فهرست آثار سید ابوالقاسم موسوی خویی
فهرست آثار سید ابوالقاسم موسوی خویی، مجموعهٔ تألیفات و تقریرات درسهای آیتالله خویی از مراجع تقلید شیعه است. مؤسسهٔ احیای آثار امام خویی بسیاری از آثار وی را در مجموعهای پنجاه جلدی با عنوان «موسوعة الامام الخوئی» گردآوری و در سال ۱۳۷۶ش منتشر نمود.[۱]
مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور، بیش از ۸۰ جلد از تالیفات و تقریرات او را در موضوعات فقه و اصول و تفسیر بههمراه زندگینامه و دست نوشتهها شامل: اجازات ، نامه هاى عمومى و ... را جمعآوری و منتشر کرده است.[۲] نرم افزار تلفنهمراه «الخويی» شامل تمامی آثار او، زندگینامه و گالری تصاویر، توسط مؤسسة الخوئی الإسلامیة ساخته و منتشر شده است.[۳]
تألیفات آیتالله خویی
تألیفات آیتالله خویی در موضوعات رجال، علوم قرآنی، فقه و اصول عبارتاند از:
- معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرجال؛ در ۲۳ جلد، کتابی رجالی است که اولین بار در سال ۱۳۹۸ق در نجف چاپ شد.[۴] این کتاب شرح حال بیش از ۱۵ هزار تن از راویان احادیث را بیان کرده و در توضیح هر راوی، تمام راویان از آن شخص را ذکر نموده است. این اثر، از مفصلترین مجموعههای رجالی شیعه دانسته شده است.[۵]
- اجود التقریرات؛ مشهورترین تقریراتی که از خویی بر جای مانده، تقریرات او از درس اصول میرزا محمدحسین نائینی است، که در زمان حیات استاد انتشار یافت.[۶] سالها بعد پس از بازنگری و اضافه کردن مواردی، در سال ۱۳۶۸ق در تهران چاپ مجدد شد. این اثر از منابع مشهور دربارهٔ نظریات اصولی نائینی دانسته شده است.[۷]
- البیان فی تفسیر القرآن؛ شامل مقدمهای مبسوط دربارهٔ برخی مباحث علوم قرآنی و نیز تفسیر شش آیه از سوره حمد است.[۸] مقدمه این کتاب، حاوی موضوعات مختلفی از جمله فضیلت، اعجاز، جاودانگی و نادرستی تحریف قرآن کریم است.[۹] این کتاب توسط محمدصادق نجمی و هاشم هاشمزاده هریسی به فارسی ترجمه شده است.[۱۰] همچنین بخشی از این کتاب که دربارهٔ اعجاز قرآن است، با عنوان «مرزهای اعجاز»؛ توسط آیتالله سبحانی در سال ۱۳۴۹ش به فارسی ترجمه شد.[۱۱]
- نفحات الاعجاز؛ اثری کلامی در اثبات اعجاز[۱۲] و جاودانه بودن قرآن کریم است که در پاسخ به کتاب «حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز»، اثر فردی با نام مستعار نصیرالدین ظافر نوشته شده است.[۱۳] خویی این کتاب را در ۲۵ سالگی نوشته، که اولین اثر اوست.[۱۴]
- مبانی تکملة المنهاج؛ این کتاب مبانی و استدلالهای فتاوای آیتالله خویی در مسائل قضایی در کتاب «تکمله منهاج الصالحین» را بیان نموده و در دو جلد به چاپ رسیده است.[۱۵]
- علی إمام البَرَرَة؛ این اثر در سه جلد، شامل اشعاری در مدح حضرت علی (ع)، به زبان عربی و با شرح سید محمدمهدی خرسان، است، که در سال ۱۴۲۴ق به چاپ رسید.[۱۶]
غیر از این موارد، در برخی منابع، از تقریر او از درسهای فقه و اصول دو استادش، میرزای نائینی و محمدحسین اصفهانی یاد شده است.[۱۷] آقا بزرگ تهرانی از تقریرات درس آقا ضیاء عراقی هم نام میبرد.[۱۸]
آثار فتوایی و رسالههای عملیه
نزدیک به۳۰ اثر فتوایی از آیتالله خویی انتشار یافته است[۱۹] که برخی از آنها به شرح ذیل است:
- منهاج الصالحین؛ خویی ابتدا این اثر را در قالب تعلیقه بر منهاج الصالحینِ سید محسن حکیم نگاشت. سپس تعلیقههای خود را به جای آرای حکیم در متن گنجانده و در نهایت کتاب حکیم را بر مبنای فتاوای خود بازنویسی کرد. این کتاب اولین بار در سال ۱۳۹۰ق در نجف چاپ، و پس از آن بارها منتشر گردید.[۲۰]
- تکملة منهاج الصالحین؛ یا تکملة المنهاج، نام کتابی از آیتالله خویی است که به جهت کامل کردن ابواب فقهی کتاب منهاج الصالحین (نوشتهٔ سید محسن حکیم) در زمینه قضاء، شهادات، حدود، قصاص و دیات، به زبان عربی تألیف شدهاست.[۲۱]
- مجمع الرسائل؛ این کتاب در پنج جلد مجموعه رسالههایی در موضوعات مختلف است که برخی به صورت مستقل نیز چاپ شده است. رسالههای مذکور عبارتاند از: رسالة فی الارث، الامر بین الامرین، احکام الرضاع، رسالة فی اللباس المشکوک و نفحات الاعجاز. رساله نخست، برگرفته از مباحث ارث آیتالله خویی است که توسط محمد جواهری تدوین شده است.[۲۲]
- المسائل المنتخبه؛ خلاصهای از کتاب منهاج الصالحینِ آیتالله خویی است که به زبانهای عربی، فارسی، انگلیسی، اردو، فرانسوی، اندونزیایی و ترکی در یک جلد منتشر شده است.[۲۳]
- المسائل الشرعیة؛ این کتاب در دو جلد، شامل پاسخ به مسائل مورد ابتلا در تمام ابواب فقهی است که از محضر آیتالله خوئی استفتاء گردیده و پس از فوت ایشان انتشار یافته است.[۲۴]
- رساله توضیح المسائل؛ شامل مسائل شرعی ابواب عبادات و معاملات.[۲۵]
- مناسک حج (به زبان عربی و فارسی)؛ در مقدمه این اثر تأکید شده است: این رساله اغلب مسائل مورد ابتلای حج را دربرداشته و در آن مستحبات از واجبات جدا شده است.[۲۶]
- صراط النجاة؛ استفتائات و مسائل فقهی، در سه جلد، که همراه با حواشی و تعلیقات آیتالله تبریزی به چاپ رسیده است.[۲۷]
- فقه الأعذار الشرعیة و المسائل الطبیة من صراط النجاة؛ شامل استفتائاتی دربارهٔ مسائل مورد ابتلای بیماران و پزشکان و بر گرفته از کتاب صراط النجاة، است، که همراه با حواشی آیتالله تبریزی میباشد.[۲۸]
- منیة السائل؛ مجموعهای از استفتائات مهم آیتالله خویی در تمام ابواب فقهی، همراه با مسائل مستحدثه است.[۲۹]
- مستحدثات المسائل؛ این کتاب نیز به مسائل جدید و مستحدثهٔ فقهی میپردازد.[۳۰]
- التعلیقة علی العروة الوثقی؛ که توسط محمد کاظم خوانساری تصحیح و در سال ۱۳۷۵ق در نجف چاپ شد.[۳۱]
- تعلیقة علی المسائل الفقهیة؛ این کتاب حاشیه و تعلیقی بر کتاب «المسائل الفقهیه»، اثر سید حسین طباطبایی بروجردی میباشد.[۳۲]
تقریرات درسهای آیتالله خویی
بسیاری از شاگردان آیتالله خویی، در سالهای تدریس او، تقریرات درسهای وی را تدوین نموده و معمولاً این تقریرات پس از بازبینی ایشان چاپ میشد.[۳۳] بیش از پنجاه عنوان تقریر از دروس او نوشته شده است[۳۴] که تعدادی از آنها عبارتند از:
تقریرات درس فقه
تقریرات انتشار یافته از درسهای فقه آیتالله خویی عبارتاند از:
- التنقیح فی شرح العروة الوثقی؛ این کتاب که با تقریر توسط میرزا علی غروی تبریزی در شش جلد به چاپ رسیده است، ابتدا در مقدمهای تاریخچه مختصری از اجتهاد را بیان نموده، سپس به شرح مباحث فقهی بابهای اجتهاد و تقلید، طهارت و صلات از کتاب عروة الوثقی میپردازد.[۳۵]
- مصباح الفقاهه فی المعاملات؛ اثر محمدعلی توحیدی تبریزی در علم فقه. آیتالله خویی در تقریظ خود بر این کتاب، تتبع، دقت و وسعت آگاهی نویسنده را ستوده است.[۳۶]
- فقه الشیعه؛ این اثر، تقریرات درس فقه آیتالله خویی، به قلم سید محمدمهدی موسوی خلخالی است، که به مبانی استدلالی کتاب عروة الوثقی در موضوع اجتهاد و تقلید (در یک جلد) و طهارت (در شش جلد) پرداخته است.[۳۷]
- التنقیح فی شرح المکاسب؛ تقریرات بحث مکاسب آیتالله خویی توسط میرزاعلی غروی تبریزی است. این اثر در دو عنوان: مکاسب البیع (در ۲ جلد) و مکاسب الخیارات (در سه جلد) توسط مؤسسه احیای آثار آیتالله خویی در سال ۱۳۸۸ش منتشر شد.[۳۸]
- محاضرات فی المواریث؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی در موضوع ارث، به تقریر محمد علی خرسان است.[۳۹]
- الشروط أو اِلتزاماتِ التَبَعیّةِ فی العقود؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی به تقریر سید محمد تقی خویی است، که در سه جلد به مباحثی دربارهٔ شرایط عقد و خیارات میپردازد.[۴۰]
- أحکام الرضاع فی فقه الشیعة؛ این کتاب تقریرات درس فقه آیتالله خویی، در موضوع محرمیّت و رضاع و به تقریر سید محمدمهدی موسوی خلخالی و محمدتقی ایروانی است.[۴۱]
- الدُرَر الغَوالی فی فروع العلم الإجمالی؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی است، که در شرح استدلالی بخشی از کتاب صلاة عروة الوثقی به تقریر رضا ابراهیم لطفی تدوین شده است.[۴۲]
- فقه العتره فی زکاة الفطره؛ این کتاب تقریرات درس خارج فقه آیتالله خویی است، که توسط سید محمد تقی حسینی جلالی تحریر یافته است. محور این دروس، مباحث زکات فطره از کتاب عروة الوثقی میباشد.[۴۳]
- الواضح فی شرح العروة الوثقی؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی توسط محمد جواهری است. این اثر در ۱۴ جلد، شامل بابهای: حج، خمس، زکات، اجاره، مضاربه، مشارکه، مزارعه و مساقات میشود.[۴۴]
- المستند فی شرح العروة الوثقی؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی به تقریر مرتضی بروجردی است، که در چهار جلد شامل ابواب صوم، اعتکاف، خمس و اجاره میشود.[۴۵]
- مبانی العروة الوثقی؛ تقریرات درس فقه آیتالله خویی به تقریر سید محمد تقی خویی است، که در چهار جلد به چاپ رسیده است. دو جلد نخست شامل باب نکاح و دو جلد بعدی ابواب مضاربه، شرکه، مزارعه، مساقات، ضمان و حواله را دربردارد.[۴۶]
- معتمد العروة الوثقی؛ تقریرات درس خارج فقه آیتالله خویی به تقریر سید رضا موسوی خلخالی است، که در دو جلد به مبحث حج پرداخته است.[۴۷]
- فی شرح العروة الوثقی؛ این اثر در ۳۳ جلد، شامل کتابهای التنقیح، المستند، المعتمد و المبانی، تقریرات درس فقه و شرح آیةالله خویی بر کتاب عروة الوثقی است و تمام ابواب آن، از ابتدای باب اجتهاد و تقلید تا انتهای باب وصیت را دربردارد. این مجموعه در سال ۱۴۱۸ق به همت مؤسسه احیاء آثار الامام الخویی منتشر شد.[۴۸]
تقریرات درس اصول و سایر دروس
تقریرات انتشار یافته از درسهای اصول آیتالله خویی عبارتاند از:
- مصباح الاصول؛ دوره کامل درس خارج اصول آیتالله خویی به تقریر سید محمدسرور واعظ بهسودی است، که در سال ۱۴۲۲ق توسط انتشارات داوری در دو جلد به چاپ رسید.[۴۹]
- دراسات فی الاصول؛ اثر سید علی هاشمی شاهرودی که تقریر کامل دوره سوم درس اصول آیتالله خویی است. این کتاب در قالب چهار جلد، در سال ۱۴۱۹ق منتشر شد.[۵۰]
- اصول فقه الشیعه؛ دوره کامل درس اصول که توسط سید محمدمهدی خلخالی تقریر شده است.[۵۱]
- الهدایة فی اصول الفقه؛ دوره کامل درس اصول آیتالله خویی است، که توسط شیخ حسن صافی اصفهانی، به زبان عربی، به رشته تحریر درآمده است. مقرر، پس از شرکت در دوره دوم درس ایشان، این کتاب را تألیف نموده است.[۵۲]
- محاضرات فی اصول الفقه؛ تقریرات مباحث الفاظ از درس اصول آیتالله خویی، به قلم محمداسحاق فیاض از شاگردان برجسته وی است. این اثر مورد توجه استاد قرار گرفته و در تقریظ خود از شاگردش تقدیر نموده است.[۵۳]
- مبانی الاستنباط؛ تقریرات درس اصول آیتالله خویی به قلم سید ابوالقاسم کوکبی تبریزی است. این اثر که شامل مباحث الفاظ و قطع و ظن است، حاصل چهارمین دوره درس اصول استاد بوده و مورد تمجید وی قرار گرفته است.[۵۴]
- مصابیح الاصول؛ تقریر مباحث اصول فقه آیتالله خویی به قلم سید علاءالدین بحرالعلوم است. ابتدا در سال ۱۳۸۰ق مباحث الفاظ این تقریرات در یک جلد چاپ شد. بعدها دوره کامل آن؛ شامل تمام مباحث اصول فقه، در سال ۱۴۳۱ق، در قالب چهار جلد، انتشار یافت.[۵۵]
- غایة المأمول من علم الاصول؛ تقریرات دوره کامل درس خارج اصول آیتالله خویی به قلم شیخ محمدتقی جواهری است که در دو جلد به چاپ رسیده است.[۵۶]
- جواهر الأصول؛ تقریرات درس اصول آیتالله خویی توسط فخرالدین زنجانی، که شامل مباحث تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است. این کتاب ابتدا در سال ۱۳۷۶ق با تصحیح محمدکاظم خوانساری چاپ شد و چاپ مجدد آن توسط مؤسسة الخوئی الإسلامیه صورت گرفت.[۵۷]
- تقریرات درس خارج اصول فقه؛ این کتاب در سه جلد، به قلم ابوالقاسم گُرجی و با تحقیق منصور پهلوان، توسط انتشارات دانشگاه تهران، در سال ۱۳۹۵ش منتشر شد.[۵۸]
- قَبَس فی تفسیر القرآن؛ تقریرات درس تفسیر آیتالله خویی به تقریر فرزندش سید محمد تقی خویی است، که شامل تفسیر سوره حمد و ۸۷ آیه از سوره بقره میباشد.[۵۹]
آثاری که به چاپ نرسیده است
به گفته برخی منابع، آثار دیگری برای آیتالله خویی وجود دارد که هنوز به چاپ نرسیده است؛ از جمله:
«إزالَة المُحادة عن مِلک المنافع المُتضادة»، «إضائَة القلوب بتحقیق المغرب و الغروب»، «إنارَة العقول فی إنتصاف المَهر بمَوت أحد الزوجین قبل الدخول»، «فقه القرآن علی المَذاهب الخَمس»، «قاعدة التجاوز»، «فهرست جامع الشتات»، «تقریرات درس فقه میرزای نائینی»، «تقریرات درس فقه محقق اصفهانی» ، «حاشیه بر وسیله النجاة» و «حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری».[۶۰]
همچنین آیتالله خویی در کتاب معجم رجال، در شمار تألیفات خویش، از کتابهای: «تهذیب و تتمیم منهاج الصالحین»، «منتخب الرسائل» و «تعلیقة المنهج لأحکام الحج» نام برده که در حال حاضر نسخه چاپ شدهای از آن مشاهده نمیشود.[۶۱]
پانویس
- ↑ رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۲.
- ↑ «موسوعه الامام الخوئی»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ الخوئي، کافه بازار.
- ↑ پیرچراغ، «آیتالله خوئی و البیان»، ص۷۶.
- ↑ پیرچراغ، «آیتالله خوئی و البیان»، ص۷۶.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۷۸.
- ↑ نگاه کنید به رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۰.
- ↑ انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۷۰.
- ↑ انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۷۰.
- ↑ خویی، بیان در علوم و مسائل کلی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۱۶.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، مرزهای اعجاز، ۱۳۸۵ش، ص۱۵–۱۶.
- ↑ پیرچراغ، «آیتالله خوئی و البیان»، ص۷۶.
- ↑ انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۶۹.
- ↑ انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۷۰.
- ↑ خوئی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۳۴ق، ص۳.
- ↑ «کتاب علی امام البررة»، کنگرهٔ علمی أمناء الرسول
- ↑ انصاری، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۴۵۴–۴۵۵.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، قسم ۱، ۱۴۰۴ق، ص۷۱–۷۲.
- ↑ نگاه کنید به انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۷۲–۷۴.
- ↑ رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۱، به نقل از صغیر، اساطین المرجعیة العلیا فی النجف الأشرف، ۱۴۲۴ق، ص۲۹۷.
- ↑ خویی، تکملة منهاج الصالحین، ص۳.
- ↑ خویی، مجمع الرسائل، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳.
- ↑ انصاری قمی، نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی، ص۷۲–۷۴.
- ↑ خویی، المسائل الشرعیة، ۱۴۱۶ق، ص۷–۱۰.
- ↑ انصاری قمی، نجوم امت - حضرت آیتالله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی، ص۷۲–۷۴.
- ↑ خویی، مناسک حج، ۱۴۱۲ق، ص۵.
- ↑ خویی، صراط النجاة، ۱۴۱۶ش، ص۵.
- ↑ خویی و تبریزی، فقه الأعذار الشرعیة، ۱۴۲۷ق، ص۹.
- ↑ خویی، منیة السائل، ۱۴۱۲ق، ص۱.
- ↑ «مستحدثات المسائل»، پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران.
- ↑ «التعلیقة علی العروة الوثقی»، بنیاد محقق طباطبایی.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۲۳، ص۲۵؛ «کتاب مجموعه تعلیقات (علی کتاب المسائل الفقهیه)»، دائرة المعارف طهور.
- ↑ رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۰.
- ↑ انصاریان خوانساری، شمع همیشه فروزان، ص ۵۹
- ↑ خویی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، مقدمه، ص۱.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۲۴۰.
- ↑ خویی، فقه الشیعة (الإجتهاد و التقلید)، ۱۴۱۱ق، ص۷؛ خویی، فقه الشیعة (کتاب الطهارة)، ۱۴۱۸ق، ص۷.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح المکاسب، ۱۳۸۸ش، ص۳.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، محاضرات فی المواریث، ۱۴۲۴ق، ص۱۰.
- ↑ خویی، الشروط و التزامات التبعة فی العقود، ۱۴۱۴ق، ص۱۳.
- ↑ خویی، أحکام الرضاع فی فقه الشیعه، ۱۴۱۷ق، ص۱۳.
- ↑ خویی، الدرر الغوالی، ۱۴۲۴ق، ص۲.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، فقه العترة فی زکاة الفطرة، ۱۴۱۶ق، ص۳.
- ↑ خویی، الواضح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۳۶ق، ص۵.
- ↑ خویی، المستند فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۸۷.
- ↑ خویی، مبانی العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷–۸.
- ↑ خویی، معتمد العروة الوثقی، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳.
- ↑ خویی، فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۱، مقدمه، ص۱.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، مصباح الاصول، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۵.
- ↑ رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۰.
- ↑ خلخالی، اصول فقه الشیعه، انتشارات باقیات، ۱۴۳۸ق.
- ↑ خویی، سید ابوالقاسم، الهدایة فی اصول الفقه، مقدمه، ص۱۵.
- ↑ رئیسزاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۰.
- ↑ خویی، مبانی الاستنباط، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۳.
- ↑ خویی، مصابیح الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۲۷.
- ↑ خویی، غایة المأمول، ۱۴۲۸ق، ص۷.
- ↑ «جواهر الأصول»، بنیاد محقق طباطبایی؛ «جواهر الأصول»، کتابخانه فقاهت.
- ↑ «ابوالقاسم گرجی»، خبرگزاری ایکنا؛ «تقریرات درس خارج اصول الفقه»، یکتا مهر.
- ↑ خویی، قبس من تفسیر القرآن، ۱۳۸۲ش، ص۱.
- ↑ اسلامی، غروب خورشید فقاهت، ۱۳۷۲ش، ص۲۳–۲۴.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۲۳، ص۲۵؛
منابع
- آقا بزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، ۱۴۰۳ق.
- «ابوالقاسم گرجی»، خبرگزاری ایکنا، تاریخ نشر: ۳۰ مرداد ۱۳۹۹، تاریخ بازدید: ۲۵ دی ۱۴۰۱ش.
- اسلامی، غلامرضا، غروب خورشید فقاهت، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۲ش.
- انصاری قمی، ناصرالدین، «نجوم امت: حضرت آیتالله العظمی خویی»، در مجله نور علم، دوره۴، ش۱۱، مهر و آبان ۱۳۷۱ش.
- پیرچراغ، محمدرضا، «آیت الله خوئی و البیان»، در فصلنامه مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی، ش۲۴، تابستان ۱۳۹۰ش.
- «التعلیقة علی العروة الوثقی»، بنیاد محقق طباطبایی، تاریخ بازدید: ۲۴ دی ۱۴۰۱ش.
- «تقریرات درس خارج اصول الفقه»، یکتا مهر، تاریخ بازدید: ۲۵ دی ۱۴۰۱ش.
- «جواهر الأصول»، بنیاد محقق طباطبایی، تاریخ بازدید: ۲۵ دی ۱۴۰۱ش.
- «جواهر الأصول»، کتابخانه فقاهت، تاریخ بازدید: ۲۵ دی ۱۴۰۱ش.
- خویی، سید ابوالقاسم و تبریزی، میرزا جواد، فقه الأعذار الشرعیة و المسائل الطبیة من صراط النجاة، قم، دارالصدیقة الشهیده (س)، چاپ اول، ۱۴۲۷ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، أحکام الرضاع فی فقه الشیعه، تقریر: موسوی خلخالی، سید محمدمهدی و ایروانی، محمدتقی، المنیر للطباعة و النشر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، تقریر: غروی، میرزاعلی، قم، منشورات مدرسة دارالعلم (لطفی)، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح المکاسب، تقریر: غروی، میرزاعلی، قم، موسسة احیاء آثار الامام الخوئی، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، الدرر الغوالی فی فروع العلم الإجمالی، تقریر: لطفی، رضا ابراهیم، مشهد، نشر مرتضی، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، الشروط او التزامات التبعة فی العقود، تقریر: خویی، سید محمدتقی، بیروت، دار المؤرخ العربی، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، المسائل الشرعیة، بیجا، مؤسسة الخویی الإسلامیة، ۱۴۱۶ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، المستند فی شرح العروة الوثقی، تقریر: بروجردی، مرتضی، بیجا، بینا، ۱۴۰۳ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، الهدایة فی اصول الفقه، تقریر: صافی اصفهانی، شیخ حسن، قم، مؤسسه صاحب الأمر (ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، بیان در علوم و مسائل کلی قرآن، ترجمه: نجمی، محمدصادق و هاشمزاده هریسی، هاشم، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ سوم، ۱۳۸۸ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، تکملة منهاج الصالحین، قم، نشر مدینة العلم، چاپ۲۸، ۱۴۱۰ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، دراسات فی علم الاصول، تقریر: هاشمی شاهرودی، سید علی، قم، مؤسسه دائرة المعارف اسلامی، ۱۴۱۹ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، صراط النجاة (محشی)، تدوین: عاصی عاملی، موسی مفیدالدین، قم، مکتب نشر المنتخب، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، غایة المأمول من علم الاصول، تقریر: جواهری، محمدتقی، قم، مجمع الفکر الإسلامی، ۱۴۲۸ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، فقه الشیعة (الإجتهاد و التقلید)، تقریر: موسوی خلخالی، سید محمدمهدی، قم، چاپخانه نو ظهور، چاپ سوم، ۱۴۱۱ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، فقه الشیعة (کتاب الطهارة)، تقریر: موسوی خلخالی، سید محمدمهدی، قم، مؤسسه آفاق، چاپ سوم، ۱۴۱۸ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، فقه العترة فی زکاة الفطرة، تقریر: حسینی جلالی، سید محمدتقی، قم، نشر توسط مقرّر، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، قبس من تفسیر القرآن، تقریر: خویی، سید محمدتقی، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی، ۱۳۸۲ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، مبانی الاستنباط، تقریر: کوکبی، سید ابوالقاسم، نجف، مطبعة الآداب، بیجا، ۱۴۳۴ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، مبانی العروة الوثقی، تقریر: خویی، سید محمد تقی، قم، منشورات مدرسة دارالعلم (لطفی)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، مبانی تکملة المنهاج، بیجا، المرکز التخصصی لدراسة الفقه، ۱۴۳۴ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، مجمع الرسائل، قم، موسسة احیاء آثار الامام الخوئی، چاپ چهارم، ۱۴۳۰ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، محاضرات فی المواریث، تقریر: خرسان، محمد علی، قم، مؤسسة السبطین (ع)، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، مرزهای اعجاز، ترجمه جعفر سبحانی، تهران، مؤسسه امام صادق (ع)، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، مصابیح الاصول، تقریر: بحرالعلوم، سید علاءالدین، بیروت، دارالزهراء، چاپ سوم، ۱۴۳۱ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، مصباح الاصول، تقریر: واعظ بهسودی، سید محمدسرور، قم، مکتبة الداوری، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، معتمد العروة الوثقی، تقریر: موسوی خلخالی، سید رضا، قم، منشورات مدرسة دارالعلم (لطفی)، چاپ دوم، ۱۴۱۶ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز نشر الثقافة الاسلامیه، چاپ پنجم، ۱۳۷۲ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، مناسک حج، قم، مدینة العلم، ۱۴۱۲ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، منیة السائل، تدوین: عاصی عاملی، موسی مفیدالدین، بیجا، بینا، ۱۴۱۲ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، الواضح فی شرح العروة الوثقی، تقریر: جواهری، محمد، نجف، نشر عارف، چاپ اول، ۱۴۳۶ق.
- رئیسزاده، محمد، «خویی، ابوالقاسم»، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۷۵ش.
- «کتاب علی امام البررة»، کنگرهٔ علمی أمناء الرسول، تاریخ بازدید: ۲۴ دی ۱۴۰۱ش.
- «کتاب مجموعه تعلیقات (علی کتاب المسائل الفقهیه)»، دائرة المعارف طهور، تاریخ بازدید: ۲۴ دی ۱۴۰۱ش.
- «مستحدثات المسائل»، پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران، تاریخ بازدید: ۲۴ دی ۱۴۰۱ش.
- «موسوعه الامام الخوئی»، فروشگاه اینترنتی نورشاپ، تاریخ بازدید: ۲۲ دی ۱۴۰۱ش.