حسن حسن‌زاده آملی

مقاله قابل قبول
استناد ناقص
شناسه ناقص
عدم جامعیت
از ویکی شیعه
حسن حسن‌زاده آملی
اطلاعات فردی
لقبعلامه حسن‌زاده
تاریخ تولد۱۳۰۷ش
محل زندگیقم، تهران
تاریخ وفات۳ مهر سال ۱۴۰۰ش (۱۸ صفر ۱۴۴۳ق)
محل دفنمنزل شخصی در روستای ایرا (از توابع آمل)
شهر وفاتآمل
اطلاعات علمی
استادانعلامه شعرانیمهدی الهی قمشه‌ایعلامه طباطباییسیدابوالحسن رفیعی قزوینی
محل تحصیلآمل، تهران، قم
اجازه اجتهاد ازعلامه شعرانی
تألیفاتدروس معرفت نفس، رساله لقاءالله، تصحیح و تعلیق تمهیدالقواعد، تصحیح نهج‌البلاغه، تصحیح و تعلیق اشارات، الهی‌نامه.


حسن حسن‌زاده آملی (۱۳۰۷-۱۴۰۰ش) مشهور به علامه حسن‌زاده آملی فیلسوف و عارف شیعه. وی نزد افرادی چون مهدی الهی قمشه‌ای، علامه شعرانی، علامه طباطبایی و سید محمدحسن الهی شاگردی کرد. حسن‌زاده آملی از علامه شعرانی، اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرد. او آثار فلسفی و عرفانی مانند اشارات، اسفار اربعه و شرح فصوص قیصری و شرح منظومه و نیز ریاضیات و هیأت تدریس می‌کرد.

به باور حسن‌زاده آملی، دین، فلسفه و عرفان، با هم هماهنگ‌اند. او ادعای یونانی‌بودن فلسفه اسلامی را نادرست می‌داند و معتقد بود فیلسوفان مسلمان، اندیشه‌های فلاسفه پیش از اسلام را عمق بخشیده‌اند. به گفته سید یدالله یزدان‌پناه، از شاگردان وی، حسن‌زاده بیشترین تأثیر را از ملاصدرا و ابن عربی پذیرفته است. وی برای نخستین بار از وحدت شخصی وجود به توحید صَمَدی تعبیر کرده و برای اثبات آن از واژه صمد در سوره توحید بهره برده است.

حسن‌زاده آملی آثاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و ادبیات عربی دارد و برخی از آثار فلسفی و عرفانی همچون اسفار اربعه، اشارات، شفا و شرح فصوص الحکم را تصحیح کرده و بر آنها شرح و حاشیه نگاشته است. وی همچنین نهج‌البلاغه و کشف المراد را تصحیح کرده است. دیوان اشعاری نیز از او به جای مانده است.

علامه حسن‌زاده آملی ۳ مهر سال ۱۴۰۰ش (۱۸ صفر سال ۱۴۴۳ق) بر اثر بیماری قلبی در آمل درگذشت و در منزل شخصی خود در روستای ایرا، از توابع آمل، دفن شد.

زندگی‌نامه و تحصیلات

حسن حسن‌زاده آملی اواخر سال ۱۳۰۷ش، در روستای ایرا، از توابع آمل، متولد شد.[۱] او در شش سالگی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت و در سال ۱۳۲۳ش دروس حوزوی را آغاز کرد.[۲] وی ادبیات عربی و درس‌های مقدماتی را در آمل از محمد غروی، میرزا ابوالقاسم فَرْسیو و دیگران آموخت.[۳]

حسن‌زاده آملی در سمت چپ تصویر در سال ۱۳۲۷ش. عبدالله جوادی آملی سمت راست تصویر.[۴]

مهاجرت به تهران

حسن‌زاده آملی با اتمام دروس مقدماتی حوزه، لباس روحانیت پوشید[۵] و در ۲۲ سالگی برای ادامه تحصیل، وارد تهران شد.[۶] او در تهران، فقه و اصول را از افرادی چون سید احمد لواسانی، ابوالحسن شعرانی، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و محمدتقی آملی آموخت و فلسفه و عرفان را نیز از مهدی الهی قمشه‌ای، علامه شعرانی، فاضل تونی، میرزا احمد آشتیانی[۷] و علی‌محمد جولستانی[۸] فراگرفت. حسن‌زاده تفسیر،‌ رجال، درایه، ریاضی، هیئت، نجوم و طب را نیز از علامه شعرانی آموخت[۹] و در سال ۱۳۹۳ق از او اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرد.[۱۰] وی، یازده سال نزد مهدی الهی قمشه‌ای، «منظومه» سبزواری، بخش‌هایی از اسفار و شرح محقق طوسی بر اشارات را فرا گرفت و در جلسات تفسیر قرآن او نیز حاضر می‌شد.[۱۱]

مهاجرت به قم

حسن‌زاده آملی، پس از چهارده سال تحصیل در تهران،[۱۲] در مهر ۱۳۴۲ش به قم رفت[۱۳] و به مدت ۱۷ سال در دروس علامه طباطبایی حاضر شد. در این مدت، بخش‌هایی از کتاب بحارالانوار و تمهید القواعد را نزد وی خواند.[۱۴] همچنین در دروس فلسفی و عرفانی سید محمدحسن الهی، برادر علامه طباطبایی، شرکت کرد.[۱۵] سید مهدی قاضی طباطبایی، فرزند سید علی قاضی به مدت چهار سال استاد او در علوم اَرِثْماطیقی[یادداشت ۱] بود.[۱۶] بر اساس خاطرات حسن‌زاده در کتاب انسان در عرف عرفان، استاد او در عرفان عملی علامه طباطبایی بوده است.[۱۷]

تدریس

حسن‌زاده آملی پس از سکونت در قم، به تدریس دروس فلسفه و عرفان مشغول شد و شرح منظومه، اشارات، اسفار اربعه، شرح فصوص قیصری، شرح تمهید و مصباح الانس را تدریس کرد. او همچنین حدود هفده سال دروس ریاضیات، هیأت، وقت و قبله را درس داده که کتاب دروس «معرفة الوقت و القبلة» محصول آن درس‌هاست.[۱۸]

وفات

علامه حسن‌زاده در ۳ مهر سال ۱۴۰۰ش (۱۸ صفر ۱۴۴۳ق) بر اثر بیماری قلبی در بیمارستان شهر آمل درگذشت.[۱۹] جنازه او برای اقامه نماز به تهران منتقل شد و آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران بر پیکرش نماز خواند.[۲۰] مراسم تشییع حسن‌زاده روز ۵ مهر در آمل برگزار شد[۲۱] و ۶ مهر در منزل شخصی خود در روستای ایرا دفن گردید.[۲۲]

تشییع حسن‌زاده آملی در آمل، ۵ مهر ۱۴۰۰ش.

شاگردان

برخی از شاگردان حسن‌زاده آملی عبارتند از:

اندیشه‌ها

متن اجازه اجتهاد و روایت حسن‌زاده آملی از علامه شعرانی در سال ۱۳۹۳ق.

برخی از اندیشه‌های حسن‌زاده آملی درباره قرآن و ارتباط آن با فلسفه و عرفان عبارت است از:

قرآن سرچشمه معارف

حسن‌زاده آملی، قرآن را سرچشمه معارف الهی می‌داند. از نظر او نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، اصول کافی ، بحار الانوار و دیگر جوامع روایی از قرآن سرچشمه‌ گرفته‌اند و مرتبه نازل قرآن هستند. به باور او، گفتارهای امامان معصوم بازگشت به قرآن دارد.[۳۳]

ارتباط دین، فلسفه و عرفان

از دیدگاه علامه حسن‌زاده، قرآن، فلسفه و عرفان جدا از یکدیگر نیستند. وی، حقیقت دین و عرفان را یکی می‌داند و آن معرفت به خدا، اسماء، افعال، احکام و کتاب خدا است.[۳۴] وی عرفان را علم انسان‌ساز می‌داند و بر این باور است که سرچشمه عرفان واقعی، وحی، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) است.[۳۵] از نظر او، عرفانِ اصیلِ انسان‌ساز، در اتصال به قرآن است و امامان معصوم، معلمانِ بشر و سفیران الهی هستند که دستورالعمل‌های انسان‌ساز، یعنی قرآن را برای بشر توضیح می‌دهند.[۳۶]

آیت‌الله حسن‌زاده، حکمت متعالیه را سیر تکاملی فلسفه اسلامی دانسته و معتقد است حکمت متعالیه، برهانِ آمیخته با شهود (عرفان) است. از نظر وی، فلسفه‌ای که با دین الهی مخالفت کند، قابل قبول نیست؛ آنچه را که دین الهی رد و انکار کند، فلسفه محسوب نمی‌شود.[۳۷] حسن‌زاده آملی ادعای «یونانی بودن فلسفه اسلامی» را رد می‌کند و معتقد است که‌ اندیشه‌های فلاسفه پیش از اسلام سطحی است و فیلسوفان اسلامی این اندیشه‌ها را عمق داده و به تعبیر او پخته‌اند.[۳۸]

به گفته سید یدالله یزدان‌پناه، حسن‌زاده آملی بیشترین تاثیر را از ملاصدرا و ابن عربی گرفته است.[۳۹]

همچنین از نظر وی، شرق و غرب، گرچه در صنایع پیشرفت داشته‌اند؛ اما آنها از حقیقت انسانی و علم انسان‌سازی که مدینه فاضله در پی دارد، دورند.[۴۰]

وحدت وجود

علامه حسن‌زاده معتقد است وجودی غیر از وجود خدا نیست و آنچه به آن ماسِوَی‌الله (غیر خدا) گفته می‌شود مَظهرهای او (جای آشکار شدن او) هستند؛ البته او تأکید می‌کند خالقْ خالق است و مخلوقْ مخلوق، و خالق از هر عیب و نقصی پاک است.[۴۱] او برای روشن شدن موضوع، به دریا و موج‌های آن مثال می‌زند که موج‌ همان دریا نیست ولی جدا و غیر از دریا هم نیست.[۴۲] وی بر اساس برخی روایات،[۴۳] بر این باور است که جدا بودنِ مخلوقات از خدا مانند جدا بودنِ شیئی مادّی از شیئی مادی دیگر نیست؛ بلکه خدا با صفتِ قهر و قدرت خود و مخلوق با صفت نقص خود از یکدیگر جدا هستند.[۴۴] به گفته حسن‌زاده آملی برداشتی از وحدت وجود که در آن مخلوقات وَهْم و خیال دانسته شده، نادرست است.[۴۵]

او از وحدتِ شخصیِ وجود به توحید صَمَدی تعبیر کرده است.[۴۶] گفته شده وی نخستین کسی است که این تعبیر را به‌کار برده است.[۴۷] او تعبیر توحید صمدی را از واژه صَمَد در سوره توحید برگرفته است.[۴۸][یادداشت ۲] حسن‌زاده راه رسیدن به شناختِ حقیقیِ توحید را، راه شهود عرفانی دانسته[۴۹] و در دیوان خود چنین سروده است:

همه از دست شد و او شده استاَنَا و اَنْتَ و هو، هو شده است
درس عشق است و الفبائی نیستلایق او دل هر جایی نیست
طُرّه‌ی عشقْ شِکَن در شکن استحَسَن اندر حسن اندر حسن است[۵۰]

آثار

من این دنیای فانی را نمی‌خواهم نمی‌خواهم
من این لذّات آنی را نمی‌خواهم نمی‌خواهم
...
علی و آل پاکش را پذیرفتم پذیرفتم
فلانی و فلانی را نمی‌خواهم نمی‌خواهم

حسن‌زاده آملی، دیوان اشعار، ۱۳۹۱ش، ص۱۶۲.

حسن‌زاده چنانچه خودش گفته، تا سال ۱۳۸۰ش، ۱۷۸ اثر چاپ شده و چاپ نشده داشته است.[۵۱] آثار او در موضوعات فلسفه، عرفان، کلام، اخلاق، فقه، ریاضیات، نجوم، ادبیات عرب، ادبیات فارسی، علوم طبیعی، طب قدیم، علوم غریبه و رجال نوشته شده است. او خود یکی از آثار مهمش را سَرْحُ الْعُیون فی شَرْحِ الْعُیون دانسته، که از دید فلسفی و عرفانی به معرفت نفس پرداخته است.[۵۲]

وی کتاب فَصُّ حِکْمَةٍ عِصْمَتِیَّةٍ فی کلمةٍ فاطمیَّة را به عنوان تکمله‌ای بر کتاب فُصوص الْحِکَم نوشته ابن عربی نگاشته است. او در این کتاب به ویژگی‌های حضرت فاطمه(س) با نگاه به روایات و با رویکرد فلسفی و عرفانی پرداخته است.[۵۳]

تصحیح کلیله و دمنه، تصحیح گلستان سعدی، دیوان اشعار و مصادر اشعار منسوب به امیرالمؤمنین(ع)، از جمله آثار ادبی او است.[۵۴] حسن‌زاده همچنین به تصحیح آثاری مانند نهج البلاغه، تفسیر خلاصة منهج الصادقین و شفایِ ابن سینا، و شرح و حاشیه بر آثاری مانند تمهید القواعدِ ابن ترکه و فصوصِ قیصری پرداخته است.[۵۵]

آثار برگزیده

کتاب «سرح العیون فی شرح العیون» نوشته حسن‌زاده آملی که درباره معرفت نفس است در سومین دوره همایش کتاب سال حوزه که در سال ۱۳۸۰ش در شهر قم برگزار شد از جمله آثار برگزیده این دوره از همایش توسط داوران شناخته شد.[۵۶]

کتاب «الحجج البالغة علی تجرُّد النفس الناطقة» در پنجمین دوره همایش کتاب سال حوزه که در سال ۱۳۸۲ش در شهر قم برگزار گردید به عنوان کتاب برگزیده این دوره از همایش شناخته شده و مورد تقدیر قرار گرفت.[۵۷]

سیره عملی

حسن‌زاده آملی به گفته خود، مکاشفاتی داشته[۵۸] و تعدادی از آنها را در کتاب انسان در عرف عرفان گرد آورده است.[۵۹] عبدالله جوادی آملی مفسر و فیلسوف شیعه نیز، حسن‌زاده آملی را حکیمی الهی و جامع عقل نظر و عقل عمل و عارفی کم‌نظیر خوانده که هم راه عقل و هم راه شهود[یادداشت ۳] را پیموده است. او همچنین چله‌نشینی، شب زنده‌داری، سحرخیزی و روزه‌داری ماه‌های رجب و شعبان را از سیره‌های عملی حسن‌زاده شمرده است.[۶۰]

علامه حسن‌زاده همسرش را که در سال ۱۳۸۲ش همزمان با شهادت حضرت فاطمه(س) درگذشت، در حیاط خانه‌اش در روستای ایرا، در اتاقی که آن را بَیْت‌ُالرَّحْمَه (خانه مهربانی) نامید دفن کرد.[۶۱] بر اساس منابع غیر رسمی، حسن‌زاده دلیل این کار را خدمت بیشتر به همسرش دانسته است.[۶۲] حسن‌زاده بنا به وصیت خودش در همین اتاق کنار همسرش دفن شد.[۶۳]

فعالیت سیاسی

عیادت آیت‌الله خامنه‌ای از حسن‌زاده آملی در یکی از بیمارستان‌های تهران در ۹ مهر ۱۳۹۱ش.[۶۴]

حسن‌زاده آملی چنانکه خودش گفته، پیش از تبعید امام خمینی به ترکیه در سال ۱۳۴۲ش، به قم رفته و با وی بیعت کرده است.[۶۵] به گفته علی معلمی شاگرد او، حسن‌زاده آملی در شکست اتحادیه کمونیست‌های ایران که در سال ۱۳۶۰ش در آمل علیه جمهوری اسلامی ایران اقدام مسلحانه کردند (غائله آمل)، مؤثر بود.[۶۶]

همچنین او از رهبری آیت‌الله خامنه‌ای حمایت می‌کرد و به گفته شاگردش حسن رمضانی در امور جزئی سیاسی دخالت نمی‌کرد.[۶۷] آیت‌الله خامنه‌ای در پیام تسلیتی، از او با عنوان عالم ربانی، سالک توحیدی و دانشمند ذوفنون یاد کرده است.[۶۸]

از نگاه دیگران

آیت الله جوادی او را عالمی ربانی، حکیمی متاله، جامع معقول و منقول، صاحب مآثر سنگین و آثار گرانقدر، حکیم و عارفی کم نظیر وصف کرده است.[۶۹] سید حسن امین به جامعیت حسن زاده در همه زمینه‌های سمعیات، عقلیات، ادبیات فارسی و عربی و حتی علوم تصریح دارد و او را صاحب نظر در علوم ظاهری و رشته‌های مغفول حوزه مانند هئیت و نجوم و در علوم باطنی و معارف حقه و سلوک معنوی دارای مراتب بسیار والا دانسته است. [۷۰]

آثار درباره حسن‌زاده آملی

درباره حسن حسن‌زاده آملی کتاب‌ها، مستند‌ها و همایش‌هایی پخش و برگزار شده است که برخی از آنها عبارتند از:

  • کتاب «نجم الدین؛ نیم‌نگاهی به زندگی‌نامه حضرت آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی» نوشته محسن برزگر در سال ۱۳۸۳ش منتشر شد.[۷۱]
  • کتاب «گفت‌وگو با علامه حسن‌زاده آملی» به اهتمام محمد بدیعی که در شانزده مصاحبه با حسن‌زاده تنظیم شده است. در این کتاب، به موضوعاتی مانند زندگی علمی حسن‌زاده، استادان وی، تألیفات او، علوم حوزوی و شخصیت‌های برجسته فلسفی و عرفانی پرداخته شده است.[۷۲]
  • کتاب «تشنه دانش: راهنمای دانش‌پژوهی بر اساس زیست‌نامه علمی علامه حسن‌زاده آملی» نوشته سید مرتضی حسینی کمال‌آبادی، که در آن خاطرات تحصیلی علامه حسن‌زاده بیان شده و مورد تحلیل قرار گرفته است.[۷۳]
  • مستند پنج قسمتی «منظومه حُسن» به کارگردانی مسعود امینی تیرانی درباره زندگی‌نامه علامه حسن‌زاده است که به همت شبکه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران تولید و پخش شده است.[۷۴]
  • مستند «روایت صنوبر» داستان زندگی حسن‌زاده آملی و کاری از ایمان احمدی است که در تیرماه ۱۳۹۴ش از شبکه افق ایران پخش شد.[۷۵]
  • سومین همایش طبیب روحانی در بزرگداشت و تجلیل از علامه حسن‌زاده آملی در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ش به همت دانشگاه تهران، در دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد.[۷۶]

حسن‌زاده آملی در سومین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۲ش به عنوان چهره ماندگار برگزیده شد.[۷۷]

پانویس

  1. حسن زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۴.
  2. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۴.
  3. «مصاحبه با آیت‌الله حسن‌زاده آملی»، قسمت اول، ص۱۹-۲۰.
  4. «جوانی دو عالم بزرگ حوزه علمیه»، سایت منهاج.
  5. «مصاحبه با آیت‌الله حسن‌زاده آملی»، قسمت اول، ص۲۱.
  6. حسن‌زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۴.
  7. حسن‌زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۴-۳۳۶؛ «مصاحبه با آیت‌الله حسن‌زاده آملی»، قسمت اول، ص۲۱-۲۵.
  8. حسن‌زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۵.
  9. حسن‌زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۴و۳۳۵.
  10. «نگاهی به زندگی و آثار علامه ذوالفنون از زبان خودش/آیت الله حسن‌زاده آملی بیش از جوان‌ها مطالعه می‌کرد»، خبرگزاری کتاب ایران.
  11. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۵.
  12. «مصاحبه با آیت‌الله حسن‌زاده آملی»، قسمت اول، ص۲۵.
  13. حسن‌زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۶.
  14. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۷.
  15. حسن‌زاده آملی، هزار و يك كلمه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۳۶.
  16. حسن‌زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۸۱ش، ص۴۳۸.
  17. حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۱۹.
  18. «مصاحبه با استاد حسن‌زاده آملی»، ص۲۶.
  19. «اعلام یک هفته عزای عمومی در آمل»، خبرگزاری ایسنا.
  20. اقامه نماز رهبر انقلاب بر پیکر علامه حسن‌زاده آملی، خبرگزاری صداوسیما.
  21. مراسم تشییع پیکر علامه "حسن‌زاده آملی" برگزار شد، خبرگزاری ایسنا.
  22. «پیکر علامه کنار همسرش در خاک ایرا آرام گرفت»، خبرگزاری تسنیم.
  23. «شب‌زنده‌دار کیست؟»، خبرگزاری فارس.
  24. «زندگی‌نامه حضرت حجه الاسلام والمسلمین سید محمد رضا مدرسی یزدی»، سایت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  25. «منصوری لاریجانی: بعد از جنگ سرتیپ۲ شدم»، پایگاه خبری هراز نیوز.
  26. «علامه صمدی آملی»، شخصیت‌نگار.
  27. «زندگی نامه حضرت استاد»، پایگاه رسمی اطلاع رسانی استاد رمضانی.
  28. «مهدی احدی»، پایگاه اندیشوران حوزه.
  29. «زندگی‌نامه استاد یزدان‌پناه»، پایگاه اطلاع رسانی استاد سید یدالله یزدان‌پناه.
  30. «زندگی‌نامه آیت‌الله طبرسی نماینده سابق ولی فقیه در مازندران»، سایت باشگاه خبرنگاران جوان.
  31. «سید حسن شجاعی کیاسری»، سایت کتاب فردا.
  32. «توصیه علامه حسن‌زاده آملی به طلاب»، معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم (بلاغ).
  33. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۲.
  34. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۰ و ۱۱.
  35. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۲.
  36. حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۱۲.
  37. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۱.
  38. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۲.
  39. «گفت‌وگو باحجت الاسلام والمسلمین یزدان‌پناه به مناسبت مراسم تجلیل مجمع عالی حکمت اسلامی از مقام علمی استاد حضرت آیت‌الله علامه حسن‌زاده آملی»، پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع عالی حکمت اسلامی.
  40. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۲.
  41. حسن‌زاده، خیر الاثر در رد جبر و قدر، ۱۳۶۹ش، ص۱۲۱ و ۱۲۲.
  42. حسن‌زاده، نهج الولایة، ۱۳۹۰ش، ص۴۴.
  43. کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۲۱۴ و ص۳۳۵.
  44. حسن‌زاده، هزار و یک کلمه، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۱۱۲.
  45. حسن‌زاده، توحید اهل الله، ۱۳۸۷ش، ص۲۴.
  46. حسن‌زاده، هزار و یک کلمه، ۱۳۷۷ش، کلمه ۴۴۳، ج۵، ص۷۰.
  47. رودگر، «توحید صمدی در افق اندیشه علامه حسن‌زاده آملی»، ص۱۷۱.
  48. حسن‌زاده، نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۵۴.
  49. حسن‌زاده، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۹۱.
  50. حسن‌زاده، دیوان اشعار، ۱۳۹۱ش، ص۳۴۵.
  51. بدیعی، گفت‌وگو با علامه حسن حسن‌زاده آملی، ۱۳۸۲ش، ص۵۶-۶۰.
  52. مفاتیح الاسرار لسلاک الاسفار، ج۲، ص۶، به نقل از حسن‌زاده، مآثر آثار، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۸۱.
  53. رودگر، «مروری بر کتاب فص حکمة عصمتیة فی کلمة فاطمة»، ص۲۵۳.
  54. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۵.
  55. «آیت‌الله حسن‌زاده آملی حکیم، عارف، ادیب و ریاضیدان»، ص۱۵.
  56. دبیرخانه همایش کتاب سال حوزه، ویژه‌نامه سومین همایش کتاب سال حوزه، ۱۳۸۰ش، ص۱۲-۱۶
  57. دبیرخانه همایش کتاب سال حوزه، ویژه‌نامه پنجمین همایش کتاب سال حوزه، ۱۳۸۲ش، ص۱۹
  58. حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۱۸.
  59. حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۵۰.
  60. «پیام تسلیت آیت‌الله جوادی‌آملی به‌مناسبت ارتحال علامه حسن‌زاده‌آملی»، خبرگزاری فارس.
  61. «مکان دفن علامه حسن‌زاده آملی کجاست؟»، خبرگزاری شفقنا.
  62. «استدلال جالب علامه حسن‌زاده برای محل تدفین همسرش»، خبرگزاری مشرق.
  63. «خاکسپاری علامه حسن‌زاده آملی در بیت‌الرحمه»، خبرگزاری فارس.
  64. «عیادت رهبر انقلاب از آیت‌الله حسن‌زاده آملی»، وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه‌ای.
  65. «گفتگو با حسن رمضانی»، ۱۳۸۹ش، ص۴۱.
  66. «حضور علامه حسن‌زاده آملی در جلسات روحانیون مبارز»، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  67. «گفتگو با حسن رمضانی»، ۱۳۸۹ش، ص۴۱.
  68. «پیام تسلیت در پی درگذشت عالم ربانی و سالک توحیدی آیت الله حسن‌زاده آملی»، وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه‌ای.
  69. https://javadi.esra.ir/fa/w/پیام-تسلیت-آیت-الله-العظمی-جوادی-آملی-در-پی-ارتحا-19-1
  70. علامه حسن زاده آملی در نگاه پروفسور سید حسن امین؛ https://irangardmag.ir/allameh-amoli/
  71. «نجم الدین؛ نیم نگاهی به زندگی‌نامه حضرت آیت الله حسن حسن‌زاده آملی»، شبکه جامع کتاب گیسوم.
  72. بدیعی، گفت‌وگو با علامه حسن‌زاده، ۱۳۸۲ش، فهرست کتاب.
  73. «کتابشناسی تشنه دانش»، مؤسسه خانه کتاب و ادبیات ایران.
  74. «پخش مستند منظومه حسن از شبکه چهار سیما»، وبسایت شبکه چهار.
  75. «مستند روایت صنوبر؛ داستان زندگی علامه حسن زاده آملی»، خبرگزاری تسنیم.
  76. «تجلیل از مقام آیت الله حسن‌زاده آملی در سومین همایش طبیب روحانی»، خبرگزاری فارس.
  77. «چهره‌های ماندگار ایران»، وبسایت بنیان چهره‌های ماندگار.

یادداشت

  1. علم ارثماطیقی یکی از رشته‌های ریاضی قدیم است، که در آن به شناخت عدد و انواع آن و ویژگی‌های عدد و انواع آن پرداخته می‌شود (سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۴۴).
  2. حسن‌زاده بر اساس روایتی معتقد است صمد در سوره توحید به معنای «لا جَوْفَ لَه» (پُر) است. (حسن‌زاده، نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۵۴.) به گفته وی، پُر فقط می‌تواند یکی باشد نه بیشتر؛ زیرا کسی که ترکیب در او راه ندارد (بَسیطُ الْحَقیقَه) فقط یکی است.(حسن‌زاده، نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۵۴.)
  3. شهود در اصطلاح عرفان، ادراکی درونی بدون استفاده از حس و استدلال است که از شناخت حسی و عقلانی قوی‌تر شمرده شده است. (رودگر، «معرفت شهودی به حق تعالی در عرفان وحیانی»، ص۷.)

منابع

پیوند به بیرون