شبکه المیادین

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از شبکه میادین)
شبکه المیادین
شبکه تلویزیونی و ماهواره‌ای
آرم شبکه المیادین
آرم شبکه المیادین
اطلاعات کلی
نام‌های دیگرقَناةُ المَیادین
تأسیس۱۱ ژوئن سال ۲۰۱۲م (۲۲ خرداد ۱۳۹۱ش)
بنیانگذارغَسّان بِن جِدو
وابسته بهخصوصی
اهدافپوشش خبری جبهه مقاومت در خاورمیانه
مکانبیروت
رئیسغَسّان بِن جِدو
سایر
وضعیتفعال
فعالیت به زبانعربی
شعار«اَلْواقع کَما هو» به‌معنای «واقعیت آنگونه که هست»
منابع مالیسرمایه‌گذاری‌های غیردولتی
آثار«نصرالله در چشم دشمنان» • «۷۲ساعت» • «سرباز قاسم سلیمانی» • «قاسمی که دلمان برایش تنگ می‌شود» • «شهید قدس»
وبگاه


شبکه اَلْمَیادین (به عربی: قَناةُ المَیادین) شبکه‌ای تلویزیونی و ماهواره‌ای که مرکز آن در بیروت است و در دیگر شهرهای اسلامی هم دفتر نمایندگی دارد. این شبکه در سال ۲۰۱۲م پس از موج بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی و با پوشش خبری جبهه مقاومت در منطقه خاورمیانه، توسط غَسّان بِن جِدو یکی از اعضای مستعفی شبکه الجزیره تأسیس شد. المیادین با رویکرد حرفه‌ای توانسته است یکی از شبکه‌های خبری در جهان عرب و رقیبی برای دیگر شبکه‌های مطرح منطقه شمرده شود. این شبکه به‌دلیل پوشش اخبار محور مقاومت و ساخت مستندهای تلویزیونی، بارها از سوی دشمنان رسانه‌ای خود با مخالفت مواجه شده و برنامه‌های آن از طریق ماهواره قطع گردیده است.

جایگاه و اهمیت رسانه‌ای

المیادین، شبکه‌ای خبری و تلویزیونی است که مرکز آن در شهر بیروت پایتخت کشور لبنان قرار دارد.[۱] این شبکه سیاست‌های خود را بر اساس محور مقاومت در خاورمیانه ترسیم کرده و رویکرد و جهت‌گیری اصلی آن، همسو با جبهه مقاومت و خواسته‌های مردم منطقه بوده است.[۲] شبکه المیادین کاملاً مستقل است و با سرمایه‌گذاری‌های غیردولتی اداره می‌شود.[۳] گفته شده این شبکه به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین شبکه‌های جهان عرب است که در شهرهایی چون تهران، واشنگتن، آنکارا، پکن، بغداد، کابل، قاهره و تونس دفتر نمایندگی دارد.[۴]

شبکه المیادین بدون تأثیرپذیری از قدرت و نفوذ عربستان سعودی بر رسانه‌های خبری، کوشیده است به بازتاب واقع‌گرایانه اخبار خاورمیانه و جهان عرب بپردازد.[۵] همچنین با رویکرد حرفه‌ای در مدیریت، عوامل اجرایی و تکنیک‌های خبری توانسته است اخبار و تحولات جهان را برای مخاطبان خود تبیین و تشریح کند و رقیبی برای دیگر شبکه‌های مطرح دنیا نظیر بی‌بی‌سی، العربیه و الجزیره شود.[۶]

غسان بن جدو، مؤسس و مدیر شبکه المیادین

تاریخچه تأسیس

شبکه المیادین در ۱۱ ژوئن سال ۲۰۱۲م (۲۲ خرداد ۱۳۹۱ش) با مدیریت غسان بن جدو (متولد ۱۹۶۲م) روزنامه‌نگار تونسی-لبنانی فعالیت خود را آغاز کرد.[۷] غسان بن جدو یکی از خبرنگاران شبکه الجزیره بود و به‌دلیل خروج الجزیره از روند حرفه‌ای و واقع‌گرایانه و همچنین اختلاف در موضوع جنبش‌های اعتراضی سوریه و بحرین از آن شبکه استعفا داد[۸]

دلیل نام‌گذاری

درباره نام‌گذاری شبکه به المیادین، گفته شده که به دو دلیل، تصمیم بر این نام شد:

  • میادین جمع میدان است و به میدان‌هایی چون التحریر، التغییر، اللّؤلؤ و میادینی که مردم در کشورهای عربی در آن جمع شدند و بیداری اسلامی رخ داد، ارتباط دارد.
  • المیادین، ترکیبی از «الف لام میم یا دین» است و تعبیری اسلامی دارد.[۹]

شعار شبکه

شعار شبکه المیادین «اَلْواقع کَما هو» به‌معنای «واقعیت آنگونه که هست»، است. به‌گفته رئیس دفتر شبکه خبری المیادین در تهران، این شعار از حدیث پیامبر اسلام(ص) «اَللّهمّ اَرِنِی الاَشیاءَ کَما هی» (ترجمه: خدایا! حقایقِ اشیا را آن‌گونه که هست به من نشان ده) برگرفته شده است.[۱۰]

مصاحبه غسان بن جدو؛ مدیر شبکه المیادین با سید حسن نصرالله دبیرکل وقت حزب‌الله لبنان

تولید مستندهای تلویزیونی

شبکه المیادین علاوه بر تولید اخبار منطقه و جبهه مقاومت به ساخت مستندها و برنامه‌های تلویزیونی درباره شخصیت‌های محور مقاومت نیز پرداخته است. مستند ۵۰ دقیقه‌ای «نصرالله در چشم دشمنان» درباره سید حسن نصرالله[۱۱] و چهار مستند درباره قاسم سلیمانی با نام‌های «۷۲ساعت»، «سرباز قاسم سلیمانی»، «قاسمی که دلمان برایش تنگ می‌شود» و «شهید قدس» از جمله تولیدات این شبکه است.[۱۲]

قطع برنامه‌های ماهواره‌ای

زمان شکل‌گیری المیادین با شروع جنبش‌های اعتراضی در خاورمیانه و برخی کشورهای آفریقایی بود، اما با شروع جنگ سوریه با داعش به‌عنوان رسانه محور مقاومت شناخته شد.[۱۳] این امر موجب مخالفت دشمنان جبهه مقاومت گردید و برخی کشورها مانند عربستان سعودی مقابله با آن را آغاز کردند و از پخش آن از طریق ماهواره‌های نایْل‌سِت(Nilesat) و عرب‌ست جلوگیری به‌عمل آوردند.[۱۴]

عربستان، بهانه این اقدام را به انتقاد یکی از مهمانان شبکه از سوءمدیریت این کشور در ماجرای حج سال ۱۳۹۴ش ربط داد و با کمک کشورهای غربی به مسدودسازی حساب کاربری این شبکه در فیس‌بوک اقدام کرد. عربستان همچنین با پرداخت رشوه به مصر، آن کشور را به قطع پخش شبکه المیادین مجبور ساخت.[۱۵]

پانویس

  1. حکیم؛ محمدپور، «بررسی مقایسه‌ای پوشش خبری بحران سوریه در سایت‌های شبکه خبری الجزیره و المیادین»، ص۵۷.
  2. «جایگاه شبکه المیادین و نگاه بازیگران عربی به آن»، خبرگزاری ایرنا.
  3. «آغاز به کار شبکه "المیادین" با حضور جداشدگان "الجزیره"»، سایت خبری عصر ایران.
  4. حکیم؛ محمدپور، «بررسی مقایسه‌ای پوشش خبری بحران سوریه در سایت‌های شبکه خبری الجزیره و المیادین»، ص۵۷؛ «شبکه خبری «المیادین» راه‌اندازی شد»، پایگاه خبری انتخاب.
  5. «جایگاه شبکه المیادین و نگاه بازیگران عربی به آن»، خبرگزاری ایرنا.
  6. کاظم‌زاده، «برخورد ایدئولوژیک در قطع رسانه‌های مقاومت»، ص۱۶۴.
  7. حکیم؛ محمدپور، «بررسی مقایسه‌ای پوشش خبری بحران سوریه در سایت‌های شبکه خبری الجزیره و المیادین»، ص۵۷؛ «آغاز به کار شبکه "المیادین" با حضور جداشدگان "الجزیره"»، سایت خبری عصر ایران.
  8. ابولحیه، سوریه والحرب الکونیة، ۱۴۳۹ق، ص۳۳۳؛ «جایگاه شبکه المیادین و نگاه بازیگران عربی به آن»، خبرگزاری ایرنا.
  9. «شبکه خبری «المیادین» راه‌اندازی شد»، پایگاه خبری انتخاب.
  10. «شبکه خبری «المیادین» راه‌اندازی شد»، پایگاه خبری انتخاب.
  11. «مستند المیادین با عنوان نصرالله در چشم دشمنان»، سایت خبری جهان‌نیوز.
  12. «چهار مستند شبکه المیادین درباره شهید سلیمانی»، خبرگزاری ایرنا.
  13. کاظم‌زاده، «برخورد ایدئولوژیک در قطع رسانه‌های مقاومت»، ص۱۶۵.
  14. کاظم‌زاده، «برخورد ایدئولوژیک در قطع رسانه‌های مقاومت»، ص۱۶۵.
  15. کاظم‌زاده، «برخورد ایدئولوژیک در قطع رسانه‌های مقاومت»، ص۱۶۶.

منابع