پرش به محتوا

یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:


==سفارش قرآن به تکریم یتیم==
==سفارش قرآن به تکریم یتیم==
قرآن یتیم را گرامی داشته و با سفارش‌هایی مخاطب خود را به رعایت حقوق یتیمان و توجه و نیکی به آنان دعوت کرده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم. ج۱۳، ص۱۵۳؛ انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۷۹.</ref> در قرآن به تکریم یتیم ([[آیه ۱۷ سوره فجر]])، اِطعام یتیم ([[آیه اطعام|آیه ۸ سوره انسان]]، [[آیه ۱۵ سوره بلد]])، احسان و نیکی به یتیم<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۲۸.</ref> ([[آیه ۸۳ سوره بقره]]، [[آیه ۳۶ سوره نساء]]) و انفاق به یتیم<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۰۴.</ref> ([[آیه ۲۱۵ سوره بقره]]) سفارش شده است.<ref>انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref> در آیات ۱ و ۲ [[سوره ماعون]] کسانی که [[آخرت]] را منکر هستند، همان کسانی هستند که یتیم را از خود می‌رانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۶۸.</ref> در [[آیه ۹ سوره ضحی]] خطاب به پیامبر(ص) و به همه مسلمانان گفته است یتیم را تحقیر مکن‏.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۱۰۶.</ref> بر اساس [[آیه ۱۰ سوره نساء]] کسانی که اموال یتیمان را به ناحق تصرف می‌کنند سخت‌ترین عذاب را خواهند دید<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۲۸۰؛ سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۳، ص۱۶۱.</ref> و در آتشی افروخته وارد خواهند شد.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۷؛ محسنی، نقش اسلام در عصر حاضر، ۱۳۸۷ش، ص۸۹.</ref>
قرآن یتیم را گرامی داشته و با سفارش‌هایی مخاطبان خود را به رعایت حقوق یتیمان و توجه و نیکی به آنان دعوت کرده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم. ج۱۳، ص۱۵۳؛ انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۷۹.</ref> در قرآن به تکریم یتیم ([[آیه ۱۷ سوره فجر]])، اِطعام یتیم ([[آیه اطعام|آیه ۸ سوره انسان]]، [[آیه ۱۵ سوره بلد]])، احسان و نیکی به یتیم<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۲۸.</ref> ([[آیه ۸۳ سوره بقره]]، [[آیه ۳۶ سوره نساء]]) و انفاق به یتیم<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۰۴.</ref> ([[آیه ۲۱۵ سوره بقره]]) سفارش شده است.<ref>انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref>


بر اساس آیات قرآن هرگونه اصلاح در وضعیت یتیمان ارزش دانسته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن‏، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۴۴.</ref> گفته شده حق یتیم آن است که اموال او را در بهترین وجه به کار اندازند که فایده بیشتر داشته باشد و وقتی بالغ شد حق او را به او تسلیم نمایند.<ref>محسنی، نقش اسلام در عصر حاضر، ۱۳۸۷ش، ص۸۹.</ref> مطابق [[آیه ۱۷ سوره فجر]] دلیل ذلت برخی این است که یتیم را گرامی نداشته‌اند و حقوقش را رعایت نکرده‌اند.<ref>انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref> از این آیه استفاده شده است که هرکس به اکرام یتیم و رعایت حق او برخیزد، مورد اکرام خدا قرار می‌گیرد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان‏، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۷۱؛ انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref> قرآن بسیار کوشیده تا دیدگان جامعه را به سوی یتیمان جلب کند؛ تا آنجا که دستور می‌دهد هنگام تقسیم اموال میت، هرگاه یتیمی در میان نزدیکان او باشد، سهمی نیز به او بدهند؛ هرچند وارث نباشد.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۳، ص۱۶۰.</ref>{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =
در آیات ۱ و ۲ [[سوره ماعون]]، کسانی که [[آخرت]] را منکر هستند، همان کسانی هستند که یتیم را از خود می‌رانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۶۸.</ref> در [[آیه ۹ سوره ضحی]]، خطاب به پیامبر(ص) و همه مسلمانان گفته شده یتیم را تحقیر نکنید‏.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۱۰۶.</ref> بر اساس [[آیه ۱۰ سوره نساء]]، کسانی که اموال یتیمان را به ناحق تصرف می‌کنند سخت‌ترین عذاب را خواهند دید<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۲۸۰؛ سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۳، ص۱۶۱.</ref> و در آتشی افروخته وارد خواهند شد.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۷؛ محسنی، نقش اسلام در عصر حاضر، ۱۳۸۷ش، ص۸۹.</ref>
کسانی که اموال یتیمان را به ستم می‌خورند، جز این نیست که آتشی در شکم خود فرو می‌برند، و به زودی در آتشی فروزان درآیند.
 
گفته شده حق یتیم آن است که اموال او را در بهترین وجه به کار اندازند تا فایده بیشتری داشته باشد و وقتی بالغ شد، حق او را به او تسلیم نمایند.<ref>محسنی، نقش اسلام در عصر حاضر، ۱۳۸۷ش، ص۸۹.</ref> مطابق [[آیه ۱۷ سوره فجر]]، دلیل ذلت برخی این است که یتیم را گرامی نداشته و حقوقش را رعایت نکرده‌اند.<ref>انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref> از این آیه استفاده شده که هرکس به اکرام یتیم و رعایت حق او برخیزد، مورد اکرام خدا قرار می‌گیرد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان‏، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۷۱؛ انصاریان، زیباهای اخلاق، قم، ص۳۲۰.</ref> به‌گفته [[جعفر سبحانی]] از مراجع تقلید، قرآن بسیار کوشیده تا دیدگان جامعه را به‌سوی یتیمان جلب کند؛ تا آنجا که دستور می‌دهد هنگام تقسیم اموال میت، هرگاه یتیمی در میان نزدیکان او باشد، سهمی نیز به او بدهند، هرچند وارث نباشد.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۳، ص۱۶۰.</ref>
 
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =
کسانی که اموال یتیمان را به‌ستم می‌خورند، جز این نیست که آتشی در شکم خود فرومی‌برند و به‌زودی در آتشی فروزان درآیند.
<small>«آیه ۱۰ سوره نساء»</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= |رنگ پس‌زمینه =#d3f2f2| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
<small>«آیه ۱۰ سوره نساء»</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= |رنگ پس‌زمینه =#d3f2f2| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۷

ویرایش