عرش: تفاوت میان نسخه‌ها

عرش در لغت به‌معنای «تخت پادشاه» یا «چیزی که دارای سقف باشد» است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۰، ذیل واژه «عرش».</ref> واژهٔ عرش ۲۱ بار در [[قرآن]] به خدا نسبت داده شده است.<ref>جمعی از محققان، «آیات عرش و کرسی»، ص۹۱.</ref> [[آیه|آیهٔ]] ۱۲۹ [[سوره توبه|سورهٔ توبه]] به عظمت عرش الهی اشاره می‌کند.<ref>«هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ؛ او پروردگار عرش بزرگ است.»</ref> در چند آیه، اِستوای خدا بر عرش مطرح شده است.<ref>سوره اعراف، آیه ۵۴؛ سوره طه، آیه ۵؛ سوره یونس، آیه ۳.</ref> در آیاتی دیگر، از [[فرشتگان|فرشتگانی]] یاد شده که اطراف عرش، مشغول [[تسبیح|تسبیح‌گفتن‌اند]]<ref>سوره زمر، آیه ۵۷.</ref> یا حاملان عرش هستند.<ref>سوره حاقه، آیه ۱۷.</ref> در آیهٔ ۷ [[سوره هود|سورهٔ هود]] نیز آمده است که عرش الهی بر روی آب قرار  دارد.<ref>«كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ؛  عرش او بر آب قرار دارد.»</ref>