الله حجت هستند.»
- سید ابوالحسن فاضل بهسودی درباره او گفته است: «این مرد کار ساده نکرد که بیاید بگوید شیعه حق و سنی ناحق؛ نه، بیدار کرد و آگاهی داد... این مرد جلیل‌القدر، هم به گردن مردم شیعه حق دارد و هم به گردن جامعه تسنن. آنها بیدار شدند. خیلی غفلت داشتند. می‌گفتند شیعه یعنی غالی.»[۱۳]
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- احمدی، مهدی، گلشن ابرار، قم، نورالسجاد، ۱۳۸۴ش.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۹.
- ↑ سید محسن حجت
- ↑ گلشن ابرار، ج ۷،ص۳۳۶.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۵.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۶.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۶.
- ↑ وبلاگ دره ترکمن
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۸.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۳۸ و ۳۳۹.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ گلشن ابرار، ج۷، ص۳۴۸.