پرش به محتوا

مالکیت معنوی

از ویکی شیعه

مالکیت معنوی از مسائل مستحدثه فقهی و به‌معنای حق بهره‌برداری از ایده‌های فکری، اختراع و تولید اثر برای صاحب آن، که ارزش اقتصادی و قابلیت داد و ستد دارد. در مورد مشروعیت حق مالکیت فکری و معنوی میان فقیهان شیعه اختلاف است. عده‌ای چون ناصر مکارم شیرازی و سید محمدصادق روحانی این حق را برای آثار ادبی و اختراعات به رسمیت می‌شناسند و برخی چون امام خمینی و لطف‌الله صافی از لحاظ شرعی این حق را منکرند.

به گزارش اداره کل مالکیت فکری ایران، کارآفرينى در صنايع پايه و پشتيبان و بالارفتن سطح تکنولوژى، از آثار حمایت از حقوق فکری و معنوی است.

تعریف و اهمیت

مالکیت معنوی، مالکیت فکری و یا حقوق معنوی را حق بهره‌برداری از فکر و اختراع و تولید اثر برای صاحب آن دانسته‌اند.[۱] برخی داشتن ارزش اقتصادی و قابلیت داد و ستد را نیز بر آن افزوده‌اند.[۲] حقوق مالکیت فکری به دو بخش مالکیت صنعتی و حق انحصاری اثر (مربوط به پدیدآورندگان آثار ادبی وهنری) تقسیم می‌شود.[۳] مسئله فقهی مالکیت معنوی از مسائل مستحدثه فقهی دانسته شده است.[۴]

اداره کل مالکیت فکری ایران اذعان دارد اهمیت وضع قوانین مالکیت فکری آثار، به دو جهت است: ۱.بیان حقوق معنوی و اقتصادی افراد خلاق در ارتباط با آثارشان؛ ۲.ترویج خلاقیت و گسترش کاربردی کردن نتایج آن و همچنین تشویق تجارت منصفانه که موثر در رشد اجتماعی و اقتصادی است.[۵]

به گزارش اداره کل مالکیت فکری ایران برخی از نتایج حمایت‌ از حقوق معنوی چنین است:

  • پديدآمدن انگيزه براى نوآورى و در نتيجه ايجاد محيطى که در آن به نوآورى پاداش داده مى‌شود.
  • تشويق کشف روش‌هايى براى توليد و توزيع فرآورده‌هاى موجود با هزينه کمتر.
  • کارآفرينى چه در صنايع پايه و چه در صنايع پشتيبان در تمامى سطوح اقتصاد.
  • تحقق پيشرفت‌هايى که به ارتقاء سطح تکنولوژى در سرتاسر جهان مدد خواهند رساند.[۶]

حقوق معنوی از نگاه فقه شیعه

در مورد مشروعیت حق مالکیت فکری و معنوی میان فقیهان شیعه اختلاف است. برخی فقیهان با صدق عنوان سرقت بر کپی‌برداری اموال معنوی و اختراعات[۷] و همچنین استناد به سیره عقلا، عموم اوفوا بالعقود و قواعدی چون لاضرر معتقد به حرمت این کارشده‌اند.[۸] برخی دیگر با استناد به آیه ۱۵۹ سوره بقره و دلایلی چون قاعده تسلیط، اصل برائت و یا نبود منعی از سوی شارع در این مسئله معتقدند این کار جایز است.[۹]

  • دیدگاه برخی از موافقان حق مالکیت:
  1. ناصر مکارم شیرازی حق چاپ و اختراع را حق شرعی و قانونی برای مالک آن می‌داند. او باور دارد عرف این نوع از حقوق را در ملکیت فرد مخترع و دارنده اثر می‌داند و سلب آن، ستم بر او و موجب ضمان است.[۱۰]
  2. سید محمدصادق روحانی اعتقاد دارد هر کس هر چیزی را تألیف می‌کند چون نتیجه کار فکری اوست مالک و صاحب آن می‌شود.[۱۱]
  • دیدگاه برخی از مخالفان حق مالکیت:
    1. امام خمینی در مورد حق نشر کتب معتقد است هرکس کتابی بخرد می‌تواند از آن هر استفاده‌ای به نحو کپی و استنساخ ببرد. همچنین او در مورد ثبت اختراع معتقد است شرعا نمی‌توان مردم را از تقلید اختراع منع کرد.[۱۲]
    2. لطف‌الله صافی باور دارد در مورد امتیاز حق مالکیت معنوی بین خریدار و فروشنده اثر و اختراع، عقدی صورت نگرفته تا وفای به آن لازم باشد.[۱۳] به گفته احمد مطهری ساوجی نویسنده کتاب مستند تحریر الوسیله، طبع و فطرت بشر موافق با تقلید و کپی‌برداری است. او باور دارد در مورد این مسئله منعی از شارع نرسیده است.[۱۴]

پانویس

  1. عالمی، خراسانی، سرقت و مالکیت فکری در فقه اهل بیت (ع)، ص۴.
  2. سرقت و مالکیت فکری در فقه اهل بیت (ع)، ص۴.
  3. «حقوق مالکیت فکری»، وبسایت اداره کل مالکیت فکری.
  4. اسماعیل‌زاده، «بررسی حقوق مالکیت معنوی در صنعت نشر از دیدگاه اسلام با تاکید بر نشر دیجیتال»، ص۹۴.
  5. «حقوق مالکیت فکری»، وبسایت اداره کل مالکیت فکری.
  6. «حقوق مالکیت فکری»، وبسایت اداره کل مالکیت فکری.
  7. خراسانی، عالمی، سرقت و مالکیت فکری در فقه اهل بیت (ع)، ص۱۴.
  8. گیاهپور، «مبانی فقهی حقوق مالکیت معنوی»، ص۴۲-۴۵.
  9. گیاهپور، «مبانی فقهی حقوق مالکیت معنوی»، ص۳۸-۴۲؛ خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۲۵.
  10. مکارم شیرازی، «حکم شرعی مالکیت فکری و دلیل حق بودن آن»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله مکارم شیرازی.
  11. روحانی، مسائل مستحدثه، قم، ۴۱۴۱ق، ص۲۲۵.
  12. خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۲۵.
  13. صافی گلپایگانی، «استفتائات و نظریات»، ص۲۴۱.
  14. مطهری احمد، مستند تحریر الوسیله، ۴۱۴۳ق، ص۱۸۶-۱۸۹.

منابع