یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

*پیامبر(ص): «هر کس یتیمی را تا زمانی که بی‌نیاز شود مورد مهربانی خود قرار دهد، بهشت بر او واجب می‌شود».<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۴، ص۵۸؛ مدرسی، تفسیر هدایت، ۱۳۷۷ش، ج۱۸، ص۳۵۴.</ref>

*[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]: «یتیم را آن چنان تربیت کن که فرزند خویش را تربیت می‌کنی»<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۷؛ حر عاملی، وسائل الشیعة، قم، ج۲۱، ص۴۷۹.</ref>

تکریم یتیم از سیره [[اهل‌بیت(ع)]] دانسته شده است.<ref>انصاریان، زیبای اخلاق، قم، ص۳۲۱. </ref> امام علی(ع) اهتمام زیادی به کار یتیمان داشت و خود را پدر یتیمان نامید.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیر المومنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۲۷۲. </ref> امام علی(ع) در وصیتنامه خود توجه به یتیمان را در کنار توجه به نماز و قرآن قرار داده، و گفته است: «خدا را خدا را دربارهٔ یتیمان، آنها را گاهی سیر و گاهی گرسنه نگذارید و نکند با حضور شما سختی بکشند.»<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۱۳؛ مکارم شیرازی، از تو سؤال می‌کنند، ۱۳۸۷ش، ص۱۳۱.</ref>