سیده نصرت امین: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Alipour جز ←جایگاه علمی |
imported>M.r.seifi اصلاح پاورقی و منابع |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== زندگی == | == زندگی == | ||
بانو امین در سال ۱۳۱۲ق، مطابق با ۳۰ خرداد ۱۲۷۴ش و برابر با ۲۰ ژوئن ۱۸۹۵م، در اواخر سلطنت [[ناصر الدین شاه]] در [[اصفهان]] متولد شد و در روز دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۶۲ش، برابر با شب اول ماه [[رمضان]] ۱۴۰۳ق، در همان شهر در گذشت و در [[تخت فولاد]] به خاک سپرده شد.<ref> طیبی، | بانو امین در سال ۱۳۱۲ق، مطابق با ۳۰ خرداد ۱۲۷۴ش و برابر با ۲۰ ژوئن ۱۸۹۵م، در اواخر سلطنت [[ناصر الدین شاه]] در [[اصفهان]] متولد شد و در روز دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۶۲ش، برابر با شب اول ماه [[رمضان]] ۱۴۰۳ق، در همان شهر در گذشت و در [[تخت فولاد]] به خاک سپرده شد.<ref> طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، ۱۳۸۳ش، ص۲۶.</ref> | ||
=== خانواده === | === خانواده === | ||
پدر سیده نصرت امین، سید محمد علی حسینی اصفهانی ملقب به امین التجار، از بازرگانان سرشناس و متدین اصفهان و نوهٔ علامه سید معصوم حسینی خاتون آبادی، و مادرش زهرا دختر حاج سید مهدی ملقب به جناب از خاندان جنابی‌های اصفهان است. نصرت امین در سیزده سالگی با پسر عمویش، حاج میرزا آقا معروف به معین التجار، از بازرگانان معروف و متدین اصفهان، ازدواج کرد. ثمرهٔ این ازدواج هشت فرزند بود که هفت نفر از آنان در دوران حیات بانو و در دوران کودکی به علت بیماری‌های ناشناختهٔ آن زمان و شیوع بیماری‌های واگیردار در گذشتند.<ref>اسلامیت، | پدر سیده نصرت امین، سید محمد علی حسینی اصفهانی ملقب به امین التجار، از بازرگانان سرشناس و متدین اصفهان و نوهٔ علامه سید معصوم حسینی خاتون آبادی، و مادرش زهرا دختر حاج سید مهدی ملقب به جناب از خاندان جنابی‌های اصفهان است. نصرت امین در سیزده سالگی با پسر عمویش، حاج میرزا آقا معروف به معین التجار، از بازرگانان معروف و متدین اصفهان، ازدواج کرد. ثمرهٔ این ازدواج هشت فرزند بود که هفت نفر از آنان در دوران حیات بانو و در دوران کودکی به علت بیماری‌های ناشناختهٔ آن زمان و شیوع بیماری‌های واگیردار در گذشتند.<ref>اسلامیت، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ص۶.</ref> | ||
== دوران تحصیل == | == دوران تحصیل == | ||
بانو امین سواد آموزی را از پنج سالگی در مکتب خانه آغاز کرد و از یازده سالگی به آموختن زبان عربی مشغول شد. او در بیست سالگی تحصیل [[علوم دینی]] و صرف و نحو را به طور جدی آغاز کرد و از محضر اساتید مجتهدی که به منزلش می‌آمدند بهره گرفت. او از [[ابوالقاسم زفره ای]] و [[علی اصغر شریف]] مقدمات را آموخت و در سی و دو سالگی به فراگیری [[علم فقه|فقه]]، [[علم اصول|اصول]] و [[حکمت]] نزد [[سید علی نجف آبادی]] پرداخت. بیشتر تحصیلات بانو در محضر او انجام گرفت.<ref> مهدوی، | بانو امین سواد آموزی را از پنج سالگی در مکتب خانه آغاز کرد و از یازده سالگی به آموختن زبان عربی مشغول شد. او در بیست سالگی تحصیل [[علوم دینی]] و صرف و نحو را به طور جدی آغاز کرد و از محضر اساتید مجتهدی که به منزلش می‌آمدند بهره گرفت. او از [[ابوالقاسم زفره ای]] و [[علی اصغر شریف]] مقدمات را آموخت و در سی و دو سالگی به فراگیری [[علم فقه|فقه]]، [[علم اصول|اصول]] و [[حکمت]] نزد [[سید علی نجف آبادی]] پرداخت. بیشتر تحصیلات بانو در محضر او انجام گرفت.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۰۰.</ref> | ||
==اجتهاد و اجازات == | ==اجتهاد و اجازات == | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =شعری در اجازه نامه میرزاآقا اصطهباناتی به بانو امین{{سخ}}{{شعر|}}{{ب|فلو کن النساء بمثل هذه|لفضلت النساء علی الرجال}}{{ب|فلا التأنیث لاسم الشمس عار|و لا التذکیر فخر للهلال}}{{ب|اگر همه زنان مثل این زن بودند|زنان بر مردان برتری می‌یافتند}}{{ب|مونث بودن موجب نقص خورشید نیست|چنان‌که مذکر بودن افتخاری برای ماه نیست}}{{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی|| منبع =مهریزی،سهم زنان در نشر حدیث، ص۱۵۰|تراز = چپ| عرض = 450px| اندازه خط = ۱۱px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =شعری در اجازه نامه میرزاآقا اصطهباناتی به بانو امین{{سخ}}{{شعر|}}{{ب|فلو کن النساء بمثل هذه|لفضلت النساء علی الرجال}}{{ب|فلا التأنیث لاسم الشمس عار|و لا التذکیر فخر للهلال}}{{ب|اگر همه زنان مثل این زن بودند|زنان بر مردان برتری می‌یافتند}}{{ب|مونث بودن موجب نقص خورشید نیست|چنان‌که مذکر بودن افتخاری برای ماه نیست}}{{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی|| منبع =مهریزی،سهم زنان در نشر حدیث، ص۱۵۰|تراز = چپ| عرض = 450px| اندازه خط = ۱۱px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
بانو امین در هفتم سال ۱۳۵۴ق در چهل و دو سالگی و پس از بیست و سه سال تلاش مداوم و پیگیر در آمختن علوم عقلی و نقلی اولین [[اجازه اجتهاد]] و روایت را از [[محمد کاظم شیرازی]] و [[عبدالکریم حائری یزدی]] دریافت کرد. این اولین اجازهٔ رسمی اجتهاد و روایت است که به یک زن داده شده و در محافل علمی و فقهی از آن سخن رفته است. در همان ایام پس از امتحان‌ها و پرسش‌های متعدد، بانو اجازه نامهٔ دیگری از [[ابراهیم حسینی شیرازی اصطهباناتی]] دریافت کرد. بانو امین در [[ربیع الاول]] ۱۳۵۷، از سوی [[محمد رضا نجفی اصفهانی]] نیز [[اجازه روایت]] دریافت نمود.<ref>باقری بیدهندی، | بانو امین در هفتم سال ۱۳۵۴ق در چهل و دو سالگی و پس از بیست و سه سال تلاش مداوم و پیگیر در آمختن علوم عقلی و نقلی اولین [[اجازه اجتهاد]] و روایت را از [[محمد کاظم شیرازی]] و [[عبدالکریم حائری یزدی]] دریافت کرد. این اولین اجازهٔ رسمی اجتهاد و روایت است که به یک زن داده شده و در محافل علمی و فقهی از آن سخن رفته است. در همان ایام پس از امتحان‌ها و پرسش‌های متعدد، بانو اجازه نامهٔ دیگری از [[ابراهیم حسینی شیرازی اصطهباناتی]] دریافت کرد. بانو امین در [[ربیع الاول]] ۱۳۵۷، از سوی [[محمد رضا نجفی اصفهانی]] نیز [[اجازه روایت]] دریافت نمود.<ref>باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، ۱۳۷۷ش، ص۳۶.</ref> | ||
[[پرونده:مقبره بانو امین.jpg|بندانگشتی|مقبره بانو امین در [[تخت فولاد اصفهان]]]] | [[پرونده:مقبره بانو امین.jpg|بندانگشتی|مقبره بانو امین در [[تخت فولاد اصفهان]]]] | ||
== اعطای اجازات == | == اعطای اجازات == | ||
از اجازات مشهور روایت و اجتهادی که اهل علم از بانو امین دریافت کرده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref>طیبی، | از اجازات مشهور روایت و اجتهادی که اهل علم از بانو امین دریافت کرده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref>طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، ۱۳۸۳ش، ص۷۵.</ref> | ||
# [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی]] | # [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی]] | ||
# [[سید عباس حسینی کاشانی]] (صاحب معجم [[اعلام الشیعه]]) | # [[سید عباس حسینی کاشانی]] (صاحب معجم [[اعلام الشیعه]]) | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
== جایگاه علمی == | == جایگاه علمی == | ||
شخصیت‌های علمی و معنوی فراوانی دربارهٔ جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین اظهار نظر کرده‌اند. [[محمد تقی جعفری]] در این موضوع گفته است: «نظر به مقامات عالیۀروحی که بانوی ایرانی در آن موفق شده‌اند باید ایشان را از گروه نخبه‌ای از دانشمندان به شمار آورد که به اضافۀ فرا گرفتن دانش به تولد جدید زندگی نایل می‌شوند.» و نیز گفته است: «با توجه به آثار علمی که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته، به طور قطع می‌توان ایشان را یکی از علمای برجستۀ عالم [[تشیع]] معرفی نمود.»<ref>اسلامیت، | شخصیت‌های علمی و معنوی فراوانی دربارهٔ جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین اظهار نظر کرده‌اند. [[محمد تقی جعفری]] در این موضوع گفته است: «نظر به مقامات عالیۀروحی که بانوی ایرانی در آن موفق شده‌اند باید ایشان را از گروه نخبه‌ای از دانشمندان به شمار آورد که به اضافۀ فرا گرفتن دانش به تولد جدید زندگی نایل می‌شوند.» و نیز گفته است: «با توجه به آثار علمی که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته، به طور قطع می‌توان ایشان را یکی از علمای برجستۀ عالم [[تشیع]] معرفی نمود.»<ref>اسلامیت، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ص۲۰.</ref> | ||
[[سید محسن امین]] به نقل از آیت الله [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] دربارهٔ بانو امین گفته است: «وی یگانهٔ روزگار در آن زمان و حجت زنان عصرش بود.<ref> امین، | [[سید محسن امین]] به نقل از آیت الله [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] دربارهٔ بانو امین گفته است: «وی یگانهٔ روزگار در آن زمان و حجت زنان عصرش بود.<ref> امین، اعیان الشیعه، ۱۳۷۴ش، مدخل الف، ج۳</ref> شهید [[مرتضی مطهری]] در بیان ماجرای دیدار خود با بانو امین می‌گوید: «از بانو مجتهدۀ امین سؤالی کردم و وقتی او شروع به پاسخگویی کرد، دیدم که من باید دست و پای خودم را جمع کنم.»<ref>طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، انتشارات گلبهار، ۱۳۸۳ش، ص۶۲.</ref> | ||
شخصیت‌هایی همچون [[علامه امینی]]، [[رحیم ارباب]]، [[علامه طباطبایی]]، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]]، [[سید هاشم حداد]]، [[محمد تقی جعفری]] و [[مرتضی مطهری]]، با آگاهی از جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.{{مدرک}} | شخصیت‌هایی همچون [[علامه امینی]]، [[رحیم ارباب]]، [[علامه طباطبایی]]، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]]، [[سید هاشم حداد]]، [[محمد تقی جعفری]] و [[مرتضی مطهری]]، با آگاهی از جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.{{مدرک}} | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* اسلامیت، مرضیه، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، نشر خانهٔ کتاب، | * اسلامیت، مرضیه، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، تهران، نشر خانهٔ کتاب، ۱۳۸۹ش. | ||
* امین، سید محسن، اعیان الشیعه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، | * امین، سید محسن، اعیان الشیعه، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، ۱۳۷۴ش. | ||
* باقری بیدهندی، ناصر، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش. | * باقری بیدهندی، ناصر، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش. | ||
* طیبی، ناهید، زندگانی بانوی ایرانی، انتشارات گلبهار، | * طیبی، ناهید، زندگانی بانوی ایرانی، اصفهان، انتشارات گلبهار، ۱۳۸۳ش. | ||
* مهدوی، سید مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، کتابفروشی ثقفی، | * مهدوی، سید مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، اصفهان، کتابفروشی ثقفی، ۱۳۴۸ش. | ||
* مهریزی،مهدی، سهم زنان در نشر حدیث(قسمت دوم)، «علوم حدیث»، زمستان ۱۳۸۱ش، شماره ۲۶. | * مهریزی،مهدی، سهم زنان در نشر حدیث(قسمت دوم)، «علوم حدیث»، زمستان ۱۳۸۱ش، شماره ۲۶. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۲۶
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیده نصرت بیگم امین |
| لقب | بانوی ایرانی |
| نسب | خاندان خاتون آبادی |
| تاریخ وفات | ۱۳۶۲ش |
| محل دفن | تخت فولاد اصفهان |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سید علی نجف آبادی • ابوالقاسم زفره‌ای • علی اصغر شریف |
| شاگردان | بانو همایونی • عفت الزمان امین • بتول غازی |
| اجازه روایت از | محمد رضا نجفی اصفهانی |
| اجازه اجتهاد از | محمد کاظم شیرازی • عبدالکریم حائری یزدی • ابراهیم اصطهباناتی |
| اجازه روایت به | سید شهاب‌الدین مرعشی •عبدالحسین امینی • بانو همایونی و... |
| تألیفات | مخزن العرفان • الاربعین الهاشمیة • مخزن اللئالی • اخلاق و راه سعادت • جامع الشتّات و... |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با قانون منع حجاب حکومت پهلوی |
| اجتماعی | نوشتن مقالاتی برای مجلات و نشریات • تأسیس مدرسهٔ علمیهٔ مکتب فاطمه در سال ۱۳۴۴ق • تأسیس دبیرستان دخترانهٔ امین پیش از انقلاب اسلامی ایران |
| وبگاه رسمی | جشنواره بین المللی بانو امین |
سیده نصرت بیگم امین (۱۲۷۴ - ۱۳۶۲ش) معروف به بانو امین، صاحب تفسیر مخزن العرفان، فقیه، عارف و مفسر شیعی است. او آثار متعددش را با نام بانوی ایرانی منتشر کرده است.
بانو امین، نزد فقیهانی چون سید علی نجف آبادی شاگردی کرد و از محمد رضا نجفی اصفهانی، شیخ عبدالکریم حائری و دیگرانی اجازه روایت و اجتهاد دریافت کرد. آیت الله مرعشی نجفی، علامه امینی و دیگرانی از او اجازه روایت دریافت کرده‌اند.
سیده نصرت امین، در مسائل اجتماعی و فرهنگی نیز حضور فعال داشت؛ او با قانون منع حجاب حکومت پهلوی به مبارزه برخاست و مدارسی را تأسیس کرد.
زندگی
بانو امین در سال ۱۳۱۲ق، مطابق با ۳۰ خرداد ۱۲۷۴ش و برابر با ۲۰ ژوئن ۱۸۹۵م، در اواخر سلطنت ناصر الدین شاه در اصفهان متولد شد و در روز دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۶۲ش، برابر با شب اول ماه رمضان ۱۴۰۳ق، در همان شهر در گذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.[۱]
خانواده
پدر سیده نصرت امین، سید محمد علی حسینی اصفهانی ملقب به امین التجار، از بازرگانان سرشناس و متدین اصفهان و نوهٔ علامه سید معصوم حسینی خاتون آبادی، و مادرش زهرا دختر حاج سید مهدی ملقب به جناب از خاندان جنابی‌های اصفهان است. نصرت امین در سیزده سالگی با پسر عمویش، حاج میرزا آقا معروف به معین التجار، از بازرگانان معروف و متدین اصفهان، ازدواج کرد. ثمرهٔ این ازدواج هشت فرزند بود که هفت نفر از آنان در دوران حیات بانو و در دوران کودکی به علت بیماری‌های ناشناختهٔ آن زمان و شیوع بیماری‌های واگیردار در گذشتند.[۲]
دوران تحصیل
بانو امین سواد آموزی را از پنج سالگی در مکتب خانه آغاز کرد و از یازده سالگی به آموختن زبان عربی مشغول شد. او در بیست سالگی تحصیل علوم دینی و صرف و نحو را به طور جدی آغاز کرد و از محضر اساتید مجتهدی که به منزلش می‌آمدند بهره گرفت. او از ابوالقاسم زفره ای و علی اصغر شریف مقدمات را آموخت و در سی و دو سالگی به فراگیری فقه، اصول و حکمت نزد سید علی نجف آبادی پرداخت. بیشتر تحصیلات بانو در محضر او انجام گرفت.[۳]
اجتهاد و اجازات
شعری در اجازه نامه میرزاآقا اصطهباناتی به بانو امین
مهریزی،سهم زنان در نشر حدیث، ص۱۵۰
بانو امین در هفتم سال ۱۳۵۴ق در چهل و دو سالگی و پس از بیست و سه سال تلاش مداوم و پیگیر در آمختن علوم عقلی و نقلی اولین اجازه اجتهاد و روایت را از محمد کاظم شیرازی و عبدالکریم حائری یزدی دریافت کرد. این اولین اجازهٔ رسمی اجتهاد و روایت است که به یک زن داده شده و در محافل علمی و فقهی از آن سخن رفته است. در همان ایام پس از امتحان‌ها و پرسش‌های متعدد، بانو اجازه نامهٔ دیگری از ابراهیم حسینی شیرازی اصطهباناتی دریافت کرد. بانو امین در ربیع الاول ۱۳۵۷، از سوی محمد رضا نجفی اصفهانی نیز اجازه روایت دریافت نمود.[۴]
اعطای اجازات
از اجازات مشهور روایت و اجتهادی که اهل علم از بانو امین دریافت کرده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۵]
- سید شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی
- سید عباس حسینی کاشانی (صاحب معجم اعلام الشیعه)
- سید محمد علی قاضی طباطبایی
- سید محمد علی روضاتی
- عبدالحسین امینی (صاحب کتاب الغدیر و شهداء الفضیلة)
- عبدالله سبیتی
- شیخ زهیر الحسون
- زینت السادات همایونی
- سید مصلح الدین مهدوی
آثار
از بانو امین آثار زیر منتشر شده‌اند:
- مَخزَنُ العِرفان در تفسیر قرآن تفسیر کامل قرآن به زبان فارسی در پانزده جلد که به شیوه استدلالی، کلامی و روایی نگاشته شده است.
- الاربعین الهاشمیة فی شرح جملة من الاحادیث الواردة فی العلوم الدینیة (این کتاب به زبان عربی نوشته شده و ترجمهٔ فارسی آن به قلم بانو زینت السادات همایونی منتشر شده است)
- مخزن اللئالی در فضیلت مولی الموالی حضرت علی بن ابی طالب (علیه‌السلام)
- سیر و سلوک در روش اولیاء طریق سیر سعداء
- معاد یا آخرین سیر بشر
- روش خوشبختی و توصیه به خواهران ایمانی
- اخلاق و راه سعادت (این کتاب توضیح و ترجمه و اقتباس «طهارة الاعراق ابن مسکویه» است)
- النفحات الرحمانیه فی الواردات القلبیة: این اثر به زبان عربی نوشته شده و در سال ۱۳۸۷ش توسط مهدی افتخار با نام نسیم‌های مهربانی به فارسی ترجمه و منتشر شده است.
- جامع الشتّات (به زبان عربی)
جایگاه علمی
شخصیت‌های علمی و معنوی فراوانی دربارهٔ جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین اظهار نظر کرده‌اند. محمد تقی جعفری در این موضوع گفته است: «نظر به مقامات عالیۀروحی که بانوی ایرانی در آن موفق شده‌اند باید ایشان را از گروه نخبه‌ای از دانشمندان به شمار آورد که به اضافۀ فرا گرفتن دانش به تولد جدید زندگی نایل می‌شوند.» و نیز گفته است: «با توجه به آثار علمی که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته، به طور قطع می‌توان ایشان را یکی از علمای برجستۀ عالم تشیع معرفی نمود.»[۶]
سید محسن امین به نقل از آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی دربارهٔ بانو امین گفته است: «وی یگانهٔ روزگار در آن زمان و حجت زنان عصرش بود.[۷] شهید مرتضی مطهری در بیان ماجرای دیدار خود با بانو امین می‌گوید: «از بانو مجتهدۀ امین سؤالی کردم و وقتی او شروع به پاسخگویی کرد، دیدم که من باید دست و پای خودم را جمع کنم.»[۸]
شخصیت‌هایی همچون علامه امینی، رحیم ارباب، علامه طباطبایی، آیت الله مرعشی نجفی، سید هاشم حداد، محمد تقی جعفری و مرتضی مطهری، با آگاهی از جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.
از شاگردان مشهور بانو امین می‌توان به زینت السادات همایونی، عفت الزمان امین و بتول غازی اشاره کرد.
مکاشفات عرفانی
وی در کتاب نفحات الرحمانیه مکاشفاتی از خود نقل کرده است. بانو در این کتاب از الهاماتی که از سی سالگی بر قلب وی وارد شده سخن به میان آورده است. شخصیت‌های دینی و شاگردانش نیز از حالات عرفانی و کرامات او سخن به میان آورده‌اند.
فعالیت‌های اجتماعی و خدمات فرهنگی
بانو امین در مبارزه با قانون منع حجاب با حاضر نشدن در مجالس مورد نظر حکومت پهلوی و خروج از اصفهان و اقامت چهار ماه در قم مخالفت خود را با این قانون به صورت علنی اعلام کرد. او همچنین با نوشتن مقالاتی برای مجلات و نشریات حضور فعال خود را در مسائل اجتماعی نشان می‌داد. تأسیس مدرسهٔ علمیهٔ مکتب فاطمه در سال ۱۳۴۴ق و دبیرستان دخترانهٔ امین پیش از انقلاب از دیگر خدمات او است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، ۱۳۸۳ش، ص۲۶.
- ↑ اسلامیت، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ص۶.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۰۰.
- ↑ باقری بیدهندی، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، ۱۳۷۷ش، ص۳۶.
- ↑ طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، ۱۳۸۳ش، ص۷۵.
- ↑ اسلامیت، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ص۲۰.
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۳۷۴ش، مدخل الف، ج۳
- ↑ طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، انتشارات گلبهار، ۱۳۸۳ش، ص۶۲.
منابع
- اسلامیت، مرضیه، بانو امین و تفسیر مخزن العرفان، تهران، نشر خانهٔ کتاب، ۱۳۸۹ش.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعه، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، ۱۳۷۴ش.
- باقری بیدهندی، ناصر، بانوی نمونه (جلوه‌هایی از حیات بانوی مجتهده امین اصفهانی)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش.
- طیبی، ناهید، زندگانی بانوی ایرانی، اصفهان، انتشارات گلبهار، ۱۳۸۳ش.
- مهدوی، سید مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، اصفهان، کتابفروشی ثقفی، ۱۳۴۸ش.
- مهریزی،مهدی، سهم زنان در نشر حدیث(قسمت دوم)، «علوم حدیث»، زمستان ۱۳۸۱ش، شماره ۲۶.