میکائیل: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز ویرایش شناسه |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز ویرایش جزیی |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''میکائیل'''، [[فرشته]] مامور رِزق و از ملائکه مقرب درگاه الهی است که در [[قرآن]] از او با نام «میکال» یاد شده و بر اساس روایات، فرشته رحمت، از حاملان [[عرش الهی]] و از نخستین فرشتگانی است که بر [[آدم ابوالبشر|آدم]] [[سجده]] کرد. میکائيل وظایف دیگری را نیز بر عهده داشته است، از جمله؛ مشارکت در هلاکت قوم [[لوط(ع)]] و [[فرعون]]، شرح صدر دادن به [[پیامبر(ص)]]، محافظت از او در [[لیلةالمبیت]]، یاری مسلمانان در [[جنگ بدر]] و آوردن [[براق]] برای [[معراج]] پیامبر(ص). [[کتاب مقدس]] از این فرشته با عنوان رئيس ملائکه یاد کرده است. | '''میکائیل'''، [[فرشته]] مامور رِزق و از ملائکه مقرب درگاه الهی است که در [[قرآن]] از او با نام «میکال» یاد شده و بر اساس روایات، فرشته رحمت، از حاملان [[عرش الهی]] و از نخستین فرشتگانی است که بر [[آدم ابوالبشر|آدم]] [[سجده]] کرد. میکائيل وظایف دیگری را نیز بر عهده داشته است، از جمله؛ مشارکت در هلاکت قوم [[لوط(ع)]] و [[فرعون]]، شرح صدر دادن به [[پیامبر(ص)]]، محافظت از او در [[لیلةالمبیت]]، یاری مسلمانان در [[جنگ بدر]] و آوردن [[براق]] برای [[معراج]] پیامبر(ص). [[کتاب مقدس]] از این فرشته با عنوان رئيس ملائکه یاد کرده است. | ||
== | ==ویژگی‌ها == | ||
میکائیل یکی از [[فرشتگان]] برگزیده و مقرب خداوند است که در قرآن کریم از او با نام «میکال» یاد شده است.<ref>سوره بقره، آیه۹۸؛ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> روایات بسیاری میکائیل را فرشته مامور رزق معرفی کرده و پس از [[جبرئیل]]، از او به عنوان دومین فرشته مقرب الهی یاد می‌کنند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰؛ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref> بسیاری از [[مفسران]] [[اهل سنت]] و عده‌ای از [[شیعیان]]، با استناد به روایات، او را فرشته رحمت دانستند.<ref>زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴ و کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۴۶۴، به نقل از رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۱.</ref> همچنین بر پایه برخی روایات، [[لوح محفوظ]]، چهار رکن دارد و میکائيل مظهر رکن اراده در آن است.<ref>ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.</ref> از دیدگاه [[امام خمینی]]، میکائیل مظهر اسم «رب» و یکی از حاملان [[عرش الهی]] است.<ref>موسوی خمینی، آداب الصلوة، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۵.</ref> | میکائیل یکی از [[فرشتگان]] برگزیده و مقرب خداوند است که در قرآن کریم از او با نام «میکال» یاد شده است.<ref>سوره بقره، آیه۹۸؛ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> روایات بسیاری میکائیل را فرشته مامور رزق معرفی کرده و پس از [[جبرئیل]]، از او به عنوان دومین فرشته مقرب الهی یاد می‌کنند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰؛ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref> بسیاری از [[مفسران]] [[اهل سنت]] و عده‌ای از [[شیعیان]]، با استناد به روایات، او را فرشته رحمت دانستند.<ref>زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴ و کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۴۶۴، به نقل از رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۱.</ref> همچنین بر پایه برخی روایات، [[لوح محفوظ]]، چهار رکن دارد و میکائيل مظهر رکن اراده در آن است.<ref>ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.</ref> از دیدگاه [[امام خمینی]]، میکائیل مظهر اسم «رب» و یکی از حاملان [[عرش الهی]] است.<ref>موسوی خمینی، آداب الصلوة، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۵.</ref> | ||
== جایگاه== | == جایگاه== | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== در ادیان دیگر == | == در ادیان دیگر == | ||
در منابع مسیحی و یهودی، میکائیل | در منابع مسیحی و یهودی، میکائیل از فرشتگان مقرب و بزرگ است که گاهی از او به «میشل» نیز یاد می‌شود. <ref>ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref> میکائيل نزد یهودیان، مدافع همیشگی قوم [[یهود]] تلقی شده و رتبه‌ای بالاتر از جبرئیل دارد.<ref>ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref> [[کتاب مقدس]] در فصل دهم و دوازدهم از کتاب دانیال، میکائیل را رئيس فرشتگان معرفی می‌کند که به کمک دانیال آمده و او را یاری می‌دهد تا بر دشمنانش پیروز گردد.<ref>کتاب مقدس، کتاب دانیال، فصل دهم بند۱۳ و ۲۱ ؛ کتاب دانیال، فصل دوازدهم، بند ۱.</ref> در رساله یهودا نیز میکائیل به عنوان رئیس ملائکه درباره جسد [[موسی(ع)]] با [[شیطان]] نزاع می‌کند و به او می‌گوید یهوه تو را توبیخ نماید.<ref>کتاب مقدس، رساله یهودا، بند۸.</ref> در مکاشفه یوحنا از میکائيل و لشکریانی از فرشتگان یاد می‌کند که با اژدها جنگ می‌کنند.<ref>کتاب مقدس، مکاشفه یوحنا، فصل دوازدهم، بند۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۲۰
| عالم خلقت |
|---|
میکائیل، فرشته مامور رِزق و از ملائکه مقرب درگاه الهی است که در قرآن از او با نام «میکال» یاد شده و بر اساس روایات، فرشته رحمت، از حاملان عرش الهی و از نخستین فرشتگانی است که بر آدم سجده کرد. میکائيل وظایف دیگری را نیز بر عهده داشته است، از جمله؛ مشارکت در هلاکت قوم لوط(ع) و فرعون، شرح صدر دادن به پیامبر(ص)، محافظت از او در لیلةالمبیت، یاری مسلمانان در جنگ بدر و آوردن براق برای معراج پیامبر(ص). کتاب مقدس از این فرشته با عنوان رئيس ملائکه یاد کرده است.
ویژگی‌ها
میکائیل یکی از فرشتگان برگزیده و مقرب خداوند است که در قرآن کریم از او با نام «میکال» یاد شده است.[۱] روایات بسیاری میکائیل را فرشته مامور رزق معرفی کرده و پس از جبرئیل، از او به عنوان دومین فرشته مقرب الهی یاد می‌کنند.[۲] بسیاری از مفسران اهل سنت و عده‌ای از شیعیان، با استناد به روایات، او را فرشته رحمت دانستند.[۳] همچنین بر پایه برخی روایات، لوح محفوظ، چهار رکن دارد و میکائيل مظهر رکن اراده در آن است.[۴] از دیدگاه امام خمینی، میکائیل مظهر اسم «رب» و یکی از حاملان عرش الهی است.[۵]
جایگاه
میکائیل در کنار جبرئیل، اسرافیل و عزرائیل، چهار فرشته مقرب درگاه الهی هستند که از آنها به «رؤوس ملائکه» تعبیر می‌شود.[۶] قرآن کریم در آیه۹۸ سوره بقره درباره او چنین می‌فرماید: «هر که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل است [بداند که] خدا یقینا دشمن کافران است».[۷] بر اساس روایات، میکائیل و جبرئيل، اولین فرشتگانی بودند که بر آدم سجده کردند.[۸] همچنین شرح صدر پیامبر(ص) به وسیله این دو فرشته انجام می‌گرفت.[۹] طبق برخی احادیث، میکائیل، جبرئیل و اسرافیل از یک تسبیح آفریده شدند[۱۰] و پیامبر(ص) همیشه در دعای نیمه شب، خدا را چنین خطاب می‌کرد «یا رب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل».[۱۱] امام علی(ع) در حدیثی می‌گوید میکائيل امام ملائکه است و فرشتگان در بیت المعمور به او اقتدا می‌کنند.[۱۲]امام سجاد(ع) نیز در حق او اینگونه دعا می‌کند که «خدایا بر میکائیل درود بفرست که در پیشگاه تو بلندمرتبه است.[۱۳]
وظایف
بر اساس روایات شیعه، خداوند به وسیله میکائیل، رزق و روزی موجودات را به آنها می‌رساند.[۱۴] همچنین در قیامت نیز مامور گذاشتن پل صراط بر روی دوزخ است.[۱۵] برخی از روایات، او را فرشته موکل بر نزول باران دانسته[۱۶] و ماموریت‌های دیگری نیز برای او ذکر کرده‌اند، از جمله؛
- مشارکت در هلاکت قوم فرعون
- مشارکت در هلاکت قوم لوط(ع)
- بشارت دادن ابراهیم(ع) به ولادت اسحاق
- دریافت اخبار از اسرافیل و انتقال آنها به جبرئیل
- محفاظت از پیامبر(ص) در لیلةالمبیت
- یاری مسلمانان در جنگ بدر
- آوردن براق برای پیامبر(ص) در معراج
- نماز گزاردن بر پیامبر(ص)[۱۷]
در ادیان دیگر
در منابع مسیحی و یهودی، میکائیل از فرشتگان مقرب و بزرگ است که گاهی از او به «میشل» نیز یاد می‌شود. [۱۸] میکائيل نزد یهودیان، مدافع همیشگی قوم یهود تلقی شده و رتبه‌ای بالاتر از جبرئیل دارد.[۱۹] کتاب مقدس در فصل دهم و دوازدهم از کتاب دانیال، میکائیل را رئيس فرشتگان معرفی می‌کند که به کمک دانیال آمده و او را یاری می‌دهد تا بر دشمنانش پیروز گردد.[۲۰] در رساله یهودا نیز میکائیل به عنوان رئیس ملائکه درباره جسد موسی(ع) با شیطان نزاع می‌کند و به او می‌گوید یهوه تو را توبیخ نماید.[۲۱] در مکاشفه یوحنا از میکائيل و لشکریانی از فرشتگان یاد می‌کند که با اژدها جنگ می‌کنند.[۲۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه استاد فولادوند.
- ابن فناری، محمد بن حمزه، مصباح الانس، تهران، نشر موالی، ۱۳۷۴ش.
- خرمشاهی، قوام الدین، «میکال» در دانشنامه قرآنی، تهران، نشر دوستان، ۱۳۷۷ش.
- دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، به کوشش کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش.
- رجالی تهرانی، علیرضا، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش.
- رستمی، محمد زمان و طاهره آل بویه، سیری در اسرار فرشتگان با رویکردی قرآنی و عرفانی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۳ش.
- زمخشری، محمود، الکشاف، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۴۰۷ق.
- صحیفه سجادیه، مشهد، انتشارات آستان قدس، ۱۳۸۷ش.
- طباطبایی، محمدحسین، المیزان، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ق.
- ترجمه کتاب مقدس، عهد جدید، تهران، نشر نی، ۱۳۸۷ش.
- موسوی خمینی، روح الله، آداب الصلواة، تهران، مؤسسه تنظیم نشر و آثار امام خمینی، ۱۳۸۷ش،
- هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۹ش.
- ↑ سوره بقره، آیه۹۸؛ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰؛ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.
- ↑ زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴ و کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۴۶۴، به نقل از رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۱.
- ↑ ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.
- ↑ موسوی خمینی، آداب الصلوة، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۵.
- ↑ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.
- ↑ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْريلَ وَ ميکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرينَ؛ هرکه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل است[بداند که] خدا یقینا دشمن کافران است.(سوره بقره، آیه۹۸).
- ↑ خرمشاهی، «میکال» در دانشنامه قرآنی، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۹۵.
- ↑ خرمشاهی، «میکال» در دانشنامه قرآنی، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۹۵.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.
- ↑ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.
- ↑ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.
- ↑ صحیفه سجادیه، ۱۳۸۷ش، دعای سوم، ص۲۰.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ترجمه علی کرمی، ۱۳۶۰ش، ج۲۰، ص۴۶۹.
- ↑ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۸.
- ↑ ر.ک. هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۳۰، ص۲۳۲-۲۴۳؛ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۸؛ رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۳۹-۲۴۵.
- ↑ ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.
- ↑ ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دانیال، فصل دهم بند۱۳ و ۲۱ ؛ کتاب دانیال، فصل دوازدهم، بند ۱.
- ↑ کتاب مقدس، رساله یهودا، بند۸.
- ↑ کتاب مقدس، مکاشفه یوحنا، فصل دوازدهم، بند۷.