عقیله بنیهاشم (لقب): تفاوت میان نسخهها
S.h.fatemi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
S.h.fatemi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
[[ابوالفرج اصفهانی]] مادر [[عون بن عبدالله بن جعفر]] را «زینب عقیله دختر علی بن ابیطالب» معرفی کرده و این سخن را از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده است: «حدثتنی عقیلتنا زینب بنت علی بن ابیطالب علیه السلام».<ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۶۰.</ref> | [[ابوالفرج اصفهانی]] مادر [[عون بن عبدالله بن جعفر]] را «زینب عقیله دختر علی بن ابیطالب» معرفی کرده و این سخن را از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده است: «حدثتنی عقیلتنا زینب بنت علی بن ابیطالب علیه السلام».<ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۶۰.</ref> | ||
به سبب برخورداری از عقل سرشار توانست قافله خاندان رسول خدا(ص) را پس از اسارت از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام و از شام تا مدینه اداره کند و در مدینه در کنار امام سجاد(ع) نقشی مهم در روشن نگه داشتن مشعل مجالس بزرگداشت امام حسین(ع) و افشاگری بنیامیه ایفا کند.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۴۰، پاورقی محقق.</ref> | به سبب برخورداری از عقل سرشار توانست قافله خاندان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] را پس از اسارت از [[کربلا]] تا [[کوفه]] و از کوفه تا [[شام]] و از شام تا [[مدینه]] اداره کند و در مدینه در کنار امام سجاد(ع) نقشی مهم در روشن نگه داشتن مشعل مجالس بزرگداشت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و افشاگری [[بنیامیه]] ایفا کند.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۴۰، پاورقی محقق.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۳
عقیله بنیهاشم لقب حضرت زینب(س) فرزند امام علی(ع) است به معنای بزرگ بنیهاشم[یادداشت ۱] و نیز گفته شده: «عقیله» صیغه مبالغه به معنای بسیار عاقل است.[۱] آیتالله جوادی آملی نیز این واژه را صیغه مبالغه دانسته است.[۲]
این لقب در کتب اربعه و بحارالانوار نیامده است اما در کتابهای قرن چهاردهم مانند مقتل مقرم[۳] و منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة[۴] و تنقیح المقال[۵] و نیز زمانهای بعد[۶] دیده میشود. این لقب در عنوان برخی کتابها راه یافت؛ از جمله: عقیله بنیهاشم حضرت زینب(ع)، السیدة زینب عقیلة بنیهاشم، حضرت زینب عقیله بنیهاشم، زینب کبری عقیله بنیهاشم[۷] و گاه در سخنرانیها «عقیله بنیهاشم» را به جای نام حضرت به کار میبرند. برای نمونه نگاه کنید: «
ابوالفرج اصفهانی مادر عون بن عبدالله بن جعفر را «زینب عقیله دختر علی بن ابیطالب» معرفی کرده و این سخن را از ابن عباس نقل کرده است: «حدثتنی عقیلتنا زینب بنت علی بن ابیطالب علیه السلام».[۸]
به سبب برخورداری از عقل سرشار توانست قافله خاندان رسول خدا(ص) را پس از اسارت از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام و از شام تا مدینه اداره کند و در مدینه در کنار امام سجاد(ع) نقشی مهم در روشن نگه داشتن مشعل مجالس بزرگداشت امام حسین(ع) و افشاگری بنیامیه ایفا کند.[۹]
پانویس
- ↑ قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۴۰، پاورقی محقق.
- ↑ «حضرت زینب(س)،به مثابه عقل ممثّل»، بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء.
- ↑ مقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۲ و ۲۹۰.
- ↑ خویی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، چاپ چهارم، ج۱۵، ص۳۹.
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ اول، ج۳، ص۷۹.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به نقدی، زینب الکبری، ۱۳۶۲ش، ص۱۷؛ قرشی، السیدة زینب، ۱۴۲۲ق، ص ۴۰.
- ↑ انصاری قمی، «کتابشناسی حضرت زینب(ع)»، ص۱۶۹.
- ↑ اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۶۰.
- ↑ قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۴۰، پاورقی محقق.
یادداشت
- ↑ در لسان العرب، ذیل «عقل» آمده است: «عَقِيلةُ القومِ: سَيِّدُهم».
منابع
- اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبیین، تحقیق: مظفر، کاظم، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق.
- انصاری قمی، ناصرالدین، «کتابشناسی حضرت زینب(ع)»، در میراث شهاب، شماره ۷۲ و ۷۳، ۱۳۹۲ش.
- «حضرت زینب(س)،به مثابه عقل ممثّل»، بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء، تاریخ درج مطلب: ۱۸ آذر ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۱۷ مرداد ۱۴۰۳ش.
- خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تحقیق: میانجی، سید ابراهیم، بنیاد فرهنگی امام مهدی(ع)، چاپ چهارم.
- قرشی، باقر شریف، السیدة زینب، بیروت، دار محجة البیضاء و دار الرسول الاکرم(ص)، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- قزوینی، سید محمدکاظم، زینب الکبری من المهد الی اللحد، تحقیق: قزوینی، سید مصطفی، قم، دار الغدیر، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق،
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ اول.
- محمدی، سالار و دیگران، عقیله بنیهاشم: حضرت زینب(ع)، قانونیار، ۱۳۹۴ش
- مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین(ع)، بیروت، موسسة الخرسان، ۱۴۲۶ق.
- نقدی، جعفر، زینب الکبری بنت الامام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع)، قم، شریف رضی، ۱۳۶۲ش.